-NC Part-
“ฉันขอเล่นสนุกอะไรกับเธอหน่อยก็แล้วกัน เด็กดี” จินยองเอ่ยก่อนจะผละออกจากร่างบางอีกครา เด็กน้อยที่ถูกหยุดสัมผัสวาบหวิวเอาไว้กลางคันได้แต่มองตามด้วยความเสียดาย แต่เมื่อเห็นร่างสูงเปิดตู้เย็นออกมองหาของในนั้นเจ้าตัวก็อดสงสัยไม่ได้
“หาอะไรเหรอครับ ให้ผมช่วยไหมแด๊ดดี้?”
“กำลังหาของมาเล่นกับเธอ อันนี้น่าจะดี สตอเบอร์รี่นี่ก็ด้วย น้ำแข็งด้วยดีไหมนะ?” จินยองเอ่ยพลางหยิบของจากตู้เย็นสองสามอย่างออกมาแล้วเดินกลับมาวางมันไว้ข้างกายบาง แดฮวีมองของในมือของจินยองด้วยความสงสัย เมื่อมือหนาหยิบก้อนน้ำแข็งก้อนนึงเข้าปากและอมมันไว้
ร่างสูงขยับเข้าหาเด็กน้อยที่นั่งรอเขาอยู่บนเคาน์เตอร์ครัว มือหนาเลื่อนไปโอบเอวบางเอาไว้ ก่อนที่จินยองจะอ้าปากใช้ลิ้นเย็นๆแตะลงที่ยอดอกสีหวาน สัมผัสเย็นวาบทำให้เจ้าตัวสะดุ้งเฮือก มือบางเผลอฟาดแรงเข้าที่ไหล่แกร่ง จินยองเห็นเช่นนั้นจึงจับมือบางข้างที่ตีเขาขึ้นมากดจูบด้วยความหมั่นเขี้ยว ก้อนน้ำแข็งที่ยังละลายไม่หมดในปากแตะสัมผัสเข้าที่หลังฝ่ามือบางจนแดฮวีต้องดึงมือหนี
“แด๊ดดี้ แดฮวีเย็น ฮื้อออ ไม่เอา”
“เธอไม่ชอบจริงๆเหรอแดฮวี หื้อ?” จินยองเห็นท่าทางที่กึ่งขัดขืนกึ่งสมยอมของแดฮวีแล้วก็ยกยิ้ม เขารู้ดีว่าแดฮวีคงรู้สึกตื่นเต้นกับอุปกรณ์เสริมความเร่าร้อนของคืนนี้ไม่มากก็น้อย แต่สัมผัสแปลกใหม่ที่เขาไม่เคยลองกับเจ้าตัวก็ทำให้เด็กน้อยดูต่อต้านกับมันพอสมควร ปลายลิ้นลากเล่นกับยอดอกที่มันแข็งขืนสู้กับเรียวลิ้นเขาเรียบร้อย เสียงครางกระเส่าของแดฮวีบ่งบอกได้ดีว่าเจ้าตัวชื่นชอบ
แรงจิกเบาๆที่ลาดไหล่ทำให้จินยองเงยหน้ามองใบหน้าหวาน แดฮวีเชิดใบหน้าหวานขึ้นด้วยความเปี่ยมสุข เด็กน้อยหลับตาพริ้มแผ่นอกบางแอ่นเข้าหาเขาเพราะความต้องการ เห็นเช่นนั้นจินยองจึงเปลี่ยนมาคาบก้อนน้ำแข็งที่ยังหลงเหลือแล้วลากมันลงบนผิวเนียน ความเย็นจากก้อนน้ำแข็งมันเย็นมากกว่าที่สัมผัสจากเรียวลิ้นทำให้แดฮวีดิ้นหนี แต่แขนแกร่งก็ยึดเอวบางเอาไว้แน่น
เด็กน้อยครางสะท้านเมื่อก้อนน้ำแข็งลากไปตามลาดไหล่ ไล่ลงมาที่ยอดอกของเขาครั้งแล้วครั้งเล่าจนเขาเริ่มรู้สึกชาไปกับสัมผัสเย็นๆ แต่ปลายนิ้วเรียวที่อุ่นกว่าก็ขยี้ลงปรนเปรอให้เขาสลับกัน อุณหภูมิร้อนสลับเย็นที่จินยองเล่นสนุกกับร่างกายแดฮวีทำให้เด็กน้อยแทบคลั่ง
“ฮื้อออ แด๊ด” แดฮวีสะดุ้งอีกคราเมื่อจินยองหยิบก้อนน้ำแข็งอีกก้อนลากลงที่กลางสันหลังของเขา แผ่นหลังเล็กถดหนีสัมผัสเย็นวาบ นั่นหมายถึงแผ่นอกจะแอ่นเข้าหาริมฝีปากและเรียวนิ้วของร่างสูงอย่างช่วยไม่ได้ สัมผัสที่ถูกปลุกเร้าจากทั้งด้านหน้าและด้านหลังทำให้แดฮวียิ่งต้องการ ความคับแน่นกลางกายมันดุนดันเสียจนแดฮวีลืมอาย มือบางเร่งปลดกางเกงขาสั้นของตัวเองพร้อมรูดรั้งชั้นในลง ส่วนอ่อนไหวที่กำลังเรียกร้องสัมผัสถูกเจ้าตัวรูดรั้งเพื่อปรนเปรอความสุขให้ตัวเอง
“ยังไม่ได้บอกให้ทำได้เลยนะครับ เด็กดี เดี๋ยวนี้เราชักจะดื้อใหญ่แล้วนะ สงสัยแด๊ดดี้จะต้องทำโทษหนักหน่อยแล้วสิ” จินยองเอ่ยพลางจับมือบางให้ละออกจากกลางกาย คำว่าทำโทษของจินยองทำให้แดฮวีอดจะตื่นเต้นและเขินอายไปกับ ’บทลงโทษ’ ที่กำลังจะตามมาเร็วๆนี้ไม่ได้
มือหนาเลื่อนไปหยิบกล่องสตอเบอร์รี่สีสดที่วางอยู่ข้างๆมาเปิดออก นิ้วยาวเด็ดขั้วใบของผลไม้สีแดงสดทิ้งทีละลูก ก่อนที่มีหนาจะหยิบสตอเบอร์รี่ลูกโตขึ้นมาถือไว้ 5 ลูก แดฮวีมองผลไม้โปรดในมือของจินยองด้วยความสงสัย แต่ไม่ทันจะเอื้อนเอ่ยอะไรมือหนาก็หยิบสตอเบอร์รี่มาจ่อที่เรียวปาก
“ชิมสิ ว่าอร่อยไหม” ได้ยินเช่นนั้นแดฮวีจึงอ้าปากรับผลไม้ในมือของจินยองมาทานพลางยิ้มหวาน ถึงจะบอกว่าลงโทษ แต่ถ้าจินยองจะใจดีป้อนของโปรดให้เขาแบบนี้มันก็อดที่จะมีความสุขไม่ได้
“อร่อยมากเลยครับแด๊ดดี้ ทานด้วยกันไหมครับ?”
“ไม่ล่ะ ถ้าอร่อย...งั้นเธอกินให้หมดนี่ อ้าปาก” จินยองเอ่ยเช่นนั้นก่อนที่เรียวปากอิ่มจะอ้าออกตามคำสั่ง มือหนาส่งสตอเบอร์รี่ลูกโตเข้าไปในโพรงปากเล็กช้าๆ แต่เมื่อเด็กน้อยทำท่าจะเคี้ยวมือหนาก็จัดการบีบข้างแก้มนิ่มเบาๆ
“อย่าเพิ่งเคี้ยว ฉันจะให้นายกินได้ก็ต่อเมื่อฉันสั่ง” จินยองเอ่ยเช่นนั้นก่อนที่นิ้วยาวจะจัดการดันสตอร์เบอรี่ที่เหลือในมืออีก 3 ลูกเข้าไปในโพรงปากเล็กจนหมด เด็กน้อยเริ่มเข้าใจคำว่าบทลงโทษของเจ้านายเสียแล้ว ความคับแน่นในโพรงปากทำให้เด็กน้อยทำได้เพียงครางฮือ อยากจะร้องประท้วงใดๆก็ทำไม่ได้
“ฮื้อออ” แดฮวีครางแผ่วเมื่อจินยองหันไปหยิบกระปุกโยเกิร์ตมาเปิดออก มือหนาค่อยๆราดมันลงบนต้นขาด้านในของเขาและเทเรื่อยมาหยุดที่กลางกายเสียจนชุ่ม สัมผัสเย็นของเนื้อโยเกิร์ตทำให้เรียวขาเล็กและสะโพกบางกระตุก นี่เขาจะต้องโดนจินยองเล่นกับความเย็นอีกนานไหมนะ?
จินยองคุกเข่าลงกับพื้น ก่อนจะจับฝ่าเท้าเล็กวางพาดลงบนไหล่กว้าง ใบหน้าคมเลื่อนเข้ากดจูบที่ต้นขาขาว เรียวลิ้นร้อนลากชิมเนื้อโยเกิร์ตที่เคลือบอยู่บนผิวเนียนช้าๆ เมื่อปลายลิ้นเคลื่อนเข้าใกล้กลางกาย จินยองก็จงใจแตะสัมผัสเพียงแผ่วเบาและอ้อยอิ่ง
“อา..อ๊ะ” แดฮวีหลุดเสียงครางหวิวด้วยความสุขสม มือบางจิกลงกับขอบเคาน์เตอร์หมายจะระบายความเสียวซ่าน ดวงตาคู่กลมฉ่ำมองสบกับดวงตาคมอย่างออดอ้อน เด็กน้อยมองปลายลิ้นที่ตวัดเลียชิมผิวของเขาไปทั่ว
จังหวะที่จินยองละริมฝีปากออกแล้วใช้ลิ้นเลียขอบปากที่เลอะโยเกิร์ต มันดูน่าหลงใหลจนแดฮวีอยากเรียกร้องให้จินยองปรนเปรอเขาเสียเดี๋ยวนั้น เมื่อโยเกิร์ตบนต้นขาข้างหนึ่งหมดจินยองก็หันไปสนใจต้นขาขาวอีกข้าง ร่างสูงไม่แตะต้องหรือสัมผัสส่วนอ่อนไหวที่กำลังคับแน่นร้องหาสัมผัสจากเขา
“ฮื้อออ” สะโพกบางแอ่นยกขึ้นเพื่อส่งสัญญาณให้คนโตกว่ารับรู้ถึงความต้องการ แต่จินยองก็เลือกที่จะละเลยมันเพราะอยากเห็นแดฮวีต้องการเขามากกว่านี้ น้ำสีแดงอ่อนๆจากสตอเบอร์รี่ที่แดฮวีคาบไว้ไหลซึมมาตามขอบปากอิ่มนั่นทำให้จินยองไม่ละสายตาจากใบหน้าหวาน หยดน้ำสีหวานไหลเปรอะลงมาถึงปลายคางมน ยิ่งมองยิ่งน่าขย้ำ อยากจะย่ำยีให้ร้องขอครั้งแล้วครั้งเล่า อดจะจินตนาการไม่ได้เลยว่าหากในโพรงปากแดงๆนั่นไม่ใช่ผลไม้สีสด แต่เป็นความเป็นชายของเขามันจะเสียวซ่านแค่ไหน
“อยากให้ฉันทำอะไรเด็กดี?”
“อื้ออ” แดฮวีเหลือบมองส่วนอ่อนไหวของตัวเองทั้งที่หน้าแดงซ่านด้วยความเขินอาย เด็กน้อยไม่รู้จะสื่ออย่างไรให้จินยองรับรู้เด็กน้อยจึงเลือกที่จะยกสะโพกขึ้นแล้วส่ายไปมาตรงหน้าจินยอง ท่าทีการยั่วยวนแบบที่เจ้าตัวไม่ได้ตั้งใจจะทำมันทำให้จินยองอดใจไม่ไหว เรียวปากร้อนเล็มไล้กินโยเกิร์ตบนส่วนกลางกายของ แดฮวีจนหมด ก่อนที่โพรงปากจะอ้ารับความแข็งขืนเข้าไปทั้งหมด
ความอบอุ่นของจินยองทำให้แดฮวีครางกระเส่า ยิ่งจินยองเร่งเร้าจังหวะขยับเข้าออกขึ้นลงเด็กน้อยยิ่งดิ้นพล่าน มือหนาของจินยองลูบไล้ปะป่ายไปทั่วกายขาว ปลายนิ้วยาวหยอกล้อกับหน้าท้องบางแกล้งกดเบาๆให้แดฮวีหดเกร็ง และนั่นยิ่งทำให้แดฮวีซ่านเสียวเสียจนต้องขยับสะโพกรับกับจังหวะที่จินยองปรนเปรอ
“อื้อออ อา..อา..” แดฮวีครางในลำคอเมื่อร่างกายสัมผัสถึงฝั่งฝันที่ใกล้จะไปถึง โพรงปากอิ่มที่อ้าออกเพราะสตอเบอร์รี่ลูกโตทำให้เด็กน้อยรู้สึกปวดกรามมันอึดอัดจนแดฮวีอยากจะรีบเคี้ยวมันให้หมดแต่ติดที่ว่าเด็กน้อยยังกลัวการขัดขืนคำสั่งของจินยอง เข่าทั้งสองของเด็กน้อยหนีบเข้าหากัน ทำให้จินยองต้องใช้มือข้างหนึ่งกดเรียวขาเล็กเอาไว้ข้างหนึ่ง
“แอ๊ด..แอ๊ดดี้..อื้ออ” แดฮวีเรียกอีกฝ่ายเสียงอู้อี้ นิ้วเรียวทั้งสิบเลื่อนไปขยุ้มกลุ่มผมสีเข้มของร่างหนาระบายความซ่านเสียวในช่องท้อง ดวงตาคู่สวยฉ่ำปรือมองใบหน้าหล่อคม เด็กน้อยอยากพร่ำบอกให้อีกคนเร่งจังหวะให้เร็วกว่านี้ ความคับแน่นที่กลางกายมันทำให้เจ้าตัวอึดอัด
“อ๊ะ อื้อ” แดฮวีครางด้วยความขัดใจ เมื่อจู่ๆโพรงปากร้อนละออกจากส่วนกลางกายของร่างบางขณะที่เจ้าตัวกำลังใกล้ถึงฝั่งฝัน เด็กน้อยคว้าไหล่แกร่งเอาไว้หมายจะดึงรั้งอีกร่างเอาไว้ แต่จินยองก็หยัดกายขึ้นยืนสบตากับเด็กน้อย ปลายนิ้วยาวเกลี่ยมุมปากที่เลอะคราบน้ำสีแดงอ่อนๆก่อนจะใช้ปลายลิ้นเลียชิมรสชาติของมัน
“หวานดีเนอะ” จินยองกระซิบก่อนจะแนบริมฝีปากอิ่มเข้าหาโพรงปากสีแดงสด ปลายลิ้นตวัดเลียทำความสะอาดน้ำสตอเบอร์รี่รสหวานอมเปรี้ยว จูบซับทำความสะอาดให้แดฮวีลงมาที่ปลายคางมนและลำคอขาว ก่อนที่เรียวนิ้วจะสอดควานเข้าไปล้วงสตอเบอร์รี่ลูกโตที่ช้ำเพราะแรงกัดออกจากปากอิ่ม
“แด๊ดดี้ อย่าทำโทษผมแบบนี้เลยนะครับ ปวดไปหมดแล้ว” เมื่อความคับแน่นในโพรงปากหายไป เด็กน้อยก็เอื้อยเอ่ยขอเสียงสั่น มือบางยกขึ้นนวดแก้มตัวเองเบาๆเพื่อคลายความเมื่อยกราม
“ทำไมเธอมันน่าแกล้งแบบนี้นะแดฮวี” จินยองกดจูบย้ำๆบนเรียวปากสีเชอร์รี่ด้วยความหมั่นเขี้ยวก่อนจะบดจูบร้อนลงด้วยความกระหายหา จินยองสอดลิ้นร้อนเข้าตวัดหยอกล้อกับเรียวลิ้นเล็กด้านใน รสชาติหวานอมเปรี้ยวที่ยังหลงเหลือทำให้จูบครั้งนี้ยิ่งน่าค้นหา
“ผมไม่ไหวแล้วแด๊ดดี้ ทำผมเถอะนะ ช่วยผมเถอะครับ” เมื่อริมฝีปากอวบอิ่มของแดฮวีเป็นอิสระ เด็กน้อยขอร้องเสียงหวาน มือบางเลื่อนไปเกาะแขนแกร่ง ดวงตาคู่สวยมองออดอ้อนดูน่ารักน่าชัง
“อยากมากเลยเหรอ?”
“ครับ” เด็กน้อยพยักหน้ารับทั้งที่พวงแก้มขึ้นระเรื่อเพราะความเขินอาย แดฮวีรู้สึกกระดากใจทุกครั้งที่ยอมรับว่าตัวเองมีความต้องการ
“หึ งั้นเดี๋ยวฉันมา” จินยองผละออกจากร่างบางอีกครั้งก่อนจะหันไปเปิดตู้เย็นหลังใหญ่ เด็กน้อยพอจะคาดเดาได้ว่าบทลงโทษในครัวมันคงจะยังไม่จบลงง่ายๆอย่างที่เขาคิด ขณะที่นั่งรอจินยองกลับมาหาเด็กน้อยก็หนีบขาทั้งสองเข้าหากันแล้วขยับเบาๆเพื่อหวังจะคลายความปวดหนึบที่ส่วนอ่อนไหวไปได้บ้าง
“ใช้นี่...ทำให้ตัวเองเสร็จสิ เด็กดี” จินยองเดินกลับมาพร้อมกับบางสิ่งในมือ แดฮวีมองแตงกวาญี่ปุ่นขนาดใหญ่ในมือหนาแล้วกลืนน้ำลายด้วยความฝืดคอ ไม่ต้องอธิบายให้มากความเขาก็พอจะเข้าใจว่าจินยองต้องการให้เขาทำอะไรกับผักรูปทรงยาวในมือ
“มะ...ไม่ไหวมั้งครับ มัน...มันใหญ่มากเลย”
“ของฉันใหญ่กว่านี้อีกนะ ยังเข้าไปในตัวเธอได้เลย เด็กดี” จินยองเอ่ยเช่นนั้นก่อนจะส่งต่อแตงกวาลูกโตใส่มือเล็ก ริมฝีปากร้อนกดจูบลงตามลาดไหล่บางและแผ่นอกเนียน ก่อนจะจัดการครอบครองยอดอกสีสวยเพื่อปลุกเร้าอารมณ์ใคร่ให้กับแดฮวีอีกครั้ง
“เร็วสิ ลังเลอะไร?” จินยองกระซิบถามอีกคราเมื่อเห็นแดฮวียังไม่ยอมทำตามคำสั่ง เรียวปากอิ่มเม้มเข้าหากันด้วยความลังเล ทั้งสับสน ทั้งเขินอาย จินยองเห็นเช่นนั้นจึงล้วงกระเป๋ากางเกงหยิบกระเป๋าสตางค์ออกมา ซองถุงยางด้านในถูกดึงออกมาฉีกออกแล้วสวมใส่ลงบนแตงกวาลูกโตให้แดฮวี
“ถุงยางมันลื่น พอจะช่วยให้เข้าไปได้ง่ายๆ”
“แต่แด๊ดดี้...”
“ไม่มีคำว่าแต่สำหรับฉันนะ เด็กดี” ร่างสูงกระซิบข้างใบหูก่อนจะขบเม้มมันเบาๆ พลางส่งเสียงครางต่ำพร่าให้ร่างบางได้ยิน เด็กน้อยเม้มปากแน่นพยายามกลั้นความเขินอายเอาไว้ก่อนที่สองขาจะค่อยๆแยกออกวางยันลงบนเคาน์เตอร์ครัว มือข้างหนึ่งยันเอาไว้เพื่อไม่ให้ร่างของเขาไถลลงไปที่พื้น
สะโพกบางยกขึ้นด้วยความเขินอาย ยิ่งเห็นสายตาที่จับจ้องมาที่ร่างกายก็ยิ่งรู้สึกไม่กล้ากระทำสิ่งที่หน้าอายมากกว่านี้ มือเล็กเลื่อนแตงกวาลูกโตไปจ่อที่ช่องทางด้านหลัง เขาใช้ส่วนปลายของมันถูเบาๆที่ปากทางเข้า ไอเย็นจางๆที่ยังคงหลงเหลือจากลูกแตงกวามันทำให้แดฮวีเม้มปากแน่น
“อื้อออ..อ่ะ” แดฮวีครางในลำคอเมื่อเขาค่อยๆชำแรกแทรกความคับใหญ่เข้าไปในร่างได้ครึ่งหนึ่ง ความลื่นของถุงยางมันช่วยทำให้การสอดใส่ราบลื่นมากกว่าที่คิด แดฮวีดันเข้าไปจนเกือบสุดก่อนจะค้างคามันเอาไว้
“แด๊ดดี้ มันแน่น” เด็กน้อยพูดเช่นนั้นพลางส่งสายตาเว้าวอนไปให้กับจินยอง แม้ขนาดของมันจะไม่ได้ใหญ่โตเท่ากับของจินยอง แต่ความแข็งขืนของมันก็มีมากกว่าจนทำให้เด็กน้อยรู้สึกอึดอัดไปหมด
“น่ารัก ทำไมเธอทั้งน่ารักน่ากินแบบนี้นะ” จินยองเอ่ยชมภาพตรงหน้า ดวงตาคู่สวยของแดฮวีปรือฉ่ำมองเขายิ่งมองก็ยิ่งรู้สึกต้องการ ใบหน้าหวานที่ยั่วเย้าออกมาอย่างเป็นธรรมชาติมันยิ่งทำให้เขาอยากย่ำยี คนมากประสบการณ์ใช้สายตามองสำรวจร่างของแดฮวีอย่างจาบจ้วง
เมื่อร่างกายเริ่มปรับตัวเข้ากับสิ่งแปลกปลอมที่แทรกเข้ามาในร่างกายได้ มือบางก็จับลูกแตงกวาขยับเข้าออกช้าๆ ความเสียวซ่านที่ได้รับทำให้เด็กน้อยร้องครางกระเส่า สะโพกสวยขยับรับกับจังหวะที่ตัวเองเร่งปรนเปรอให้กับร่างกายตัวเอง
“ซี้ดดด..แด๊ดดี้ อ่ะ” แดฮวีสูดปากครางเสียงดังเมื่อเขาบังเอิญดุนดันผักในมือเข้าไปโดนจุดกระสันด้านในร่างกาย เมื่อเจ้าตัวเริ่มรู้จักร่างกายตัวเองและชินกับความแปลกใหม่ที่ได้เรียนรู้ก็เริ่มสนุกและสุขสมไปกับมัน
ร่างสูงก้มลงดูดดุน และขบเม้มวนอยู่แถวแผ่นอกขาว ยอดอกสีหวานถูกสะกิดและโลมเลีย ยิ่งแดฮวีครวญครางเขายิ่งถูกใจ มือหนาเลื่อนลงช่วยกอบกุมรูดรั้งส่งให้คนตัวเล็กไปถึงฝั่งฝันพร้อมๆกับจังหวะที่เจ้าตัวกำลังส่งผักทรงยาวเข้าออกร่างกายตัวเองไม่หยุด
"ชอบใช่ไหมเด็กดี"
"อา..อ๊ะ ชอบครับ" แดฮวีครางกระเส่า ร่างบางดิ้นเร่าเพราะถูกปลุกเร้าทั้งส่วนบนและด้านล่าง จินยองจดจ้องมองเด็กในความดูแลที่กำลังมัวเมาไปกับรสชาติเซ็กส์ที่เขาหยิบยื่นให้
"แด๊ดดี้...ผมทำถูกใช่ไหมครับ? อา อืมม”
"เก่งที่สุด เด็กดีของฉัน" คำตอบ รอยยิ้มมุมปากและสีหน้าพึงพอใจของจินยองเป็นการตอบรับที่ทำให้เด็กน้อยที่เขินอายกับการกระทำเก้ๆกังๆของตัวเองรู้สึกใจชื้น เด็กน้อยเร่งขยับมือส่งจังหวะเข้าออกให้เร็วยิ่งขึ้นเมื่อเห็นสายตาของจินยองจับจ้องไปที่ส่วนล่างของตน
เด็กน้อยอยากเอาใจเจ้านายที่เขารัก แดฮวีอยากทำให้จินยองพึงพอใจกับการกระทำของเขา อยากเป็นคนเก่งที่จินยองเอ่ยปากชม ยิ่งเห็นความต้องการผ่านสายตาของจินยองเด็กน้อยยิ่งกระแทกกระทั้นจังหวะให้เร็วและแรงขึ้น
"อ๊ะ แด๊ดดี้ ซี้ดด" แดฮวีในวันนี้แตกต่างจากเด็กน้อยในครั้งแรกที่พบเจอ เจ้าตัวกล้าที่จะตอบสนองความต้องการของร่างกายอย่างตรงไปตรงมา และนอกเหนือจากการปรนเปรอความต้องการตัวเองแล้ว แดฮวีก็เรียนรู้ที่จะเอาอกเอาใจจินยองมากขึ้น หากเจ้าตัวรู้ว่าอะไรที่ทำให้จินยองพอใจเด็กน้อยก็จะยิ่งทำมันบ่อยครั้งมากขึ้น
"อ๊ะ แด๊ด" แดฮวีร้องด้วยความตกใจเมื่อมือหนาจับมือเขาให้หยุดขยับ แล้วจับท่อนแตงกวาถอนออกจากช่องทางที่ตอดรัด เด็กน้อยที่ถูกขัดอารมณ์กลางทางมองคนอายุมากกว่าหวั่นๆ ไหล่บางลู่ตกลงเพราะกังวลว่าเมื่อครู่เขาเผลอทำอะไรไม่ถูกใจคุณจินยองไปหรือเปล่า
"ฉันยังไม่ให้เธอเสร็จง่ายๆหรอกเด็กดี เรามาเริ่มของเล่นชิ้นต่อไปดีกว่า หลับตาลงสิ" ได้ยินคำสั่งเช่นนั้นเด็กน้อยจึงรีบหลับตาลงทันที แม้หัวใจกำลังเต้นแรงเพราะความต้องการถูกหยุดยั้ง บวกกับความตื่นเต้นและหวั่นใจกับของเล่นชิ้นใหม่ที่จินยองว่า แด๊ดดี้ของเขาจะเล่นสนุกอะไรกับร่างกายเขาอีกนะ
เด็กน้อยได้ยินเสียงเปิดและปิดประตูตู้เย็นอยู่ไม่ไกล สัมผัสจากกายร้อนที่โน้มเข้ามาใกล้ทำให้รู้ว่าร่างสูงเดินกลับมาหยุดยืนตรงหน้าเขาแล้ว เสียงซองพลาสติกถูกฉีกออกทำให้แดฮวีอดสงสัยไม่ได้ว่าจินยองกำลังจะเล่นอะไรกับร่างกายเขาต่อ เด็กน้อยแอบปรือตาขึ้นมองแต่เหมือนว่าคนมากประสบการณ์จะรู้ทัน มือหนาเลื่อนมาปิดดวงตาคู่สวยเอาไว้ไม่ให้แดฮวีทันเห็นสิ่งที่อยู่ในมือ
"แด๊ดดี้...อะไรเหรอครับ?"
"เราชอบรสหวานใช่ไหม?" จินยองเอ่ยถามก่อนที่ริมฝีปากอิ่มจะถูกจูบซับเบาๆแล้วละออก
"ครับ ผมชอบรสหวาน"
"ฉันก็ชอบ ฉันชอบให้ตัวเธอหวานๆ หวานไปทั้งตัวเลยยิ่งดี" จินยองเอ่ยเช่นนั้นก่อนที่ริมฝีปากสีเชอร์รี่จะถูกบางสิ่งที่เย็นพอๆกับน้ำแข็งเมื่อครู่แตะเข้ามา แดฮวีสะดุ้งชะงักไปเล็กน้อยด้วยความตกใจ
"ลองชิมสิ หวานไหม?" ลิ้นเล็กแลบออกมาเล็กน้อยก่อนจะสัมผัสลิ้มรสความหวานจากสิ่งแปลกปลอมตรงหน้า รสหวานสังเคราะห์และเนื้อสัมผัสบ่งบอกว่ามันน่าจะเป็นไอติมแท่งเล็กๆรสแตงโมแบบที่คุณป้าแม่บ้านเคยแกะให้เขากิน
"ไอติมเหรอครับ?"
"อืม ไอติม ฉันชอบ"
"อ๊ะ" แดฮวีสะดุ้งเมื่อความเย็นถูกไล้ลงมาที่ลำคอของเขา หยดน้ำที่ละลายมันกำลังกลิ้งไปตามผิวลงไปจนถึงหน้าท้อง แผ่นท้องบางหดเกร็งความเย็นที่จินยองมอบให้เขาอีกครั้งมันทำให้เด็กน้อยสะท้าน
"ซี้ดดด" แดฮวีสูดปากเสียงดังเมื่อความเย็นถูกแตะเข้าที่ยอดอกสีหวาน แม้ร่างกายจะถดตามสัญชาตญาณแต่จินยองก็รั้งเอวเขาเอาไว้ไม่ให้หนี ลิ้นร้อนละเลงเลียชิมน้ำหวานที่เลอะไปทั่วแผ่นอกและท้องบาง มือหนาละออกจากดวงตาคู่กลมเพื่อให้เด็กน้อยได้เห็นร่างกายของตนที่กำลังเปรอะเปื้อนไปด้วยความหวานที่เขาสรรค์สร้าง
"หวานที่สุดเลยเด็กดี หวานไปทุกส่วนเลยรึเปล่านะ" จินยองเอ่ยพลางก้มลงจูบซับต้นขาขาว แท่งไอติมที่เริ่มละลายไปบางส่วนถูกจินยองลากเล่นลงมาถึงหน้าท้องด้านล่าง แดฮวีสูดหายใจเข้าลึกๆลุ้นว่าของหวานแท่งเย็นจะถูกลากลงไปหยอกล้อกับร่างกายส่วนไหนต่อ
"อ๊าาา แด๊ดดี้ เย็น" แดฮวีครางลั่นเมื่อจู่ๆจินยองใช้ความว่องไวจับขาเขาแยกออกกว้างแล้วสวนแท่งไอศกรีมสีหวานเข้าไปในช่องทางที่ถูกขยายเอาไว้ก่อนหน้าจนสุด เด็กน้อยดิ้นเร่าสะโพกบางขยับหนีมือหนา ช่องทางคับกำลังตอดรัดความเย็นในร่างอย่างไม่มีปราณีเจ้าของร่าง
จินยองมองช่องทางตอดรัดของแดฮวีที่กำลังกลืนกินไอศครีมรสโปรดของเขาอย่างตะกละตะกลาม สายตาคมจับจ้องรูจีบเล็กๆกำลังขมิบถี่ยิบตอดรัดแท่งเย็นๆ มือเล็กจิกลงกับเคาน์เตอร์ครัว ความเย็นมันทำให้เขาชาแต่ขณะเดียวกันมันก็ทำให้เขารู้สึกเสียวซ่านจนหลุดเสียงครางไม่เป็นภาษา
"แด๊ดดี้ เอาออก...เอาไอติมออกนะ อื้ออ หนูเย็น" แดฮวีครางอ้อนเสียงหวาน ดวงตาคู่สวยที่ฉ่ำเยิ้มคลอด้วยหยดน้ำตาใสๆนั่นยิ่งทำให้ร่างสูงยิ่งอยากแกล้ง มือหนาบีบขย้ำก้นสวยจนเป็นรอยมือบนผิวเนียนขาว ขณะที่สายตาจดจ้องช่องทางสีหวานที่เริ่มมีหยดน้ำหวานละลายเลอะออกมา
"อื้อออ" เด็กน้อยครางแผ่วเมื่อความอุ่นของเรียวลิ้นจินยองสัมผัสเข้าที่ปากทางเข้าของเขา จินยองตวัดชิมความหวานจากกายบาง ปลายลิ้นซุกซนดันฉกเข้าไปด้านในกายบาง ความซ่านเสียวที่ได้รับทำให้สะโพกบางยกลอยขึ้นจากเคาน์เตอร์
“แด๊ด..อา..ไม่ไหว หนูไม่ไหว อื้อ” แดฮวีบิดเร่าครวญครางเสียงดังเมื่อจินยองยังคงตวัดลิ้นเล่นกับช่องทางด้านหลังของเขาไม่หยุด ไม่ไหวแล้ว เจ้านายของเขากำลังทำให้เขาคลั่ง
"รู้ไหมเธอหวานกว่าไอศครีมอีกนะ ฉันชอบ" จินยองเอ่ยชมก่อนที่มือหนาจะดึงแท่งของหวานออกจากช่องทางสีสวย จินยองจัดการโยนมันทิ้งลงถังขยะลวกๆก่อนจะหันกลัมมาสนใจร่างบางตรงหน้าที่กำลังต้องการเขาอย่างเห็นได้ชัด
"แด๊ดดี้ครับ หนูไม่ไหว นะ...แด๊ดดี้นะ เข้ามาหาหนูนะ"
"แด๊ดดี้ก็จะไม่ไหวแล้ว หนูอ้อนเก่งขนาดนี้ ขอแด๊ดกินหน่อยนะครับ" จินยองกระซิบเสียงพร่าขณะที่มือหนาเร่งปลดตะขอและรูดซิปกางเกงตัวเองออกพร้อมชั้นใน ความใหญ่โตที่พองคับขึ้นเพราะความต้องการกำลังเรียกร้องที่จะชำแรกแทรกเข้าหาความคับแน่นจากเด็กน้อย
"แด๊ดดี้ แด๊ดดี้จินยอง" แดฮวีมองความใหญ่โตของเจ้านายพลางใช้มือข้างหนึ่งเลื่อนมารูดรั้งความเป็นชายของจินยองเบาๆ
"ไม่ต้องแล้วครับ แด๊ดพร้อมจะเขาไปในตัวเราตั้งนานแล้ว” จินยองเอ่ยพลางจับมือบางๆขึ้นมาจูบที่หลังมือแผ่วเบาพร้อมรอยยิ้มที่บ่งบอกถึงความกระหายหา
“แด๊ดดี้เข้ามาได้แล้ว”เด็กน้อยอ้อนเสียงหวาน ได้ยินเช่นนั้นร่างสูงจึงใช้ความเป็นชายของตัวเองถูเบาๆที่ปากทางคับแน่น
“ต้องให้แด๊ดขยายของหนูก่อนไหม หื้ม จะเจ็บหรือเปล่า?” จินยองว่าพลางใช้ส่วนปลายของแกนกายแข็งขืนกดเข้าเบาๆที่ช่องทางสีหวานแต่ก็ยังไม่ยอมชำแรกเข้าไปอย่างที่เด็กน้อยต้องการ
"ทำเถอะครับแด๊ดดี้ นะ ไม่ต้องใช้นิ้วแล้ว หนูไม่เจ็บแล้ว หนูอยาก" เส้นความอดทนเส้นสุดท้ายขาดผึงทันทีที่คำพูดแสนยั่วยวนหลุดจากปากอิ่มที่เขารักใคร่ จินยองกดแทรกกายเขาเข้าลึกในช่องทางรักคับแคบทีเดียวจนสุด
“อ๊าาาา” เด็กน้อยหยีตาเพราะความคับตึงที่ช่วงล่าง เขายังไม่ชินกับขนาดของจินยองเสียที เมื่อสอดแทรกเข้าไปจนสุดจินยองก็จับเรียวขาเล็กทั้งสองขึ้นเกี่ยวเอว สองแขนแกร่งช้อนแผ่นหลังเล็กขึ้นโอบอุ้มขณะที่เด็กน้อยรีบใช้สองแขนโอบกอดแผ่นหลังของร่างสูงไว้แน่น
“แด๊ดดี้ หนูกลัวตก”
“ท่านี้ต้องเกาะฉันแน่นๆนะเด็กดี สัญญาว่าจะไม่ทำให้ตกนะ”
“อื้อ ได้ครับ”
ขณะที่กายทั้งสองยังคงผสานแนบแน่น จินยองประคองเอวบางให้ขยับสะโพกรับกับแรงกระแทกที่เขาส่งเข้าหา เมื่ออยู่ในท่าทางนี้เด็กน้อยที่ขยับตัวได้ยากจึงเลือกเกาะแผ่นหลังแกร่งเอาไว้แน่น ใบหน้าหวานแนบลงกับบ่าแกร่ง ลมหายใจอุ่นร้อนกระทบอยู่ที่ข้างลำคอ เสียงหอบหายใจสลับครางหวานจากเรียวปากอิ่มที่ดังอยู่ใกล้ๆหูยิ่งเร้าให้ความต้องการยิ่งพุ่งสูง สะโพกปอดกระแทกความเป็นชายเข้าหาช่องทางที่ตอดรัดเขาจนปวดหนึบ
"ดะ..แด๊ด อ๊าา อ่ะ" แดฮวีครางกระเส่าเมื่อจินยองกระแทกความเป็นชายเข้าย้ำที่จุดกระสันด้านใน เรียวนิ้วทั้งสิบจิกลงกับแผ่นหลัง ขยุ้มเสื้อเชิ้ตเนื้อดีเสียจนยับยู่ยี่
"ซี้ดด แดฮวี เธอรัดฉันแน่นไปแล้ว"
"แรง..อื้อ แด๊ดดี้แรงไปแล้ว"
"เธอมันน่าฟัดไปทั้งตัวเลย ให้ตายสิ อาา" จินยองกระซิบเสียงพร่าก่อนจะปล่อยเด็กน้อยในอ้อมกอดให้ยืนลงกับพื้น เขาจัดท่าให้แดฮวียืนโก้งโค้งหันหน้าเข้าหาเคาน์เตอร์ครัว ก้นกลมกลึงขาวเนียนถูกจินยองขยำเล่นด้วยความหมั่นเขี้ยว ก่อนที่จินยองจะแทรกกายเข้าหาความอุ่นร้อนในร่างบางอีกครา
มือหนาคว้าแขนเรียวข้างหนึ่งดึงรั้งมาทางด้านหลัง ใบหน้าหวานเงยเชิด แผ่นหลังเล็กแอ่นตามแรงดึงของร่างสูง เมื่ออยู่ในท่านี้มันยิ่งทำให้เขาสัมผัสร่างบางได้ลึกซึ้งขึ้น ร่างทั้งร่างของเด็กชายสั่นคลอนไปตามแรงส่งจากจินยอง ริมฝีปากอิ่มสีเชอร์รี่เผยอขึ้นดูยั่วเย้าน่ามอง
"อื้ออ ลึกจัง แด๊ดดี้ อ๊ะ" ริมฝีปากร้อนพรมจูบไปตามแผ่นหลังขาวเนียน เขาดูดเม้มเนื้อขาวเพื่อสร้างร่องรอยความเป็นเจ้าของไว้เมื่อเห็นว่ารอยเก่าของเขาเริ่มจางหาย ลิ้นร้อนลากลงตามกระดูกสันหลังของแดฮวี ลมหายใจอุ่นๆที่ถูกเป่าลงกลางหลังจุดอ่อนที่ทำให้เด็กน้อยครางลั่น เข่าอ่อนจนต้องจิกขอบเคาน์เตอร์ครัวแน่น จินยองประคองเอวบางเอาไว้ขณะที่เขายังคงขยับกายแทรกเข้าหาเด็กน้อยไม่หยุด
เสียงกระทบกันของร่างทั้งสองระคนกับเสียงครางกระเส่าดังทั่วห้องครัวที่ไร้คนนอก บทรักร้อนแรงมอมเมาแดฮวีให้ลุ่มหลงจนร้องขอซ้ำแล้วซ้ำเล่า
เสียงกระทบกันของร่างทั้งสองระคนกับเสียงครางกระเส่าดังทั่วห้องครัวที่ไร้คนนอก บทรักร้อนแรงมอมเมาแดฮวีให้ลุ่มหลงจนร้องขอซ้ำแล้วซ้ำเล่า
"อื้อ หนูเสียว อ๊า หนูไม่ไหวแล้ว อ่าา อ๊ะ ดีจัง"
"ทำไมวันนี้หนูยั่วแด๊ดจังนะ ซี้ดด แด๊ดจะไม่ไหวแล้วเหมือนกัน" จินยองเอ่ยพลางเร่งจังหวะสอดใส่กระแทกกายเข้าหาอีกร่างจะหวะถี่เร็วรัวขึ้นขับส่งพาทั้งสองร่างไปถึงฝั่งฝัน แรงบีบรัดจากช่องทางของเด็กชายถี่ยิบจนจินยองปวดหนึบ
"อ๊าาา" แดฮวีครางลั่นก่อนร่างทั้งร่างจะกระตุกเกร็งและปลดปล่อยหยาดหยดอารมณ์ความต้องการออกมาเมื่อถึงปลายทางฝั่งฝัน เรียวขาอ่อนแรงเสียจนร่างสูงต้องเหนี่ยวรั้งเอาไว้
"ซี้ดดด" จินยองสูดปากครางเสียงพร่า สะโพกหนาส่งแรงกระแทกครั้งสุดท้ายก่อนจะฉีดความอุ่นร้อนเข้าช่องทางรักของคนตัวเล็ก ร่างสูงพรมจูบที่แก้มนิ่มและใบหูเล็ก ก่อนจะถอดถอนแกนกายออกแล้วรวบตัวร่างนุ่มนิ่มเข้ามากอดแนบอก
"แด๊ดดี้ หนูเหนื่อย" แดฮวีอ้อนเสียงหวานเมื่อจินยองกดจูบซับที่หน้าผากมนแผ่วเบา มือหนาเกลี่ยแก้มนุ่มนิ่มเล่นด้วยความเอ็นดู
"หนูน่ารักมากนะ รู้ไหมแดฮวี"
"แด๊ดดี้รักหนูมากๆนะ อย่าทิ้งหนูนะ"
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น