วันอาทิตย์ที่ 24 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2562

[NC Part] Daddy Jinyoung : Clothes

NC Part


"ชอบให้ทำแบบนี้เหรอ?" จินยองเอ่ยถามพลางแกล้งบีบยอดอกอีกฝ่ายเบาๆอีกครั้ง แดฮวีส่ายหน้ารัวแม้แผ่นอกจะแอ่นเข้าหาสัมผัสของอีกฝ่าย ดวงตาคู่สวยฉ่ำเยิ้มเพราะอารมณ์ที่ถูกปลุกขึ้น จินยองยกยิ้มกับปฏิกิริยาตอบรับรวดเร็วของแดฮวี นี่สินะข้อดีของเด็กน้อยที่ไม่มีประสบการณ์มาก่อน แดฮวีปรือตามองเงาสะท้อนของตัวเองด้วยความสับสน ทั้งๆที่อายจนไม่อยากมอง แต่พอได้เห็นมันก็ยิ่งกระตุ้นให้รู้สึกมากขึ้นอย่างหาสาเหตุไม่ได้
"ร่างกายนายโกหกฉันไม่ได้หรอกนะ เด็กดี" จินยองกระซิบบอกพลางใช้ริมฝีปากงับเล่นกับใบหูเล็ก ปลายลิ้นที่แตะเข้าที่หลังใบหูทำให้แดฮวีรู้สึกจั๊กจี้จนเอียงคอหนี แต่จินยองก็ยังขยับตามไปงับแกล้งเล่นไม่หยุด แกล้งเป่าลมหายใจอุ่นๆให้เจ้าตัวเสียววาบ ก่อนที่ลิ้นร้อนลากลงมาที่ซอกคอขาวขบเม้มสร้างรอยรักจางๆไว้ที่ลำคอ
"อื้ออ คุณจินยอง ผมไม่ไหว อย่าแกล้งผมเลยนะครับ" แดฮวีร้องขอเสียงสั่น เขารู้สึกร้อนวูบวาบที่พวงแก้ม ขาเรียวที่พยุงร่างเอาไว้ก็รู้สึกอ่อนแรงลงเสียจนแทบยืนไม่ไหว สัมผัสช่ำชองของจินยองแค่เพียงแผ่วเบามันก็ทำให้เขาก็รู้สึกปั่นป่วนช่วงล่างจนอึดอัด
"อะไรกัน แค่นี้ก็แข็งแล้วเหรอแดฮวี?" จินยองเอ่ยถามเมื่อฝ่ามือเลื่อนลงแตะเข้าที่ส่วนอ่อนไหวใต้ร่มผ้า ความแข็งขืนที่ดันสู้มือมันฟ้องว่าเด็กน้อยกำลังต้องการเขา 
"คุณจินยอง กลับบ้านกันเถอะครับ อื้ออ" แดฮวีหลุดครางเบาๆเมื่อจินยองล้วงเข้าไปใช้ปลายนิ้วมือขยี้ที่ส่วนปลายเล่น ก่อนที่ฝ่ามือหนาจะกอบกุมแกนกายเขาแล้วรูดรั้งมันเบาๆ สัมผัสแสนรัญจวนใจมันทำให้ขาเล็กหมดแรงพยุงกายจนเจ้าตัวต้องใช้สองมือยันเข้ากับกระจกเงา แดฮวีหอบหายใจถี่ เรียวปากอิ่มเม้มแน่นพยายามกลั้นเสียงคราง 
"ดูตัวเองสิ ตอนที่นายอยาก มันน่าเอามากเลยนะ" จินยองกระซิบเสียงพร่า สายตามองเงาสะท้อนในกระจก ใบหน้าหวานที่กำลังอดกลั้นกับความต้องการ ดวงตาฉ่ำเยิ้ม และริมฝีปากสีสวยนั่นมันยิ่งเร้าอารมณ์ให้เขาอยากแกล้ง มือหนาขยับรูดรั้งเร็วขึ้น นิ้วชี้แกล้งสะกิดเล่นที่ส่วนปลายอย่างคนรู้จุด
"กลับบ้านนะครับแด๊ดดี้ แดฮวีไม่ไหวแล้ว" สรรพนามที่แสนเร้าใจทำให้จินยองยกยิ้ม เขากดจูบที่ขมับเด็กน้อยของเขาเบาๆแล้วเร่งมือรูดรั้งให้เร็วขึ้น ขณะที่อีกมือก็ยังวนเวียนสะกิดเล่นกับยอดอกสีหวาน 
"กลับทำไมล่ะ ทำที่นี่ก็ได้อารมณ์คนละแบบนะ"
"ฮื้ออ แด๊ด" แดฮวีครางอ้อน มันทั้งทรมาน อึดอัด เสียวซ่าน และตื่นเต้นไปในคราวเดียวกัน ใจก็กลัวว่าพนักงานสาวจะรู้ว่าเขากับเจ้านายเข้ามาทำกิจกรรมอะไรข้างในนี้ แต่อีกใจเขาก็อยากจะปลดปล่อยความต้องการที่มันคับแน่นให้เสร็จ 
"อย่างอแงสิเด็กดี เธอเองก็อยากให้ฉันทำให้เสร็จไม่ใช่เหรอ? ดูตัวเองสิ" จินยองกระซิบพลางรูดกางเกงชั้นในตัวบางลงไปกองที่ข้อเท้า ในขณะที่มืออีกข้างก็ถกเสื้อตัวยาวขึ้น เงาสะท้อนที่แดฮวีเห็นมันยิ่งทำให้เขาเขิน ส่วนล่างของเขาที่มีน้ำหล่อลื่นฉ่ำเยิ้มเลอะฝ่ามือหนา ยอดอกสีหวานที่กำลังตั้งชันรับสัมผัสเพราะแรงอารมณ์ที่พุ่งสูง 
"แด๊ด อ๊า อ๊ะ อื้ออ" โพรงปากเล็กถูกนิ้วยาวสองนิ้วสอดเข้าไปเพื่อกั้นไม่ให้เสียงครางกระเส่าดังลอดออกไปด้านนอกห้องลองเสื้อ สัมผัสอุ่นร้อนของช่องปากเล็กและสัมผัสนุ่มๆของเรียวลิ้นทำให้จินยองเผลอสูดปากเบาๆข้างใบหูแดฮวี
"อย่าเสียงดังสิครับเด็กดี แด๊ดไม่อยากให้ใครมาขัดจังหวะเราสองคนนะ" จินยองเอ่ยบอกก่อนกดจูบลงที่หน้าผากชื้นเหงื่อ แดฮวีหลับตาพยักหน้ารับคำที่คนอายุมากกว่าบอก
"คิดว่านิ้วเป็นตรงนั้นของแด๊ดสิ" ร่างสูงเอ่ยบอกพลางขยับกายเบียดสะโพกนิ่ม สัมผัสแข็งๆที่แตะเข้าที่บั้นท้ายนุ่มบ่งบอกให้เจ้าตัวรู้ในทันทีว่าอีกฝ่ายก็กำลังรู้สึกไม่ต่างจากเขา แดฮวีจินตนาการตามที่จินยองโน้มนำ เขาคิดถึงส่วนแข็งขืนใหญ่โตของร่างสูงที่เขาเคยใช้ปากสัมผัส ปากอิ่มดูดดุนนิ้วเรียวยาวจนเกิดเสียง สลับกับใช้ลิ้นตวัดเล่นกับปลายนิ้ว จินยองมองเด็กดีของเขาที่ยอมโอนอ่อนทำตามคำสั่งแล้วยกยิ้มพึงพอใจ
"เด็กดี ชอบให้แด๊ดทำแบบนี้ให้มากเลยเหรอ หื้ม?" แดฮวีพยักหน้ารัวแทนคำตอบ ตาคู่กลมมองอ้อนผ่านเงาสะท้อนในกระจก เห็นดังนั้นจินยองจึงเร่งขยับรูดรั้งส่วนอ่อนไหวให้เร็วขึ้น มือบางที่ยันอยู่กับกระจกกำเข้าหากันแน่น ความเสียวกระสันวูบโหวงในช่องท้องที่สัมผัสได้ทำให้แดฮวีเกร็งไปทั้งร่าง 
"ปล่อยออกมาสิ แดฮวี ไม่ต้องกลั้นไว้" จินยองเอ่ยเมื่อเห็นสะโพกของคนตัวเล็กกระตุกเบาๆ ส่วนปลายของส่วนอ่อนไหวชุ่มฉ่ำไปด้วยน้ำใสๆจนเหนียวเลอะมือเขาไปหมด
"อื้ออ" แดฮวีครางแผ่วในลำคอ สะโพกบางกระตุกเกร็งก่อนจะฉีดหยาดหยดสีขุ่นออกมาเมื่อถึงจุดสิ้นสุดอารมณ์กระหาย ร่างกายเบาหวิวเมื่อได้แตะฝั่งฝัน ใบหน้าหวานเชิดขึ้นหายใจหอบถี่ ริมฝีปากแดงอิ่มเผยอขึ้นกอบโกยอากาศเข้าปอด
"น่ารักที่สุดเลยนะ เด็กน้อยของแด๊ด" จินยองกระซิบบอกเสียงพร่า ก่อนจะประพรมจูบที่แก้มเนียนชื้นเหงื่อด้วยความเอ็นดู มือหนาถอดถอนนิ้วออกจากโพรงปากเล็กเลื่อนลงประคองเอวบาง รั้งกายบอบบางเข้ามาพิงอกแกร่งหลังจากที่เจ้าตัวขาอ่อนจนยืนไม่ไหว
"แด๊ด ผมเหนื่อย หมดแรงแล้วครับ"
"เธอทำมือแด๊ดเลอะหมดเลยนะ รู้ไหม?"
"ขะ...ขอโทษครับ" แดฮวีเอ่ยขอโทษเสียงหอบ แม้สองขาจะไร้เรี่ยวแรงแต่เจ้าตัวก็รีบผละออกจากร่างสูงเพื่อหยิบเสื้อที่ตัวเองใส่มาหมายจะเช็ดมือให้เจ้านายของเขา
"ไม่ต้อง" จินยองเอ่ยพลางเลื่อนมือที่มีคราบขุ่นของคนตัวเล็กเปรอะอยู่ถอยหนีจากแดฮวี การกระทำดังกล่าวทำให้เจ้าตัวขมวดคิ้วสงสัย
"ครับ?"
"ใช้ลิ้นนายแทนเสื้อสิ" จินยองเอ่ยพลางยื่นมือที่ชุ่มไปด้วยน้ำรักขาวขุ่นไปจ่อที่ริมฝีปากอิ่ม
"มะ..มัน..."
"ชิมของตัวเองสิ" คำสั่งเหนือความคาดหมายของจินยองมันทำให้แดฮวีลังเล เรียวปากอิ่มเม้มแน่นเข้าหากันอย่างคนใช้ความคิด เด็กน้อยคิดมาตลอดว่าคราบขุ่นตรงหน้ามันเป็นสิ่งที่ไม่น่าลิ้มลอง เขาทั้งรู้สึกอาย ทั้งประหม่าไปหมด แต่อีกใจก็ไม่กล้าขัดคำสั่งเจ้านายของเขา
"...."
"แด๊ดสั่ง"
"ได้ครับ" เด็กน้อยรับคำเสียงแผ่วก่อนจะแลบลิ้นเลียของเหลวสีขุ่นช้าๆ รสชาติฝาดลิ้นทำให้แดฮวีเผลอผละออก แต่ฝ่ามือใหญ่ที่ดันมาชิดติดปากมันก็บังคับให้ต้องเลียทำความสะอาดต่อ แดฮวีจับมือของจินยองแล้วค่อยๆบรรจงลากเลียตามเรียวนิ้วยาวช้าๆ ก่อนไล่มาถึงฝ่ามือใหญ่ ของเหลวเหนียวหนืดที่กองอยู่ตรงกลางฝ่ามือถูกแดฮวีค่อยๆกลืนมัน
จินยองมองภาพตรงหน้าที่มันปลุกเร้าความต้องการของเขาแล้วกัดกรามแน่น ความเย้ายวนตามธรรมชาติที่เด็กไม่ประสีประสาเผลอแสดงออกมามันน่ามองมากกว่าการประดิษฐ์เสแสร้ง
"หมดแล้วครับแด๊ดดี้" แดฮวีช้อนตามองสบกับดวงตาคู่คม รสชาติแปร่งๆเมื่อครู่มันทำให้เขาไม่คุ้นชินเท่าไรนัก แต่เมื่อได้เห็นสีหน้าพึงพอใจของผู้เป็นนาย เด็กน้อยก็อดจะอมยิ้มไม่ได้ อย่างน้อยสิ่งที่เขาทำมันคงถูกใจจินยองไม่มากก็น้อย
"เก่งมากเด็กดี" คำชมของคนอายุมากกว่าทำให้เด็กน้อยยิ่งดีใจ แดฮวีรู้สึกดีทุกครั้งที่เห็นจินยองพอใจในสิ่งที่เขาทำ เพราะอย่างน้อยนั่นก็แปลว่าเขาทำหน้าที่ของตัวเองได้ดีสมกับที่อีกฝ่ายยอมจ่ายเงินซื้อเขามาเลี้ยง อย่างน้อยมันก็อาจจะยืดเวลาที่เขาจะได้อยู่กับจินยองไปได้นานกว่าเดิม
"แด๊ดจะให้ผมใช้ปากให้แด๊ดไหมครับ?" แดฮวีเอ่ยถามพลางเลื่อนมือลงไปเกาะที่ขอบกางเกงอีกฝ่ายแทนการขออนุญาต เขารู้ดีว่าเจ้านายของเขาก็กำลังรู้สึกอึดอัดไม่น้อย สัมผัสแข็งขืนที่ถูไถกับบั้นท้ายของเขาเมื่อครู่มันบอกเช่นนั้น
"ไม่ต้อง ฉันอยากเสร็จในตัวเธอมากกว่า"
"ตะ...แต่...กลับไปที่บ้านดีกว่าไหมครับ?"
"แด๊ดอยากเอาเธอที่นี่ แด๊ดทำไม่ได้เหรอ?" จินยองเอ่ยถามพลางใช้ฝ่ามือสอดลูบเข้าไปใต้เสื้อตัวใหญ่ ผิวกายนุ่มลื่นของเด็กน้อยที่สัมผัสของมันยังดึงดูดเขาได้อยู่เสมอ 
"เดี๋ยวพนักงานเธอจะสงสัยนะครับแด๊ด" แดฮวีเอ่ยตอบตามที่คิด แม้ใจจริงเขาไม่อยากขัดคำสั่งของจินยองแม้แต่น้อย แต่เพราะสถานการณ์และสถานที่มันบีบบังคับทำให้เขาไม่กล้าเอ่ยตกลง
"เธอสนใจพนักงานมากกว่าแด๊ดเหรอ?"
"มะ..ไม่ครับ ก็ได้ครับแด๊ด" แดฮวีส่ายหน้ารัว เมื่อเห็นว่าสีหน้าของจินยองเริ่มแปรเปลี่ยนไม่สบอารมณ์เท่าไรนัก มือบางลนลานปลดตะขอและรูดซิปกางเกงสแลคสีดำลง ก่อนที่นิ้วเรียวจะเกี่ยวขอบชั้นในสีเข้มลงต่ำเผยให้เห็นความเป็นชายที่มันแข็งขืนพร้อมใช้งาน 
"แด๊ดอะ..เอาผมได้เลยครับ" แดฮวีอ้อมแอ้มเอ่ยประโยคแสนน่าอาย สายตาหลุบมองลงต่ำไม่กล้ามองใบหน้าคมที่กำลังยกยิ้ม
"หันหลังให้ฉันสิแดฮวี" จินยองออกปากสั่งอีกครั้ง เด็กน้อยจึงรีบหันกายให้เขา มือแกร่งจัดท่าให้แดฮวีก้มลงโก้งโค้ง สองมือที่โผล่พ้นเสื้อแขนยาวออกมาเพียงครึ่งฝ่ามือเลื่อนไปยันเข้ากับกระจกเงาเย็นๆอีกครั้ง ร่างหนาใช้เข่าดันเรียวขาเล็กให้แยกออกกว้าง พลางจับสะโพกอิ่มให้ยกขึ้นเผยให้เห็นช่องทางคับแน่นที่ซุกซ่อน 
"เจ็บหน่อยนะ ฉันไม่ได้พกเจลมา" จินยองเอ่ยเช่นนั้นก่อนจะส่งเรียวนิ้วที่ชุ่มน้ำลายของเขาชำแรกเข้าไปในช่องทางคับแน่น เพียงแค่นิ้วเดียวเด็กน้อยไม่ประสาก็หลุดเสียงครางสะอื้นเบาๆในลำคอ 
"อ๊ะ เจ็บครับแด๊ด" จินยองเหลือบเห็นหยดน้ำใสที่ไหลปริ่มหางตาคู่สวยผ่านกระจก แดฮวีอ้าปากกัดงับที่หลังมือตัวเองเพื่อกลั้นเสียงน่าอายเอาไว้ จินยองค้างปลายนิ้วเอาไว้รอให้คนตัวเล็กผ่อนคลายลง มืออีกข้างบีบคลึงก้นขาวเบาๆเพื่อให้ แดฮวีลืมความเจ็บ 
ร่างบางหายใจเข้าออกยาวๆพยายามผ่อนคลายช่วงล่างที่ปวดหนึบ จินยองเห็นเช่นนั้นจึงค่อยๆขยับหมุนคว้านไปรอบๆช่องทางอุ่นร้อนช้าๆ แรงตอดรัดที่เรียวนิ้วยิ่งทำให้จินยองเม้มปากแน่น เขาต้องใช้ความอดทนอย่างหนักที่จะไม่รีบร้อนกระแทกแกนกายเข้าหาเด็กน้อยตรงหน้า 
เมื่อแดฮวีคุ้นเคยกับเรียวนิ้วยาว นิ้วที่สองและนิ้วที่สามจึงถูกสอดตามเข้ามา ฝ่ามือแกร่งขยับเข้าออกช้าๆ สลับกับคว้านวนไปรอบๆเพื่อค้นหาจุดที่จะทำให้เจ้าตัวเสียวซ่าน
"แด๊ด อ๊ะ อ๊ะ" แดฮวีครางกระเส่า สะโพกอิ่มกระตุกรับสัมผัส เมื่อปลายนิ้วของจินยองแตะเข้ากับจุดกระสัน ความรู้สึกเสียววาบที่ท้องน้อยมันทำให้ เจ้าตัวเผลอหลุดเสียงครางอยู่หลายครั้ง ฟันขาวจึงกัดหลังมือตัวเองแน่นเพื่อไม่ให้เสียงครางหลุดรอดออกไป
"คุณลูกค้าคะ มีปัญหาอะไรรึเปล่าคะ ให้ดิฉันช่วยไหมคะ?" เสียงหวานๆของพนักงานสาวคนเดิมดังลอดเข้ามาในห้องลองเสื้อ จินยองเห็นเช่นนั้นจึงแกล้งกระแทกนิ้วแรงๆย้ำที่จุดเดิมซ้ำๆหลายครา เด็กน้อยผู้ด้อยประสบการณ์จึงหลุดเสียงครางอู้อี้ออกมาแผ่วๆ หยดน้ำใสๆคลอหน่วยจนไหลรินอาบแก้ม ดวงตาคู่สวยช้อนมองเจ้านายขี้แกล้งที่ยกยิ้มมองเขาอยู่ทางด้านหลัง
"ไม่มีอะไรครับ พอดีหลานชายผมเขาเลือกไมได้ว่าจะเอาตัวไหนดี เลยเลือกนานหน่อยน่ะ" จินยองเอ่ยแก้ตัวโต้ตอบพนักงานสาว ในขณะที่มือหนายังคงกระแทกเข้าออกช่องทางคับแน่นไม่หยุด แดฮวีหายใจหอบถี่ หลังมือที่สกัดกั้นเสียงครางเอาไว้เป็นรอยฟันลึก 
"เด็กดี อย่าทำเสียงดังสิ" จินยองเอ่ยปรามในขณะที่เรียวนิ้วยังคงกดซ้ำที่จุดเดิมๆเพื่อแกล้งเด็กน้อย แดฮวีละริมฝีปากออกจากข้อมือตัวเองแล้วเอ่ยขอเสียงสั่น มือบางยกขึ้นเช็ดหยดน้ำใสที่เปรอะแก้ม เด็กน้อยรู้สึกเหมือนตัวเองโดนรังแกจนกลั้นความน้อยอกน้อยใจเอาไว้ไม่ไหว
“อย่าร้อง ฉันจะลงโทษเธอ ถ้ายังเป็นเด็กขี้แยแบบนี้” คำขู่เรียบๆของจินยองทำให้แดฮวีเม้มปากแน่น ก้อนสะอื้นที่มันจุกอยู่ที่คอทำให้แดฮวีพาลอยากจะร้องไห้อีกครา แต่ความเสียวซ่านที่ได้รับจากเรียวนิ้วของอีกฝ่ายมันกลับทำให้สติของเขาแตกกระเจิง   
"อ๊ะ แด๊ด แด๊ดรีบเข้ามาเถอะครับ เดี๋ยวพี่เขาเข้ามาอีก นะครับ อ๊ะ" จินยองรั้งใบหน้าหวานเข้ามาบดขยี้เรียวปากสีแดงอิ่มด้วยความหมั่นเขี้ยว ทั้งสีหน้า    แววตา และคำพูดของคนตัวเล็กมันน่ารังแกจนเขาไม่อยากหยุดแกล้ง                   รู้ดีว่าเด็กน้อยของเขาทั้งขี้กังวลและขี้อายมากแค่ไหน แววตาของแดฮวีที่มองเลิ่กลั่กไปที่ประตู สลับกับมองอ้อนเขามันเหมือนกับลูกไก่ตัวเล็กๆที่กำลังร้องขอชีวิต 
เด็กน้อยของเขาน่าแกล้งเหลือเกิน 
"เธอขอเองนะแดฮวี ฉันจะไม่ออมแรงแล้วนะ" จินยองเอ่ยบอกเช่นนั้นก่อนจะถอดถอนเรียวนิ้วทั้งสามออก มือหนาจับแกนกายของเขาจ่อที่ปากทางคับแน่น สะโพกปอดกระแทกความเป็นชายชำแรกเข้าไปในร่างอีกฝ่ายทีเดียวจนสุด
"อ๊าา" แดฮวีหลุดครางเสียงสั่นก่อนที่เจ้าตัวจะรีบกดริมฝีปากของตัวเองลงกับฝ่ามืออีกครั้ง ความปวดจุกที่เขายังไม่ชินมันแล่นไปทั่วช่วงล่าง จินยองหยุดค้างไว้เพียงชั่วครู่ก่อนจะขยับเข้าออกช้าๆ แรงตอดรัดของเด็กหนุ่มยังทำให้เขาหลงใหลได้ไม่ต่างจากครั้งแรก 
มือหนาข้างหนึ่งเลื่อนขึ้นไปหยอกล้อกับยอดอกใต้เสื้อตัวโคร่ง ปลายนิ้วสะกิดเบาๆสลับกับบีบเล่นจนคนตัวเล็กแอ่นแผ่นอกตามสัมผัสของเขา ร่างสูงขยับกายสอดแทรกกายเข้าออกด้วยจังหวะที่เร่งเร็วขึ้นเมื่อเขาเห็นแดฮวีเริ่มขยับสะโพกรับ เด็กน้อยของเขาเรียนรู้งานได้เร็วกว่าที่เขาคาด 
"แด๊ดดี้ ผมเสียว"
"ดูตัวเองตอนนี้สิแดฮวี" ร่างสูงกระซิบบอกพลางเร่งขยับจังหวะสอดใส่เร็วและแรงขึ้นจนร่างบางสั่นคลอนไปทั้งร่าง แดฮวีเงยหน้ามองเงาสะท้อนในกระจกแล้วก็ต้องเบือนหน้าด้วยความเขินอาย ภาพของเขาที่แอ่นสะโพกยกสูงรับอีกคนที่กำลังส่งแรงกระแทกจากทางด้านหลัง มือหนาข้างหนึ่งเลื่อนมาวางทาบทับมือบางและสอดประสานเรียวนิ้วเข้าหา ในขณะที่อีกมือยังคงสาละวนกับการปรนเปรอยอดอกเขาไม่หยุด 
"อื้ออ แด๊ด ผมยืนไม่ไหวแล้ว อ๊ะ" แดฮวีกระซิบบอกเสียงแผ่ว เมื่อจินยองได้ยินดังนั้นจึงจับร่างบางพลิกกายเปลี่ยนท่า เขาดันแผ่นหลังเล็กให้พิงชิดกำแพง แล้วจับยกขาเรียวข้างหนึ่งขึ้นเกี่ยวเอวเขา เมื่อจัดท่าได้ถนัดร่างสูงก็ดันสะโพกแทรกกายเข้าหาความคับแน่นอีกครั้ง สองมือแกร่งยันกำแพงพลางก้มลงจูบเรียวปากอิ่ม 
"อ่า เด็กดี ข้างในเธอสุดยอดเลยนะ"
"จริงเหรอครับ อ๊ะ แด๊ด แด๊ดชอบไหม?" แดฮวีเอ่ยถามแม้จะรู้สึกประหม่า สองมือเรียวเลื่อนขึ้นวางบนไหล่แกร่งหาที่ยึดเหนี่ยว แรงกระแทกที่ร่างสูงส่งมามันหนักหน่วงจนร่างบางคลอนไปทั้งร่าง 
"ซี้ดด ชอบสิ เด็กดีของฉัน" จินยองเอ่ยพลางเร่งสะโพกขยับสอดใส่เข้าออกให้เร็วและแรงขึ้น ยิ่งเห็นเด็กน้อยของเขาดิ้นเร่าเมื่อเขากระแทกเข้าถูกจุดเขาก็ยิ่งแกล้งกระแทกย้ำๆที่จุดเดิม
ไฟกามารมณ์ร้อนแรงกำลังแผดเผาปลุกความใคร่ของทั้งสองให้พุ่งสูง เสียงกระทบกันของร่างกายดังคลอเคลียกับเสียงครางอู้อี้ของเด็กน้อยผู้ไม่ประสากับบทรักเช่นนี้ ยิ่งจินยองก้มลงดูดดุนยอดอก เด็กน้อยก็ยิ่งมัวเมาไปกับสัมผัสรักที่ร่างสูงมอบให้ แผ่นอกบอบบางแอ่นรับปลายลิ้นร้อนที่กำลังเลียวนที่ติ่งไตสีสวย เรียวนิ้วจิกเกร็งบนเสื้อเชิ้ตขยำมันเสียจนยับยู่ยี่
"อืม อ่ะ แด๊ด ผมเสียว"
"มากไหม"
"มากๆเลย" แดฮวีตอบเสียงพร่า สติสัมปชัญญะถูกครอบงำด้วยความเสียวซ่าน จินยองเห็นดังนั้นจึงยิ่งเร่งขยับกายให้เร็วยิ่งขึ้น แรงตอดรัดที่ช่วงล่างมันทำให้เขากระหายหา ความใสซื่อของเด็กน้อยตรงหน้ามันเร้าอารมณ์เขาเสียจนอยากรังแกกระแทกแรงๆไม่หยุด
"แด๊ด ซี้ด อาาา" มือบางของแดฮวีเลื่อนไปขยับรูดรั้งส่วนอ่อนไหวปรนเปรอความสุขให้กับตัวเอง ความเสียวกระสันที่ได้รับมันทำเอาปลายเท้าเล็กจิกเกร็งกับพื้น ยิ่งจินยองขยับกายกระแทกเร็วเท่าไรเขายิ่งเร่งมือรูดรั้งให้เร็วเท่านั้น
"แด๊ด แดฮวีมะไหว ไม่ไหว..อื้อออ" แดฮวีละล่ำละลักบอกเสียงสั่น เกร็งสะโพกก่อนจะกระตุกเบาๆแล้วฉีดสายธารขุ่นออกมาเลอะฝ่ามือเล็ก บางส่วนกระเด็นเปรอะเสื้อเชิ้ตสีขาวของร่างสูง 
"ซี้ดด ฉันก็ไม่ไหวแล้วแดฮวี" จินยองขยับเข้าออกกระแทกกายเขาแรงๆอีกสองสามครั้งก่อนจะปลดปล่อยน้ำรักสีขุ่นเข้าไปในโพรงรักคับแน่นของแดฮวี ความอุ่นวาบภายในร่างทำให้แดฮวีสะดุ้งเบาๆ ถึงจะไม่ใช่ครั้งแรกของเขาแต่แดฮวีก็ยังไม่ชินกับมันเลยสักนิด
"ชอบไหม?" จินยองเอ่ยกระซิบถามพลางกดจูบที่พวงแก้มนิ่มซ้ำๆ มือหนาจับเรียวขาที่เกี่ยวเอวเขาลงแตะพื้น ก่อนถอดถอนกายออกจากช่องทางรักอุ่นร้อน คราบกามขาวขุ่นไหลลงตามเรียวขาเล็ก ร่างบอบบางที่ขาอ่อนหมดแรงก็รีบยึดบ่าแกร่งเอาไว้แน่น 
"ชอบ ชอบครับ" แดฮวีพยักหน้ารัว กิจกรรมร้อนแรงเมื่อครู่มันทั้งตื่นเต้นทั้งเสียวซ่านจนเขาเผลอหลุดเสียงออกมาหลายครั้ง แม้จะกลัวคนภายนอกมาได้ยินแต่เขาก็ไม่มีแรงมากพอที่จะสะกดกลั้นความต้องการเอาไว้ได้
"เป็นงานเร็วดีนี่ เด็กดี" จินยองยกยิ้มพลางใช้ปลายนิ้วเกลี่ยแก้มนิ่ม แดฮวียกยิ้มหวานเมื่อได้รับคำชมจากเจ้านาย ร่างบางก้มมองมือที่เปรอะเปื้อนของตัวเองก่อนจะยกขึ้นเลียทำความสะอาดมันอีกครั้ง ขณะที่ปลายลิ้นเล็กไล้เลียไปตามซอกนิ้ว เจ้าตัวก็มองดูสีหน้าของอีกคนไม่วางตา จินยองกำลังมองเขา มองดูลิ้นแดงๆที่กำลังเลียไปตามฝ่ามือกลืนน้ำรักสีขุ่นของตัวเองไปทีละนิด 
ภาพตรงหน้ามันทำให้จินยองรู้สึกต้องการขึ้นมาอีกครั้ง เขามองปลายลิ้นเล็กที่ตวัดเลียอย่างไม่ประสีประสา ดวงตาคู่สวยหยีลงเล็กน้อยกับรสชาติฝาดปร่าที่ได้รับ ร่างสูงอยากจะจับแดฮวีมากระแทกแรงๆให้เสร็จสมอีกสักทีสองที   แต่เขาก็เลือกที่จะสะกดกลั้น ดึงชั้นในและกางเกงสแลคขึ้นสวมใส่ แล้วก้มลงหยิบชั้นในสีขาวของแดฮวีขึ้นมาเช็ดคราบกามที่เปรอะเปื้อนตามซอกขา
“แด๊ดดี้ครับ ผมไม่มีกางเกงในเปลี่ยน”

วันเสาร์ที่ 23 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2562

[NC Part] เหมียวจิน



-NC Part-

“แดฮวีจะช่วยเหมียวจินเองนะ”คนตัวเล็กกระซิบบอกข้างๆเจ้าแมวยักษ์แล้วแตะจมูกเบาๆที่กลุ่มผมสีเข้ม เลียนแบบเวลาที่เขามักจะหอมหัวเหมียวจินตอนเป็นแมว ก่อนจะขยับไปนั่งข้างๆกายแกร่ง มือเล็กเลื่อนไปที่ส่วนกลางกายที่แข็งขืนบ่งบอกว่าอีกฝ่ายกำลังมีอารมณ์มากแค่ไหน นิ้วเรียวลูบวนที่ส่วนปลายที่มีของเหลวใสๆปริ่ม เสียงครางต่ำๆในลำคอของจินยองทำให้แดฮวีรู้สึกเขิน
“แดฮวี แบบนั้น แบบนั้น อืมม..”จินยองครางเสียงกระเส่า ยามที่แดฮวีใช้ฝ่ามือรูดรั้งตามความยาวเพื่อส่งให้อีกฝ่ายไปถึงฝั่งฝัน เรียวปากสีแดงเม้มแน่นเข้าหากัน เขาพยายามไม่สนใจใบหน้าหล่อคมที่กำลังมองเขาด้วยความโหยหา ต่อให้บอกว่าเป็นแมว แต่ตามองเห็นเป็นคนแบบนี้ มันก็อดจะคิดลามกไม่ได้
“ซี้ดดดด ดะ..แดฮวี..อ่ะ”ร่างสูงสูดปากคราง เมื่อสัมผัสนุ่มๆจากฝ่ามือแปรเปลี่ยนเป็นสัมผัสอุ่นร้อนของโพรงปากเล็ก ไม่รู้เหมือนกันว่าอะไรดลใจให้แดฮวีเลือกทำแบบนี้ คนตัวเล็กครอบครองความเป็นชายของคนตรงหน้าอย่างไม่นึกรังเกียจ เขาดูดดุน โลมเลียในแบบที่คิดว่าจินยองจะชอบ สัญชาตญาณดิบของจินยองสั่งให้มือหนาเลื่อนลงมาขยุ้มจิกกลุ่มผมสีน้ำตาลอ่อนของแดฮวีเพื่อระบายความกระสันต์  
ปลายลิ้นเล็กตวัดเลียวนหยอกล้อที่ส่วนปลาย สลับกับห่อริมฝีปากเพื่อดูดเม้มเป็นจังหวะช่วยเร่งเร้าเจ้าแมวยักษ์ของเขา ร่างบางเร่งจังหวะขยับเข้าออกให้เร็วขึ้นเมื่อเขาได้ยินเสียงครางหวิวคล้ายกับตอนที่เขาช่วยให้เหมียวจินเสร็จ แดฮวีเหลือบมองหน้าขาที่เต็มไปด้วยกล้ามเนื้อเหยียดเกร็ง อีกไม่นานเหมียวจินของเขาคงจะถึงฝั่งฝันแล้ว
“แดฮวี ไม่เอาแล้ว หยุด”จินยองร้องห้ามเสียงแข็งพลางใช้ฝ่ามือดันไหล่คนตัวเล็กให้ละออก แดฮวีผงะด้วยความตกใจเมื่อจู่ๆคนที่ทำท่าว่าใกล้จะถึงฝั่งฝันก็สั่งห้ามเขา  
“ทะ...อ๊ะ!”แดฮวีร้องเมื่อร่างกายของเขาถูกอีกร่างจับพลิกนอนคว่ำแล้วร่างสูงก็โผกายขึ้นทาบทับ ฟันคมๆของจินยองฝังเข้าที่ซอกคอขาวสลับกับดูดดุนแรงๆจนแดฮวีรู้สึกเจ็บ สัมผัสที่เต็มไปด้วยแรงราคะของจินยองทำให้สติของมนุษย์ข้างใต้กระเจิดกระเจิง
“อื้ออ...จินยอง อ๊ะ”แดฮวีครางแผ่ว เมื่อเสียงลมหายใจร้อนๆและเสียงจูบที่ดังใกล้ๆใบหูกระตุ้นให้ร่างบางยิ่งรู้สึกกระหายหา แดฮวีย่นคอหนีแมวยักษ์ที่กำลังพยายามรุกเร้า แต่คนเอาแต่ใจก็ซุกไซร้ดอมดมกลิ่นหอมจากเจ้านายไม่หยุด จินยองลากปลายลิ้นที่ท้ายทอยขาวช้าๆ ยิ่งเห็นแดฮวีสั่นไปทั้งร่างเจ้าตัวยิ่งได้ใจ มือหนาปัดป่ายลูบไล้เคล้นคลึงไปไปทั่วกายบาง จินยองพยายามใช้เล็บคมๆเกี่ยวกางเกงออกจากร่างของแดฮวี แต่ดูเหมือนว่าเขาจะพยายามเกี่ยวมันออกเท่าไรก็ไม่เป็นผล
“แดฮวี เอาออกหน่อย จินยองอยากทำแดฮวี”จินยองกระซิบข้างใบหูเล็กแล้วใช้เขี้ยวคมงับเล่นเบาๆ  เจ้าแมวยักษ์ครางเสียงต่ำยามที่กดสะโพกถูไถส่วนแข็งขืนกับต้นขาเล็ก แดฮวีรู้ดีว่าจินยองกำลังห้ามอารมณ์ที่กำลังคุกรุ่นเอาไว้ไม่อยู่ หากปล่อยเอาไว้อย่างนี้ดีไม่ดีเสื้อผ้าเขาได้ถูกฉีกเพราะฝีมือเจ้าเหมียวเอาแต่ใจแน่ๆ
มือเรียวช่วยปลดเปลื้องกางเกงสแลคสีดำออกพร้อมชั้นในตัวบางช้าๆ ผิวขาวน้ำนมของร่างบางดึงดูดสายตาของเจ้าแมวยักษ์ ถึงแม้เขาจะเคยเห็นร่างกายของแดฮวีมาหลายต่อหลายครั้งในตอนที่เขาเป็นแมว แต่พอได้มองใกล้ๆแบบนี้เขายิ่งรู้สึกหลงใหลในร่างกายของเจ้านายตัวเล็ก มือหนาดึงทึ้งเสื้อเชิ้ตนักศึกษาของร่างบางขึ้น เผยให้เห็นแผ่นหลังบาง เอวคอดเล็กน่ามอง จินยองแลบลิ้นเลียริมฝีปากก่อนจะก้มลงลากเรียวลิ้นช้าๆที่กลางสันหลัง
“อื้อออ...เหมียวจิน ยะ...อ่า..”คนตัวเล็กครางเสียงหวาน สัมผัสของริมฝีปากและเรียวลิ้นของจินยองมันแผ่วเบาแต่เร่าร้อนคอยปลุกปั่นอารมณ์วาบหวามจนแดฮวีทานทนไม่ไหว
“แดฮวีไม่มีกลิ่นปลาทู แต่แดฮวีหอม”ร่างสูงเอ่ยกระซิบบอกขณะที่มือหนาฟอนเฟ้นกายข้างใต้ด้วยแรงราคะ ริมฝีปากก็ดูดดุนเนื้อขาวจนเกิดรอยสีเข้มเอาไว้จนทั่ว “แดฮวีน่ากิน แต่จินยองกินไม่ได้”
“หยุดพูดได้แล้วเหมียวจิน”
“เหมียวจินพูดไม่ได้เหรอ ก็แดฮวีน่ากิน”
“ฮื้อออ...จะทำอะไรก็ทำ ไอ้แมวบ้า”คนขี้อายอย่างแดฮวีซุกใบหน้าลงกับหมอนด้วยความเคอะเขิน คำพูดที่ดูจะไร้เดียงสา ทว่ามันกลับปลุกปั่นให้เขามีอารมณ์จนอยากเร่งให้อีกฝ่ายทำให้เสร็จ
“แดฮวีโกรธจินยองเหรอ”
“ไม่โกรธ รีบๆทำสักทีสิ แดฮวีก็ไม่ไหวแล้วนะ”
จินยองยิ้มเมื่อเจ้านายบอกว่าไม่โกรธ เขาไม่เข้าใจเหมือนกันว่าแดฮวีไม่ไหวกับอะไร แต่ตอนนี้สัญชาตญาณของเขากำลังสั่งให้เขาสนใจบั้นท้ายขาวๆของเจ้านายแทนเรื่องอื่น มือหนาคว้าเอวเล็กจัดท่าให้เจ้านายตัวบางอยู่ในท่าคลานที่เขาคุ้นเคย ไม่ต้องบอกให้เสียเวลาจินยองก็รู้ว่าเขาควรทำอะไรต่อ ร่างสูงทาบทับความเป็นชายกับร่องคับแคบ  
“เดี๋ยว เหมียวจิน!! อย่าเพิ่งใส่เข้ามา”แดฮวีรีบร้องห้าม เมื่อร่างสูงทำท่าจะรุกล้ำเข้ามาโดยไม่ได้เตรียมพร้อมให้เขา เขาเองก็เผลอลืมไปว่าสำหรับจินยองแล้วการเตรียมตัวเล็กๆนอยมันคงไม่สำคัญเท่าไรนัก
“ทำไมล่ะแดฮวี”แมวยักษ์ช่างสงสัยขมวดคิ้วหน้ายุ่ง เขาไม่ชอบเลยเวลาที่เจ้านายไม่ตามใจเขา ร่างสูงอ้าปากงับไหล่บางแทนการประท้วง
“แดฮวีเจ็บนะจินยองอย่ากัด”คนตัวเล็กดุ แต่คนเอาแต่ใจไม่ฟัง เขางับซ้ำๆที่ไหล่มนด้วยความดื้อดึง ร่างกายส่วนล่างก็บดเบียดเข้าหาร่างบางไม่หยุด
“ถ้าเหมียวจินดื้อ จะไม่ให้ทำนะ”
“แดฮวี”จินยองขมวดคิ้วด้วยความขัดใจ แต่เมื่อมือบางเลื่อนมาลูบไล้เส้นผมและใช้นิ้วเรียวลูบใบหูของจินยองคนตัวสูงถึงได้ร้องครางเสียงต่ำ และยอมหยุดกัดคนตัวเล็ก เมื่อเจ้าเหมียวยักษ์เริ่มอารมณ์ดีแดฮวีจึงเอี้ยวตัวไปแตะริมฝีปากเข้ากับริมฝีปากหยัก แดฮวียิ้มเมื่อลิ้นร้อนเลียริมฝีปากเขาแทนการจูบตอบ
“อื้มม..แดฮวี จินยองอยากแล้ว”จินยองประท้วง
“จินยองดูนะ ถ้าจะทำแดฮวีต้องทำแบบนี้ก่อน”แดฮวีบอกก่อนจะเลื่อนฝ่ามือไปที่บั้นท้าย ริมฝีปากเม้มแน่นพยายามข่มความเขินที่มันทำให้แก้มเห่อร้อน ร่างบางโก่งสะโพกขึ้น นิ้วเรียวค่อยๆสอดแทรกลึกเข้าไปในกาย เพราะห่างหายจากกิจกรรมรักไปนานเจ้าตัวจึงต้องพยายามข่มความเจ็บเอาไว้

“อึก...อื้ออ..”ใบหน้าหวานเหยเกกับความอึดอัด เขาสอดแทรกเรียวนิ้วที่สองและสามเข้าไปตามลำดับเพื่อปรับร่างกายให้ชิน เพราะจากที่ใช้สายตากะขนาดดู เหมียวจินของเขาไม่ได้เป็น แมวน้อยสักเท่าไรนัก
“แดฮวีเจ็บเหรอ”จินยองเอ่ยถามพลางขยับเข้าไปใกล้ใบหน้าหวาน ริมฝีปากแตะเข้ากับเรียวปากสีเชอร์รี่ที่เม้มแน่นก่อนจะแลบลิ้นเลียเบาๆแทนคำปลอบโยน จุมพิตไม่ประสีประสาที่ร่างสูงมอบให้ทำให้แดฮวีคลี่ยิ้ม แมวน้อยจินยองของเขาน่ารักที่สุด
“ถ้าทำแบบนี้ก่อน แดฮวีจะไม่เจ็บตอนจินยองทำ”
“งั้น คราวหน้าจินยองจะทำให้แดฮวี”คำพูดแสนอ่อนโยนของจินยองทำให้แดฮวีเขิน ดวงตาสีดำขลับที่มองสบกับร่างบางดูจริงจังและมั่นใจในคำพูดของตัวเอง
“ขอบคุณนะจินยอง ตอนนี้...ตอนนี้จินยองทำเลยก็ได้”แดฮวีกระซิบบอก จินยองทำหน้าสงสัยเพียงเล็กน้อย แต่เมื่อเห็นร่างบางถอดถอนเรียวนิ้วจากช่องทางที่เขาถวิลหา ร่างสูงก็ขยับเข้าทาบทับคนตัวเล็กอีกครั้ง ร่างสูงกดความเป็นชายเข้าหาความคับแน่นช้าๆ เสียงครางแผ่วๆของแดฮวีทำให้เขาไม่กล้าทำอะไรรุนแรงอย่างที่คิด
“แดฮวีอย่ารัดจินยอง”ร่างสูงเอ่ยกระซิบข้างใบหูเล็กเมื่อเขาแทรกเข้าไปในร่างบางจนสุด แดฮวีจิกผ้าปูที่นอนจนยับยู่ยี่เพื่อระบายความอึดอัด ขนาดของเจ้าแมวยักษ์มันเกินกว่าที่เขาคาด ร่างสูงมองคนตัวเล็กที่นิ่งไปด้วยความเป็นห่วง ริมฝีปากแตะจูบเบาๆที่ข้างแก้ม ปลายจมูกโด่งคลอเคลียหยอกเย้าช้าๆ
“จินยองขยับได้แล้ว มันอึดอัดนะ”คนตัวเล็กสั่ง เช่นนั้นร่างสูงถึงค่อยๆขยับสะโพกเข้าออกเป็นจังหวะเนิบนาบ เขาอยากสัมผัสร่างกายของแดฮวีให้ลึกซึ้ง ความเสียวซ่านที่สัมผัสทำให้เขาครางออกมาด้วยความสุขสม เขาค่อยๆเร่งจังหวะถี่ขึ้นอย่างเอาแต่ใจเมื่อเห็นว่าเจ้านายของเขาไม่ขัด
“จิน จินยอง..อ่ะ..อ๊า..”คนตัวเล็กครางเสียงหวาน เมื่อส่วนความเป็นชายของร่างสูงกระแทกเข้าสัมผัสกับจุดเสียวซ่านภายในร่าง จินยองเลื่อนฝ่ามือมาทาบทับกับมือของเขาและสอดประสานเรียวนิ้วเข้าหา  สะโพกมนแอ่นรับสัมผัสด้วยความยินดี สัมผัสของจินยองทั้งเร่งเร้าและดุดัน เสียงลมหายใจหอบถี่ที่ดังอยู่ข้างหูมันกระตุ้นให้คนตัวเล็กยิ่งเสียวซ่าน
“ซี้ดด ดีจัง แดฮวี..อาาา”จินยองกระซิบบอกเสียงพร่า ร่างกายของแดฮวีตอดรัดเขาจนแทบทนไม่ไหว สะโพกเร่งขยับจังหวะเร็วและรุนแรงขึ้นเพื่อเร่งให้ไปถึงฝั่งฝัน เขามองดูใบหน้าของคนตัวเล็กที่เหยเกไปตามความเสียวซ่าน ประพรมจูบไปตามข้างแก้มย้ำๆให้อีกฝ่ายรับรู้ถึงตัวตนของเขา
“จิน อ๊ะ...จินยอง..ไม่ไหวแล้ว”
“แดฮวี...อาาาา”
เสียงครางกระเส่าสอดประสาน ดังเคล้าคลอไปกับเสียงของร่างกายทั้งสองที่กระทบ ก่อนที่แดฮวีจะกระตุกเกร็งและปลดปล่อยความรู้สึกวาบหวามเมื่อถึงฝั่งฝัน เป็นจังหวะเดียวกันกับเขี้ยวคมที่ฝังเข้าบนลาดไหล่เล็ก และแดฮวีก็สัมผัสถึงความอุ่นร้อนภายในร่าง ร่างสูงกดแช่กายเอาไว้อย่างนั้นก่อนจะพลิกกายลงนอนข้างๆคนตัวเล็ก สองมือเลื่อนไปโอบกอดเอวคอดแล้วซุกแนบใบหน้าลงกับซอกคอขาว



วันเสาร์ที่ 9 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2562

[SF JinHwi] Daddy Jinyoung

NC Part

"เปียกเลยนะ"จินยองเอ่ยล้อเด็กชายไร้เดียงสา แดฮวีเม้มปากแน่นด้วยความอาย เขารู้สึกเขินจนแก้มร้อนไปหมด เพียงแค่จูบเมื่อครู่มันก็ทำให้เขาต้องการเสียจนรู้สึกคับแน่น
"ปลุกให้ฉันตื่นก่อนสิ"จินยองเอ่ยเช่นนั้นพลางลุกขึ้นปลดกางเกงของตัวเองออกพร้อมชั้นในก่อนที่ร่างสูงจะนั่งลงบนเตียงเช่นเคย ความใหญ่โตเกินกว่าที่เคยเห็นทำให้แดฮวีมองด้วยความตกใจ เมื่อเห็นอีกคนทำอะไรไม่ถูกมือหนาจึงกดไหล่บางให้คุกเข่าลง ใบหน้าเล็กจึงอยู่ในระดับของส่วนนั้นของอีกฝ่าย มือหนากดศีรษะร่างบางให้เข้ามาใกล้ ความเป็นชายของร่างสูงจึงคลอเคลียอยู่กับริมฝีปากอิ่ม 
"ใช้ลิ้น"แดฮวีแลบลิ้นออกมาตามคำสั่ง แม้เขาจะรู้สึกประหม่าจนหลับตาลงเพราะไม่กล้ามอง แต่ ปลายลิ้นเล็กๆค่อยๆแตะเข้ากับความอุ่นร้อนตรงหน้า สัมผัสที่ไม่คุ้นเคยทำให้แดฮวีผละออกแต่ก็โดนฝ่ามือหนากดรั้งเอาไว้ ปลายลิ้นเล็กๆแตะตามตามส่วนปลายช้าๆ สำรวจลากไปตามความยาว แตะวนที่สวนปลายเลียนแบบหนังผู้ใหญ่ที่เคยได้ดู ดวงตาคู่สวยเหลือบมองใบหน้าของอีกฝ่ายเมื่อเห็นอีกคนชื่นชอบในสัมผัสของเขาเจ้าตัวจึงทำต่อไปเรื่อยๆ จินยองบีบไหล่เล็กเบาๆเพราะความเสียวซ่านที่ได้รับ สัมผัสไม่ประสีประสาของคนตรงหน้ามันทำให้เขารู้สึกดีกว่าที่คาด
"อ้าปาก"แดฮวียอมทำตามคำสั่งแต่โดยดี ปากเล็กๆอ้าออกช้าๆ ก่อนที่จินยองจะดันส่วนแข็งขืนเข้าไปหาอีกฝ่ายโดยไม่ทันตั้งตัว เมื่อต้องรับความใหญ่โตของจินยองเข้าไปจนเกือบสุด เจ้าตัวก็ต้องรีบละออกมาเพราะความคับแน่นมันทำให้เขาเกือบสำลัก 
"ไม่ต้องอมทั้งหมด เอาแค่ที่ไหว อย่าให้ฟันโดนนะ"แดฮวีลองอีกครั้ง เรียวปากอิ่มอ้ารับความเป็นชายของจินยองเอาไว้เพียงครึ่ง ปลายลิ้นตวัดเลียท่อนเนื้ออย่างไม่ประสีประสา โพรงปากร้อนดูดเม้มเลียนสัมผัสแบบที่เขาเคยใช้มือกับตัวเขาเอง 
"ขยับหน่อยสิ"แดฮวีค่อยๆขยับเข้าออกช้าๆอย่างที่เคยศึกษามาจากวีดีโอผู้ใหญ่ ความใหญ่โตเกินกว่าที่ปากเล็กๆของเด็กน้อยจะรับไหวทำให้แดฮวีละออกมาในไม่ช้า แดฮวีหอบหายใจน้อยๆใบหน้าเล็กเอนซบไปกับหน้าขาอีกฝ่าย เขาพยายามจะแกะมือตัวเองออกจากพันธนาการเพื่อใช้มันช่วยยันตัวเขาไว้ พอถูกมัดเอาไว้แบบนี้เจ้าตัวรู้สึกเหมือนการควบคุมร่างกายทำได้ยากเหลือเกิน
"ผม...ผมเมื่อยครับ มันต้องอ้าปากกว้างเกินไป"แดฮวีกระซิบเสียงอ่อย จินยองเห็นเช่นนั้นจึงลูบกลุ่มผมนิ่มแทนคำปลอบโยน 
"งั้นใช้แค่ลิ้นก็ได้"จินยองเอ่ยเช่นนั้นก่อนที่แดฮวีจะเปลี่ยนไปใช้ลิ้นไล้เลียตามท่อนเนื้อของอีกฝ่าย คราวนี้เจ้าตัวเริ่มจับจุดได้ว่าสัมผัสแบบไหนที่ทำให้อีกฝ่ายรู้สึก เขามองจากแขนแกร่งที่เกร็งทุกครั้งเมื่อปลายลิ้นเขาแตะกับด้านล่างของส่วนปลาย แดฮวีดูดเม้มมันย้ำๆสลับกับเล็มเลียเท่าที่เขาจะทำไหว จินยองมองเด็กน้อยที่เรียนรู้ได้ไวเกินคาดด้วยสายตาแฝงไปด้วยความต้องการ เขาไม่ได้อยากสำเร็จความใคร่ด้วยโพรงปากนี้ เขาต้องการอะไรที่มันมากกว่านั้น 
มือหนาจับคนตัวเล็กให้ละออกจากหน้าตักของเขา แล้วรั้งร่างบอบบางให้ลุกขึ้นมาบนเตียง เขาขยับกายไปนั่งพิงหัวเตียง พลางดึงร่างเล็กขึ้นมาทาบทับบนกายเขา เด็กน้อยไม่เดียงสาหน้าแดงก่ำใบหน้าเล็กๆซุกลงกับซอกคอร่างสูง ยิ่งเมื่อเขานั่งคร่อมอยู่บนกายอีกคนสะโพกเขาก็สัมผัสได้ถึงความแข็งขืนของอีกฝ่าย คงไม่ต่างกันกับอีกฝ่ายที่คงจะรับรู้ถึงความรู้สึกของเขา พอคิดมาถึงตรงนี้เจ้าตัวยิ่งรู้สึกเก้อเขินจนไม่กล้าเอื้อนเอ่ยคำใดต่อ 
"ช่วยตัวเองให้ฉันดูหน่อยสิ"คำสั่งของจินยองทำให้แดฮวีเม้มปากแน่น จินยองคลายไทด์ที่มัดสองมือของร่างบางออก เจ้าตัวจึงยกมือขึ้นปิดหน้า รู้ว่าตัวเองคงไม่สามารถขัดคำสั่งคนโตกว่าได้ แต่สติความผิดชอบชั่วดีมันก็ยังรั้งเขาด้วยความกระดากอาย 
"ผม...ผมไม่กล้าครับ ผมไม่เสร็จก็ได้ ให้ผมใช้ปากให้คุณได้ไหม?"แดฮวีเอ่ยขอ 
"ฉันอยากเห็น ฉันไม่ได้อยากเสร็จที่ปากนายด้วย"จินยองเอ่ยเรียบๆ คำสั่งและน้ำเสียงที่น่าเกรงขามนั่นทำให้แดฮวียอมโอนอ่อนอีกครั้ง คนตัวเล็กค่อยๆเลื่อนมือตัวเองไปวางที่ส่วนกลางของลำตัว สอดล้วงเข้าไปในชั้นในแล้วขยับรูดรั้งปรนเปรอตัวเองอย่างที่เคยทำมาตลอด จินยองมองมือที่ขยับอยู่บริเวณหว่างขาเรียวด้วยความขัดใจ มือแกร่งเลิกเสื้อเสวตเตอร์ตัวใหญ่ขึ้นให้คนตัวเล็กงับเอาไว้ ก่อนที่มือหนาจะจัดการรูดถอดชั้นในของคนตัวเล็กออก
"อื้อออ อ่า..อ่า.."แดฮวีเอ่ยห้ามเสียงอู้อี้หมายจะกระเถิบสะโพกหนีแต่มีหรือที่จินยองจะทำตามคำห้ามปรามนั้น สายตาคมมองจ้องไปที่ส่วนอ่อนไหวของคนตัวเล็กตาไม่กระพริบ ความต้องการที่มันฉ่ำเยิ้มจนเปรอะมือทำให้จินยองยกยิ้ม เด็กน้อยตรงหน้าต้องการมากกว่าที่ขาคิดเสียอีก 
"เร็วขึ้นสิ แบบนี้อึดอัดไม่ใช่เหรอ"
"อื้อออ"แดฮวีพยักหน้ารับพลางเร่งมือขยับรูดรั้งเพื่อส่งตัวเองไปถึงฝั่งฝัน ฟันซี่เล็กงับเนื้อผ้าเสวตเตอร์แน่นเพื่อกลั้นเสียงครางน่าอายเอาไว้ เห็นเช่นนั้นฝ่ามือหนาจึงเลื่อนเข้าไปบีบแก้มนิ่มจนเจ็บทำให้เจ้าตัวยอมอ้าปากออกแล้วปล่อยเสียงครางออกมา
"ฮ๊ะ...แฮ่กก.."แดฮวีหอบหายใจรัวเมื่อมือบางพาเจ้าตัวไปจนถึงฝั่งฝัน คนตัวเล็กปลดปล่อยความรู้สึกที่มีออกมาทุกหยาดหยดเปรอะไปตามหน้าท้องแกร่ง แดฮวีรีบลนลานใช้ชายเสื้อตัวเองที่สวมใส่อยู่มาเช็ดทำความสะอาดให้เจ้านายของเขา
"ไม่ต้องเช็ดก็ได้ เดี๋ยวคืนนี้นายได้ทำฉันเลอะอีกหลายรอบ"คำพูดของจินยองทำให้แดฮวีตกใจอีกครั้ง แค่เมื่อครู่ที่เขาช่วยตัวเองให้อีกฝ่ายดูมันทั้งเหนื่อยทั้งอายจนเขาไม่มีแรงจะทำอะไรต่ออีกแล้ว คนโตกว่าจัดการถอดเสื้อสเวตเตอร์ของอีกร่างออกแล้วโยนทิ้งไปข้างเตียงก่อนจะหันกลับมาให้ความสนใจร่างตรงหน้าอีกครั้ง
"ไม่เคยมีอะไรมาก่อนเลยใช่ไหม"
"ครับ"
"แล้วรู้รึเปล่า ผู้ชายกับผู้ชายเขามีอะไรกันยังไง"
"ใช้มือกับปากใช่ไหมครับ"แดฮวีเอ่ยตามที่คิด แต่คำตอบของเจ้าตัวกลับทำให้อีกฝ่ายหัวเราะในลำคอ มือหนาเลื่อนไปบีบเค้นก้อนเนื้อนิ่มคล้ายเป็นสัญญาณบอกให้คนตัวเล็กรู้ 
"เขาใช้ตรงนี้"แดฮวีเบิกตากว้างเมื่อปลายนิ้วของจินยองแตะเข้ากับปากช่องทางที่ซุกซ่อนอยู่ด้านหลัง แดฮวีถดสะโพกหนี แต่มือแกร่งก็รั้งเอาไว้ไม่ให้ขยับ
"ผะ..ผม.."
"เจ็บหน่อยนะ แล้วเธอจะรู้สึกดี"จินยองเอ่ยกระซิบข้างใบหูเล็กก่อนที่เรียวปากจะกดจูบเบาๆให้แดฮวีผ่อนคลาย แต่กระนั้นเด็กน้อยก็ยังคงตื่นกลัว จินยองจับคนตัวเล็กให้เปลี่ยนไปทำท่าคลานเข่า มือหนารั้งสะโพกบางยกขึ้นพลางใช้เข่าดันขาสองข้างให้แยกออกจากกันกว่าเดิม ช่องทางคับแคบที่ซ่อนอยู่ถูกเผยให้สายตาคมมองสำรวจอย่างจาบจ้วง จินยองเลื่อนมือไปหยิบเจลหล่อลื่นจากลิ้นชักข้างหัวเตียง เขาบีบมันชโลมบนเรียวนิ้วก่อนที่เขาจะกดเล่นที่ปากทางเขาช้าๆ แดฮวีเกร็งไปทั้งร่างสัมผัสเย็นๆของเจลที่สัมผัสกับบริเวณที่ไม่เคยมีใครได้แตะต้องมันทำให้เขาสั่นไปทั้งตัว แดฮวีก้มหน้าฟุบลงกับเตียง เขากัดงับผ้าปูที่นอนแน่นเพื่อสะกัดกลั้นเสียงน่าอายที่มันดังออกมาโดยที่เขาห้ามตัวเองไม่ได้
"เจ็บหน่อยนะ"จินยองเอ่ยเช่นนั้นก่อนจะค่อยๆชำแรกแทรกเข้าไปหาความอุ่นร้อน ความเจ็บที่แล่นริ้วทำให้แดฮวีเกร็งจนตอดรัดนิ้วแกร่งจนเขาแทบขยับปลายนิ้วไม่ได้ มือบางทุบลงกับเตียงหลายคราเพื่อระบายความเจ็บปวด นิ้วเรียวจิกลงแน่นกับเตียง 
"เจ็บ..เจ็บ...ไม่เอา"แดฮวีร้องขอเสียงแผ่ว น้ำตาหยดใสๆไหลออกมาแทบจะทันที รู้สึกเจ็บเหมือนกับใครมาฉีกร่าง คนตัวเล็กพยายามดิ้นมือบางทุบลงกับเตียงประท้วงอยู่หลายคราแต่ก็ไม่มีทีท่าว่าร่างสูงจะเลิกล้มความตั้งใจของเขา ยิ่งจินยองสอดแทรกนิ้วเข้าไปลึกเท่าไรความเจ็บจุกที่ได้รับยิ่งมีมากขึ้นเท่านั้น ร่างสูงค้างนิ้วเรียวเอาไว้อย่างนั้นเมื่อสอดเข้าไปจนสุด เขารอให้แดฮวีปรับตัวเข้ากับนิ้วของเขาให้ได้ ก่อนที่เขาจะค่อยๆขยับนิ้วเข้าออกช้าๆ 
"ฮื้ออ..คุณ..คุณจินยอง..ไม่เอา"แดฮวีร้องห้ามแต่จินยองกลับไม่หยุด เขารู้ดีว่าอีกไม่นานความเจ็บปวดที่แดฮวีได้รับมันจะจางหาย และความสุขสมมันจะเข้ามาแทนที่ นิ้วเรียวสอดเข้าไปด้านในเพิ่มเป็นสองและสามนิ้วตามลำดับ เสียงหวานสั่นเครือทั้งเจ็บปวดระคนกับความเสียวซ่านที่เริ่มก่อตัว แดฮวีดูจะชินกับความคับแน่นแล้ว เจ้าตัวหายใจเข้าออกลึกๆ พยายามผ่อนคลายตามที่อีกคนปลอบประโลม จุมพิตที่ประโคมจูบตามแผ่นหลังเขามันพอจะช่วยให้เขารู้สึกดีได้บ้าง
"อ๊ะ..เสียว"แดฮวีร้องลั่นเมื่อปลายนิ้วเรียวแตะเข้ากับจุดบางจุดที่อยู่ภายใน จินยองเห็นเช่นนั้นจึงกดย้ำที่จุดนั้นซ้ำๆ ท้ายที่สุดแล้วแดฮวีก็ยอมแอ่นสะโพกรับสัมผัสของปลายนิ้วเรียวแต่โดยดี จินยองยกยิ้มเมื่อเสียงสะอึกสะอื้นเมื่อครู่จึงกลายเป็นเสียงครางหวานหูอย่างที่เขาต้องการ
"ต่อจากนี้เธอจะเจ็บกว่านี้อีกหน่อย แต่รับรองว่าเธอจะชอบ"จินยองเอ่ยบอกเช่นนั้นก่อนจะถอดถอนเรียวนิ้วออก แดฮวีพอจะคาดเดาออกแล้วว่าเขาจะเจอกับอะไรต่อไป แท่งอุ่นร้อนของจินยองที่ถูกชโลมด้วยเจลหล่อลื่นเลื่อนเข้ามาแนบกับปากช่องทางเขาถูวนอยู่เช่นนั้น 
"คะ..คุณ"แดฮวีเอี้ยวหน้าหันกลับไปมองอีกร่างที่อยู่ทางด้านหลังเขา สายตาของจินยองที่มองมาที่เขามันร้อนแรงจนเขารู้สึกเหมือนเขากำลังจะถูกหลอมละลาย จินยองค่อยๆสอดแทรกความเป็นชายเข้ามาช้าๆ แดฮวีกรีดร้องเสียงสั่ั่นเมื่อความใหญ่โตมันมากเกินกว่าเรียวนิ้วของอีกคนที่เตรียมพร้อมให้เขาเมื่อครู่ จินยองไม่ฝืนกายอีกฝ่าย เขารู้ดีว่ากับร่างกายที่ยังไม่เจริญเติบโตเต็มที่แบบนี้เขาจะต้องใช้ความอดทนอยู่ไม่น้อย ริมฝีปากอุ่นกดจูบไปตามหลังคอขาว ไล่ไปตามแผ่นหลังบาง มือหนารั้งสะโพกเล็กไม่ให้ถดหนี
"อยู่บนเตียง เรียกฉันว่าแด๊ดดี้นะ"จินยองกระซิบบอกอีกคนเสียงพร่า ความอุ่นร้อนคับแน่นของอีกฝ่ายมันโอบรัดความเป็นชายของเขาเสียจนแทบบ้า ร่างกายของแดฮวีมันเร้าอารมณ์ดิบในตัวเขาได้ดีเหลือเกิน
ร่างเล็กที่ถูกชำแรกแทรกเข้ามาเสียจนจุกได้แต่จิกผ้าปูที่นอนแน่นเพื่อระบายความเจ็บปวด ฟันซี่เล็กกัดริมฝีปากล่างจนรู้สึกเจ็บไปหมด แต่ความเจ็บนี้มันยังไม่มากมายเท่ากับส่วนล่างที่เขาถูกจินยองรุกล้ำเข้ามาเลยแม้แต่น้อย ปลายนิ้วแกร่งเลื่อนมาสะกิดเล่นกับยอดอกสีหวาน ความรู้สึกแปลกใหม่ที่ไม่เคยได้สัมผัสมันพอจะทำให้แดฮวีละความสนใจจากความเจ็บปวดด้านล่างไปได้บ้าง
“ขยับได้ไหม”
“แล้วแต่คุณเลยครับ อ๊ะ”
เพี้ยะแดฮวีเอ่ยตอบกลับเสียงแผ่ว แต่ร่างบางก็ต้องร้องออกมาเมื่อฝ่ามือหนาฟาดเข้าที่ก้นเขาจนเกิดเสียงดัง แม้มันจะไม่ได้เจ็บแสบอะไรมากมายแต่มันก็ทำเอาเขาสะดุ้งไม่น้อย
“แด๊ดพูดว่ายังไงครับ หื้ม”จินยองเอ่ยกระซิบถามข้างใบหูเล็กพลางใช้ริมฝีปากขบเม้มน้อยๆแกล้งให้อีกฝ่ายปั่นป่วน แดฮวีสะดุ้งเฮือกเมื่ออีกฝ่ายถอดถอนกายออกไปเกือบครึ่งแล้วกระแทกสวนเข้ามาอีกครั้ง
“เจ็บ”แดฮวีเอ่ยพึมพำพลางปล่อยให้น้ำตาไหลอาบแก้ม ความใหญ่โตของอีกฝ่ายมันหนักหนาเกินกว่าที่เขาจะรับไหว ยิ่งที่จินยองกระแทกเข้ามาเมื่อครู่ยิ่งรู้สึกเจ็บ
“ทำโทษเด็กดื้อไงครับ”
“ผมขอโทษครับแด๊ดดี้”แดฮวีเอ่ยงึมงำขอโทษอีกฝ่าย แม้ร่างกายส่วนล่างจะรู้สึกคับแน่นจนอยากถดหนี แต่สัมผัสอุ่นๆจากเรียวลิ้นที่คลอเคลียอยู่บริเวณหลังคอ สลับกับจุมพิตนุ่มๆมันก็ทำให้แดฮวีเคลิบเคลิ้มไปได้ไม่น้อย
“จะขยับแล้วนะ”เอ่ยบอกก่อนที่สะโพกจะค่อยๆถอดถอนแก่นกายออกมาเพียงช่วงสั้นๆแล้วขยับสวนกลับเข้าไปช้าๆจังหวะเนิบนาบ ในช่วงแรกๆแดฮวียังรู้สึกหน่วงจุกไปทั่วท้อง ร่างบางปล่อยให้อีกฝ่ายทำตามใจชอบ ใบหน้าหวานเอนซบลงกับพื้นเตียง เรียวแขนเอนอย่างคนหมดแรงในขณะที่สะโพกยังคงถูกอีกฝ่ายจับยกให้เด่นสูง ร่างสูงขยับเร่งจังหวะสอดใส่ขึ้นเรื่อยๆเมื่อเขาเริ่มได้ยินเสียงครางหวานๆแทนที่เสียงสะอึกสะอื้น
“อือ..อ๊ะ..ดี”ความรู้สึกเสียวซ่านที่แผ่นซ่านแทรกซึมเข้ามาแทนความปวดหนึบที่ช่วงล่าง มันทำให้เขารู้สึกเหมือนตัวเบาหวิว มือบางจิกเกร็งแน่นระบายความเสียวซ่าน เรียวปากสวยเปล่งเสียงครางหวานออกมาอย่างไม่อาย จังหวะและสัมผัสร้อนแรงที่ได้รับจากคนมากประสบการณ์มันทำให้เขารู้สึกดีจนบอกไม่ถูก เขาทำได้เพียงนอนครางอยู่อย่างนั้น ปล่อยให้อีกร่างเสพสุขจากร่างกายของเขาไปพร้อมๆกัน
“อืมม..แดฮวี”จินยองครางเรียกชื่ออีกฝ่ายเสียงพร่า รสชาติของความบริสุทธิ์มันทำให้เขามัวเมาไปกับรสกามารมณ์ของร่างเล็ก ยิ่งเขาได้ยินเสียงครางร่ำเรียกชื่อเขานับครั้งไม่ถ้วนจินยองยิ่งขยับสะโพกกระแทกเข้าหาความคับแน่นนั้นเร็วและแรงขึ้นเรื่อยๆ
“แด๊ด ฮะ..แด๊ดดด”แดฮวีครางกระเส่าเมื่ออีกฝ่ายกระแทกเข้าไปโดนจุดกระสันด้านใน มือบางจิกทึ้งผ้าปูที่นอนจนยับยู่ยี่ ใบหน้าหวานเชิดขึ้นเมื่อจินยองใช้ฝ่ามือจิกเส้นผมเขาให้แอ่นเงยไปทางด้านหลัง จินยองช่ำชองเหลือเกิน สัมผัสทุกสัมผัสของจินยองมันทำให้เขารู้สึกร้อนวูบวาบทั่วทั้งร่าง สติสัมปชัญญะใดๆไม่อาจเหนี่ยวรั้งความรู้สึกกระหายหารสชาติกามที่ได้รับ ยิ่งจินยองขยับกระแทกเข้าหา เขาก็พยายามขยับสะโพกรับกับจังหวะอีกฝ่าย
“ซี้ดดด”จินยองสูดปากเบาๆพลางถอดถอนกายออกจากแดฮวีก่อนจะจัดเปลี่ยนท่าทางให้กับคนตัวเล็ก เขาจับร่างบางที่นอนอ่อนปวกเปียกให้นอนหงายขึ้น มือหนาคว้าหมอนใบโตมารองเอาไว้ที่สะโพกมน ก่อนจะจับยกเรียวขาเล็กข้างหนึ่งขึ้นพาดบ่า เขาสอดแทรกความเป็นชายของเขาเข้าไปในร่างกายของแดฮวีอีกครั้ง ท่าทางแบบนี้มันทำให้เขาสัมผัสแดฮวีได้ลึกขึ้นจนถึงใจ ยิ่งเห็นใบหน้าหวานๆที่หลับตาโอนอ่อนไปตามสัมผัสยิ่งเร้าอารมณ์ เมื่อสอดแทรกเข้าไปจนสุดทางจินยองก็จัดการขยับสะโพกเร่งจะหวะเข้าออกอีกครั้ง
“แด๊ดดี้จินยอง แด๊ด อ๊ะ..”แดฮวีร่ำเรียกชื่อคนตรงหน้า ดวงตาคู่สวยฉ่ำเยิ้มไปตามแรงอารมณ์ช้อนมองใบหน้าคม เมื่อเห็นสายตาของจินยองที่มองจ้องมาที่ร่างของเขาเจ้าตัวทั้งรู้สึกเก้อเขินทั้งรู้สึกต้องการในขณะเดียวกัน “แด๊ดดี้ชอบไหม”
“ชอบสิครับ”จินยองยืนยันคำตอบของตัวเองด้วยการกระแทกกายเข้าหาอีกฝ่ายหนักแน่นและรัวเร็ว ทุกจังหวะที่สอดแทรกแรงกระแทกมันทำให้ตัวตนของจินยองเข้าไปสัมผัสกับจุดกระสันของอีกร่าง ร่างบางยิ่งรู้สึกสะท้านไปทั้งกาย 
“ไม่ไหว..ผมไม่ไหว อื้อออ”แดฮวีเอ่ยซ้ำๆอยู่แบบนั้นไม่กี่ครา เจ้าตัวก็เกร็งสะโพกแล้วปลดปล่อยหยาดหยดอารมณ์เสียวสะท้านออกมาอีกครั้ง เห็นดังนั้นจินยองจึงหยุดจังหวะขยับกายลงแล้วกดจูบที่เรียวปากอิ่ม
“อะไรกันครับ แด๊ดดี้ยังไม่ได้แตะมันเลยนะ”
“เสียว แฮ่ก..ผมเสียวมากเลยครับ”แดฮวีหอบหายใจถี่ ฝั่งฝันที่เขาเพิ่งไปแตะถึงมันทำให้เขาเหนื่อยราวกับวิ่งระยะไกลหลายกิโล มือบางเลื่อนขึ้นโอบกอดลำคออีกฝ่าย
“เสร็จไปตั้งสองรอบแล้ว ไม่คิดจะให้แด๊ดเสร็จบ้างเหรอเด็กดี”คำถามของร่างสูงทำเอาแดฮวียิ้มเขิน จริงอย่างที่อีกฝ่ายว่าเขาพาตัวเองไปถึงฝั่งฝันง่ายดายถึงสองครั้งในขณะที่จินยองยังไม่ได้ปลดปล่อยเลยสักครา
“ผมไม่มีแรงแล้ว คุณ...แด๊ดดี้เสร็จช้าจัง”แดฮวีงึมงำบอกอีกฝ่ายด้วยความเขิน จินยองได้ยินเช่นนั้นจึงหัวเราะในลำคอให้กับคำชมแสนไร้เดียงสา
“งั้นช่วยแด๊ดดี้หน่อยก็แล้วกันนะ”จินยองเอ่ยพลางรั้งคนตัวเล็กให้ลุกขึ้นจากเตียง เขาจัดท่าทางให้คนตัวเล็กเป็นฝ่ายอยู่ด้านบนและนั่งคร่อมส่วนแข็งขืนของเขาเอาไว้ แดฮวีเม้มปากแน่นรู้ดีว่าจินยองต้องการให้ทำอะไร แต่เขาไม่รู้ว่าเขาควรทำอย่างไรอีกคนถึงจะรู้สึกดีเหมือนอย่างที่เขารู้สึก
“คุณจินยอง ช่วยหน่อย”แดฮวีเอ่ยขอ แต่เจ้าตัวก็ต้องยกมือขึ้นปิดปากอีกครั้งเมื่อนึกได้ว่าสรรพนามที่เจ้าตัวเพิ่งหลุดเรียกทำให้อีกคนมองหน้าเขาด้วยสายตาคาดโทษ
“แด๊ดดี้ ช่วยแดฮวีหน่อย”แดฮวีลองใช้ไม้อ่อนเข้าสู้ คนตัวเล็กทำเสียงหวานออดอ้อนพลางขยับเข้าไปใกล้ๆใบหูอีกฝ่าย เรียวปากอิ่มกดจูบลงบนใบหูและขบเม้มมันเบาๆพยายามเลียนแบบสัมผัสที่จินยองเพิ่งจะทำให้เขา
“อย่าใช้ฟันสิ”จินยองเอ่ยบอกเมื่อเขารู้สึกถึงคมเขี้ยวที่ฝังลงมาบนใบหู ในขณะเดียวกันมือหนาก็ประครองสะโพกนิ่มให้ยกขึ้นแล้วกระแทกลงเข้าหาท่อนความเป็นชายของเขา แดฮวีหลุดเสียงครางกระเส่าคลอเคลียอยู่ข้างใบหู ยิ่งได้ยินจินยองยิ่งรู้สึกเพิ่มมากขึ้น
สะโพกบางขยับยกเพื่อส่งแรงกระแทกเข้าออกสลับกับร่อนเอวส่งสัมผัสรับกับอีกฝ่ายอย่างเก้ๆกังๆ เขาเคยเห็นในหนังผู้ใหญ่ ฝ่ายหญิงมักจะทำแบบนี้และผลลัพธ์มันก็ออกมาดีเมื่อเขาได้ยินเสียงครางต่ำๆของจินยองหลุดจากเรียวปาก แดฮวียิ้มหวานอย่างน้อยสิ่งที่เขาทำก็พอจะทำให้เจ้านายของเขาสุขสมไปกับร่างกายของเขา มือบางวางบนไหล่แกร่งยึดเป็นที่ยึดเหนี่ยวให้กับตัวเอง ก่อนที่จะเร่งกระแทกกระทั้นสะโพกเข้าหาอีกฝ่ายเพื่อเร่งให้อีกคนไปถึงฝั่งฝัน จินยองขยับสวนกับสัมผัสของคนตัวเล็ก แรงกระทบที่ทั้งสองร่างขยับส่งเข้าหากันทำให้เกิดเสียงดังไปทั่วห้อง คลอเคล้ากับเสียงครางกระเส่าของแดฮวีที่พร่ำร้องออกมาไม่หยุด ปลายนิ้วเรียวจิกแน่นฝังปลายเล็บเข้าที่ลาดไหล่แกร่ง
“ซี้ดด.. อ่ะ แด๊ด แด๊ดดี้ อื้อออ” ฟันซี่เล็กงับริมฝีปากล่างพยายามสะกัดกลั้นเสียงเอาไว้ แต่น้ำหนักและจังหวะกระแทกของจินยองที่สวนเข้ามามันก็ทำให้เจ้าตัวสั่นคลอนไปทั้งร่าง เสียงครางหวานกระเส่าดังไม่หยุดอยู่ข้างใบหูของจินยอง
“เสียวก็จิกหลังฉันแรงๆก็ได้”จินยองเอ่ยกระซิบเสียงพร่า ปลายนิ้วเรียวจิกข่วนแผ่นหลังแกร่งเป็นทางยาวเมื่อได้รับอนุญาตจากเจ้าของร่าง ร่างเล็กขยับเอวร่อนรับกับจังหวะที่อีกฝ่ายกระแทกสวนเข้ามาไม่หยุด ความต้องการที่ทะยานขึ้นสูงเร่งเร้าให้แดฮวีตอบสนองสัญชาตญาณดิบของตัวเองจนลืมความเคอะเขินไปเสียหมด
คนไร้เดียงสาถูกชักพาเข้าสู่ห้วงกามารมณ์แสนน่าหลงไหล เพลิงไฟแห่งราคะกำลังแผดเผาทั้งสองร่างให้เพลิดเพลินไปกับรสรักของจังหวะร้อน มือหนาลูบไล้ไปตามสรรภางค์กาย ปลุกเร้าสัมผัสเนื้อนิ่มตามใจชอบ คนด้อยประสบการณ์เมื่อถูกแตะเพียงเล็กน้อยก็ครางหวานตอบรับไม่หยุด
“อืมมม..แดฮวี นายตอดฉันดีชะมัด”
“แด๊ด อ๊ะ แด๊ดชอบไหม”แดฮวีเอ่ยถามเสียงขาดหาย ประโยคสั้นๆที่คนฟังได้ยินแล้วอดที่จะยกยิ้มไม่ได้ ร่างสูงขยับสะโพกแทงสวนเข้าไปแรงและเร็วขึ้นแทนรางวัลของเด็กน้อย
“ชอบสิครับ แด๊ดดี้ชอบแดฮวีมากนะ”คำชมของเจ้านายที่เอ่ยบอกทำให้แดฮวียิ่งใจกล้า ร่างบางเป็นฝ่ายเลื่อนใบหน้าเข้าไปแลกจูบกับเรียวปากของอีกฝ่ายก่อน เรียวลิ้นเล็กๆตวัดไล้เกี่ยวกับลิ้นร้อนอย่างเอาอกเอาใจ ยิ่งได้ยินเสียงตอบรับของจินยอง เด็กน้อยยิ่งรู้สึกย่ามใจ เขาพยายามใช้ร่างกายของเขาปรนเปรอความต้องการให้กับอีกฝ่ายให้มากที่สุด
สะโพกอิ่มขยับขึ้นลงกระแทกกระทั้นส่งจังหวะตอบรับกับจังหวะหนักๆที่คนมากประสบการณ์เด้งสวน แดฮวีพึงพอใจกับเสียงกายกระทบกาย ยิ่งเจ้าตัวได้ยินยิ่งรู้สึกเหมือนร่างกายถูกปลุกเร้า แดฮวีกระแทกกระทั้นกายเข้าหาจินยองหนักๆเพื่อส่งให้ร่างสูงไปถึงสวรรค์
“อ๊ะ อื้ออ แด๊ดดด อ๊าาาา”แดฮวีครางหวิว ใบหน้าหวานเชิดขึ้น เรียวปากอิ่มอ้าออกเปล่งเสียงครางลั่น กายทั้งกายกระตุกเกร็งก่อนจะกระตุกสะโพกปลดปล่อยหยาดอารมณ์เสียวสะท้านออกมาอีกคราขณะเดียวกันกับจินยองที่กระตุกเกร็งฉีดน้ำรักสีขาวขุ่นเข้าไปภายในช่องทางคับแน่นของเด็กน้อยในอ้อมกอด แดฮวีสะดุ้งกับความอุ่นร้อนวูบวาบภายใน เจ้าตัวก้มลงมองร่างกายด้านล่างเห็นส่วนที่เชื่อมกับอีกฝ่ายแล้วพวกแก้มนิ่มก็ขึ้นสีด้วยความเขินอาย ก่อนจะเอนตัวพิงอกแกร่งเพื่อซ่อนใบหน้าแดงๆของตัวเองเอาไว้
“เด็กดี”