- NC Part -
"อื้ออ คุณทงเฮ ผมไม่ไหว อย่าแกล้งผมเลยนะครับ"ฮยอกแจร้องขอเสียงสั่น เขารู้สึกร้อนวูบวาบที่พวงแก้ม ขาเรียวที่พยุงร่างเอาไว้ก็รู้สึกอ่อนแรงลงเสียจนแทบยืนไม่ไหว สัมผัสช่ำชองของทงเฮแค่เพียงแผ่วเบามันก็ทำให้เขาก็รู้สึกปั่นป่วนช่วงล่างจนอึดอัด
"อะไรกัน แค่นี้ก็แข็งแล้วเหรอฮยอกแจ"ทงเฮเอ่ยถามเมื่อฝ่ามือเลื่อนลงแตะเข้าที่ส่วนอ่อนไหวใต้ร่มผ้า ความแข็งขืนที่ดันสู้มือมันฟ้องว่าเด็กน้อยกำลังต้องการเขา
"คุณทงเฮ กลับบ้านกันเถอะครับ อื้ออ" ฮยอกแจหลุดครางเบาๆเมื่อทงเฮล้วงเข้าไปใช้ปลายนิ้วมือขยี้ที่ส่วนปลายเล่น ก่อนที่ฝ่ามือหนาจะกอบกุมแก่นกายเขาแล้วรูดรั้งมันเบาๆ สัมผัสแสนรัญจวนใจมันทำให้ขาเล็กหมดแรงพยุงกายจนเจ้าตัวต้องใช้สองมือยันเข้ากับกระจกเงา ฮยอกแจหอบหายใจถี่ เรียวปากอิ่มเม้มแน่นพยายามกลั้นเสียงคราง
"ดูตัวเองสิ ตอนที่นายอยาก มันน่าเอามากเลยนะ"ทงเฮกระซิบเสียงพร่า สายตามองเงาสะท้อนในกระจก ใบหน้าหวานที่กำลังอดกลั้นกับความต้องการ ดวงตาฉ่ำเยิ้ม และริมฝีปากสีสวยนั่นมันยิ่งเร้าอารมณ์ให้เขาอยากแกล้ง มือหนาขยับรูดรั้งเร็วขึ้น นิ้วชี้แกล้งสะกิดเล่นที่ส่วนปลายอย่างคนรู้จุด
"กลับบ้านนะครับแด๊ดดี้ ฮยอกแจไม่ไหวแล้ว" สรรพนามที่แสนเร้าใจทำให้ทงเฮยกยิ้ม เขากดจูบที่ขมับเด็กน้อยของเขาเบาๆแล้วเร่งมือรูดรั้งให้เร็วขึ้น ขณะที่อีกมือก็ยังวนเวียนสะกิดเล่นกับยอดอกสีหวาน
"กลับทำไมล่ะ ทำที่นี่ก็ได้อารมณ์คนละแบบนะ"
"ฮื้ออ แด๊ด" ฮยอกแจครางอ้อน มันทั้งทรมาน อึดอัด เสียวซ่าน และตื่นเต้นไปในคราวเดียวกัน ใจก็กลัวว่าพนักงานสาวจะรู้ว่าเขากับเจ้านายเข้ามาทำกิจกรรมอะไรข้างในนี้ แต่อีกใจเขาก็อยากจะปลดปล่อยความต้องการที่มันคับแน่นให้เสร็จ
"อย่างอแงสิเด็กดี เธอเองก็อยากให้ฉันทำให้เสร็จไม่ใช่เหรอ ดูตัวเองสิ" ทงเฮกระซิบพลางรูดกางเกงชั้นในตัวบางลงไปกองที่ข้อเท้า ในขณะที่มืออีกข้างก็ถกเสื้อตัวยาวขึ้น เงาสะท้อนที่ฮยอกแจเห็นมันยิ่งทำให้เขาเขิน ส่วนล่างของเขาที่มีน้ำหล่อลื่นฉ่ำเยิ้มเลอะฝ่ามือหนา ยอดอกสีหวานที่กำลังตั้งชันรับสัมผัสเพราะแรงอารมณ์ที่พุ่งสูง
"แด๊ด อ๊า อ๊ะ อื้ออ" โพรงปากเล็กถูกนิ้วยาวสองนิ้วสอดเข้าไปเพื่อกั้นไม่ให้เสียงครางกระเส่าดังลอดออกไปด้านนอกห้องลองเสื้อ สัมผัสอุ่นร้อนของช่องปากเล็กและสัมผัสนุ่มๆของเรียวลิ้นทำให้ทงเฮเผลอสูดปากเบาๆข้างใบหูฮยอกแจ
"อย่าเสียงดังสิครับเด็กดี แด๊ดไม่อยากให้ใครมาขัดจังหวะเราสองคนนะ" ทงเฮเอ่ยบอกก่อนกดจูบลงที่หน้าผากชื้นเหงื่อ ฮยอกแจหลับตาพยักหน้ารับคำที่คนอายุมากกว่าบอก
"อื้ออ"
"คิดว่านิ้วเป็นตรงนั้นของแด๊ดสิ"ร่างโปร่งเอ่ยบอกพลางขยับกายเบียดสะโพกนิ่ม สัมผัสแข็งๆที่แตะเข้าที่บั้นท้ายนุ่มบ่งบอกให้เจ้าตัวรู้ในทันทีว่าอีกฝ่ายก็กำลังรู้สึกไม่ต่างจากเขา ฮยอกแจจินตนาการตามที่ทงเฮโน้มนำ เขาคิดถึงส่วนแข็งขืนใหญ่โตของร่างโปร่งที่เขาเคยใช้ปากสัมผัส ปากอิ่มดูดดุนนิ้วเรียวยาวจนเกิดเสียง สลับกับใช้ลิ้นตวัดเล่นกับปลายนิ้ว ทงเฮมองเด็กดีของเขาที่ยอมโอนอ่อนทำตามคำสั่งแล้วยกยิ้มพึงพอใจ
"เด็กดี ชอบให้แด๊ดทำแบบนี้ให้มากเลยเหรอ หื้ม" ฮยอกแจพยักหน้ารัวแทนคำตอบ ตาคู่กลมมองอ้อนผ่านเงาสะท้อนในกระจก เห็นดังนั้นทงเฮจึงเร่งขยับรูดรั้งส่วนอ่อนไหวให้เร็วขึ้น มือบางที่ยันอยู่กับกระจกกำเข้าหากันแน่น ความเสียวกระสันวูบโหวงในช่องท้องที่สัมผัสได้ทำให้ฮยอกแจเกร็งไปทั้งร่าง
"ปล่อยออกมาสิ ฮยอกแจ ไม่ต้องกลั้นไว้"ทงเฮเอ่ยเมื่อเห็นสะโพกของคนตัวเล็กกระตุกเบาๆ ส่วนปลายของส่วนอ่อนไหวชุ่มฉ่ำไปด้วยน้ำใสๆจนเหนียวเลอะมือเขาไปหมด
"อื้ออ"ฮยอกแจครางแผ่วในลำคอ สะโพกบางกระตุกเกร็งก่อนจะฉีดหยาดหยดสีขุ่นออกมาเมื่อถึงจุดสิ้นสุดอารมณ์กระหาย ร่างกายเบาหวิวเมื่อได้แตะฝั่งฝัน ใบหน้าหวานเชิดขึ้นหายใจหอบถี่ ริมฝีปากแดงอิ่มเผยอขึ้นกอบโกยอากาศเข้าปอด
"น่ารักที่สุดเลยนะ เด็กน้อยของแด๊ด" ทงเฮกระซิบบอกเสียงพร่า ก่อนจะประพรมจูบที่แก้มเนียนชื้นเหงื่อด้วยความเอ็นดู มือหนาถอดถอนนิ้วออกจากโพรงปากเล็กเลื่อนลงประครองเอวบาง รั้งกายบอบบางเข้ามาพิงอกแกร่งหลังจากที่เจ้าตัวขาอ่อนจนยืนไม่ไหว
"แด๊ด ผมเหนื่อย หมดแรงแล้วครับ"
"เธอทำมือแด๊ดเลอะหมดเลยนะ รู้ไหม?"
"ขะ...ขอโทษครับ"ฮยอกแจเอ่ยขอโทษเสียงหอบ แม้สองขาจะไร้เรี่ยวแรงแต่เจ้าตัวก็รีบผละออกจากร่างโปร่งเพื่อหยิบเสื้อที่ตัวเองใส่มาหมายจะเช็ดมือให้เจ้านายของเขา
"ไม่ต้อง"ทงเฮเอ่ยพลางเลื่อนมือที่มีคราบขุ่นของคนตัวเล็กเปรอะอยู่ถอยหนีจากฮยอกแจ การกระทำดังกล่าวทำให้เจ้าตัวขมวดคิ้วสงสัย
"ครับ?"
"ใช้ลิ้นนายแทนเสื้อสิ" ทงเฮเอ่ยพลางยื่นมือที่ชุ่มไปด้วยน้ำรักขาวขุ่นไปจ่อที่ริมฝีปากอิ่ม
"มะ..มัน..."
"ชิมของตัวเองสิ"คำสั่งเหนือความคาดหมายของทงเฮมันทำให้ฮยอกแจลังเล เรียวปากอิ่มเม้มแน่นเข้าหากันอย่างคนใช้ความคิด เด็กน้อยคิดมาตลอดว่าคราบขุ่นตรงหน้ามันเป็นสิ่งที่ไม่น่าลิ้มลอง เขาทั้งรู้สึกอาย ทั้งประหม่าไปหมด แต่อีกใจก็ไม่กล้าขัดคำสั่งเจ้านายของเขา
"...."
"แด๊ดสั่ง"
"ได้ครับ" เด็กน้อยรับคำเสียงแผ่วก่อนจะแลบลิ้นเลียของเหลวสีขุ่นช้าๆ รสชาติฝาดลิ้นทำให้ฮยอกแจเผลอผละออก แต่ฝ่ามือใหญ่ที่ดันมาชิดติดปากมันก็บังคับให้ต้องเลียทำความสะอาดต่อ ฮยอกแจจับมือของทงเฮแล้วค่อยๆบรรจงลากเลียตามเรียวนิ้วยาวช้าๆ ก่อนไล่มาถึงฝ่ามือใหญ่ ของเหลวเหนียวหนืดที่กองอยู่ตรงกลางฝ่ามือถูกฮยอกแจค่อยๆกลืนมัน
ทงเฮมองภาพตรงหน้าที่มันปลุกเร้าความต้องการของเขาแล้วกัดกรามแน่น ความเย้ายวนตามธรรมชาติที่เด็กไม่ประสีประสาเผลอแสดงออกมามันน่ามองมากกว่าการประดิษฐ์เสแสร้ง
"หมดแล้วครับแด๊ดดี้"ฮยอกแจช้อนตามองสบกับดวงตาคู่คม รสชาติแปร่งๆเมื่อครู่มันทำให้เขาไม่คุ้นชินเท่าไรนัก แต่เมื่อได้เห็นสีหน้าพึงพอใจของผู้เป็นนาย เด็กน้อยก็อดจะอมยิ้มไม่ได้ อย่างน้อยสิ่งที่เขาทำมันคงถูกใจทงเฮไม่มากก็น้อย
"เก่งมากเด็กดี"คำชมของคนอายุมากกว่าทำให้เด็กน้อยยิ่งดีใจ ฮยอกแจรู้สึกดีทุกครั้งที่เห็นทงเฮพอใจในสิ่งที่เขาทำ เพราะอย่างน้อยนั่นก็แปลว่าเขาทำหน้าที่ของตัวเองได้ดีสมกับที่อีกฝ่ายยอมจ่ายเงินซื้อเขามาเลี้ยง อย่างน้อยมันก็อาจจะยืดเวลาที่เขาจะอยู่กับทงเฮไปได้นานกว่าเดิม
"แด๊ดจะให้ผมใช้ปากให้แด๊ดไหมครับ?"ฮยอกแจเอ่ยถามพลางเลื่อนมือลงไปเกาะที่ขอบกางเกงอีกฝ่ายแทนการขออนุญาต เขารู้ดีว่าเจ้านายของเขาก็กำลังรู้สึกอึดอัดไม่น้อย สัมผัสแข็งขืนที่ถูไถกับบั้นท้ายเขาเมื่อครู่มันบอกเช่นนั้น
"ไม่ต้อง ฉันอยากเสร็จในตัวเธอมากกว่า"
"ตะ...แต่...กลับไปที่บ้านดีกว่าไหมครับ?"
"แด๊ดอยากเอาเธอที่นี่ แด๊ดทำไม่ได้เหรอ?" ทงเฮเอ่ยถามพลางใช้ฝ่ามือสอดลูบเข้าไปใต้เสื้อตัวใหญ่ ผิวกายนุ่มลื่นของเด็กน้อยที่สัมผัสของมันยังดึงดูดเขาได้อยู่เสมอ
"เดี๋ยวพนักงานเธอจะสงสัยนะครับแด๊ด"ฮยอกแจเอ่ยตอบตามที่คิด แม้ใจจริงเขาไม่อยากขัดคำสั่งของทงเฮแม้แต่น้อย แต่เพราะสถานการณ์และสถานที่มันบีบบังคับทำให้เขาไม่กล้าเอ่ยตกลง
"เธอสนใจพนักงานมากกว่าแด๊ดเหรอ?"
"มะ..ไม่ครับ ก็ได้ครับแด๊ด"ฮยอกแจส่ายหน้ารัว เมื่อเห็นว่าสีหน้าของทงเฮเริ่มแปรเปลี่ยนไม่สบอารมณ์เท่าไรนัก มือบางลนลานปลดตะขอและรูดซิปกางเกงสแลคสีดำลง ก่อนที่นิ้วเรียวจะเกี่ยวขอบชั้นในสีเข้มลงต่ำเผยให้เห็นความเป็นชายที่มันแข็งขืนพร้อมใช้งาน
"แด๊ดอะ..เอาผมได้เลยครับ"ฮยอกแจอ้อมแอ้มเอ่ยประโยคแสนน่าอาย สายตาหลุบมองลงต่ำไม่กล้ามองใบหน้าคมที่กำลังยกยิ้ม
"หันหลังให้ฉันสิฮยอกแจ"ทงเฮออกปากสั่งอีกครั้ง เด็กน้อยจึงรีบหันกายให้เขา มือแกร่งจัดท่าให้ฮยอกแจก้มลงโก้งโค้ง สองมือที่โผล่พ้นเสื้อแขนยาวออกมาเพียงครึ่งฝ่ามือเลื่อนไปยันเข้ากับกระจกเงาเย็นๆอีกครั้ง ร่างหนาใช้เข่าดันเรียวขาเล็กให้แยกออกกว้าง พลางจับสะโพกอิ่มให้ยกขึ้นเผยให้เห็นช่องทางคับแน่นที่ซุกซ่อน
"เจ็บหน่อยนะ ฉันไม่ได้พกเจลมา"ทงเฮเอ่ยเช่นนั้นก่อนจะส่งเรียวนิ้วที่ชุ่มน้ำลายของเขาชำแรกเข้าไปในช่องทางคับแน่น เพียงแค่นิ้วเดียวเด็กน้อยไม่ประสาก็หลุดเสียงครางสะอื้นเบาๆในลำคอ
"อ๊ะ เจ็บครับแด๊ด"ทงเฮเหลือบเห็นหยดน้ำใสที่ไหลปริ่มหางตาคู่สวยผ่านกระจก ฮยอกแจอ้าปากกัดงับที่หลังมือตัวเองเพื่อกลั้นเสียงน่าอายเอาไว้ ทงเฮค้างปลายนิ้วเอาไว้รอให้คนตัวเล็กผ่อนคลายลง มืออีกข้างบีบคลึงก้นขาวเบาๆเพื่อให้ฮยอกแจลืมความเจ็บ
ร่างบางหายใจเข้าออกยาวๆพยายามผ่อนคลายช่วงล่างที่ปวดหนึบ ทงเฮเห็นเช่นนั้นจึงค่อยๆขยับหมุนคว้านไปรอบๆช่องทางอุ่นร้อนช้าๆ แรงตอดรัดที่เรียวนิ้วยิ่งทำให้ทงเฮเม้มปากแน่น เขาต้องใช้ความอดทนอย่างหนักที่จะไม่รีบร้อนกระแทกแก่นกายเข้าหาเด็กน้อยตรงหน้า
เมื่อฮยอกแจคุ้นเคยกับเรียวนิ้วยาว นิ้วที่สองและนิ้วที่สามจึงถูกสอดตามเข้ามา ฝ่ามือแกร่งขยับเข้าออกช้าๆ สลับคว้านวนไปรอบๆเพื่อค้นหาจุดที่จะทำให้เจ้าตัวเสียวซ่าน
"แด๊ด อ๊ะ อ๊ะ"ฮยอกแจครางกระเส่า สะโพกอิ่มกระตุกรับสัมผัส เมื่อปลายนิ้วของทงเฮแตะเข้ากับจุดกระสัน ความรู้สึกเสียววาบที่ท้องน้อยมันทำให้เจ้าตัวเผลอหลุดเสียงครางอยู่หลายครั้ง ฟันขาวจึงกัดหลังมือตัวเองแน่นเพื่อไม่ให้เสียงครางหลุดรอดออกไป
"คุณลูกค้าคะ มีปัญหาอะไรรึเปล่าคะ ให้ดิฉันช่วยไหมคะ" เสียงหวานๆของพนักงานสาวคนเดิมดังลอดเข้ามาในห้องลองเสื้อ ทงเฮเห็นเช่นนั้นจึงแกล้งกระแทกนิ้วแรงๆย้ำที่จุดเดิมซ้ำๆหลายครา เด็กน้อยผู้ด้อยประสบการจึงหลุดเสียงครางอู้อี้ออกมาแผ่วๆ หยดน้ำใสๆคลอหน่วงจนไหลรินอาบแก้ม ดวงตาคู่สวยช้อนมองเจ้านายขี้แกล้งที่ยกยิ้มมองเขาอยู่ทางด้านหลัง
"ไม่มีอะไรครับ พอดีหลานชายผมเขาเลือกไมได้ว่าจะเอาตัวไหนดี เลยเลือกนานหน่อยน่ะ" ทงเฮเอ่ยแก้ตัวโต้ตอบพนักงานสาว ในขณะที่มือหนายังคงกระแทกเข้าออกช่องทางคับแน่นไม่หยุด ฮยอกแจหายใจหอบถี่ หลังมือที่สกัดกลั้นเสียงครางเอาไว้เป็นรอยฟันลึก
"เด็กดี อย่าทำเสียงดังสิ"ทงเฮเอ่ยปรามในขณะที่เรียวนิ้วยังคงกดซ้ำที่จุดเดิมๆเพื่อแกล้งเด็กน้อย ฮยอกแจละริมฝีปากออกจากข้อมือตัวเองแล้วเอ่ยขอเสียงสั่น มือบางยกขึ้นเช็ดหยดน้ำใสที่เปรอะแก้ม เด็กน้อยรู้สึกเหมือนตัวเองโดนรังแกจนกลั้นความน้อยอกน้อยใจเอาไว้ไม่ไหว
“อย่าร้อง ฉันจะลงโทษเธอ ถ้ายังเป็นเด็กขี้แยแบบนี้” คำขู่เรียบๆของทงเฮทำให้ฮยอกแจเม้มปากแน่น ก้อนสะอื้นที่มันจุกอยู่ที่คอทำให้ฮยอกแจพาลอยากจะร้องไห้อีกครา แต่ความเสียวซ่านที่ได้รับจากเรียวนิ้วของอีกฝ่ายมันกลับทำให้สติของเขาแตกกระเจิง
"อ๊ะ แด๊ด แด๊ดรีบเข้ามาเถอะครับ เดี๋ยวพี่เขาเข้ามาอีก นะครับ อ๊ะ" ทงเฮรั้งใบหน้าหวานเข้ามาบดขยี้เรียวปากสีแดงอิ่มด้วยความหมั่นเขี้ยว ทั้งสีหน้า แววตา และคำพูดของคนตัวเล็กมันน่ารังแกจนเขาไม่อยากหยุดแกล้ง รู้ดีว่าเด็กน้อยของเขาทั้งขี้กังวลและขี้อายมากแค่ไหน แววตาของฮยอกแจที่มองเลิ่กลั่กไปที่ประตู สลับกับมองอ้อนเขามันเหมือนกับลูกไก่ตัวเล็กๆที่กำลังร้องขอชีวิต
เด็กน้อยของเขาน่าแกล้งเหลือเกิน
"เธอขอเองนะฮยอกแจ ฉันจะไม่ออมแรงแล้วนะ" ทงเฮเอ่ยบอกเช่นนั้นก่อนจะถอดถอนเรียวนิ้วทั้งสามออก มือหนาจับแกนกายของเขาจ่อที่ปากทางคับแน่น สะโพกปอดกระแทกความเป็นชายชำแรกเข้าไปในร่างอีกฝายทีเดียวจนสุด
"อ๊าา" ฮยอกแจหลุดครางเสียงสั่นก่อนที่เจ้าตัวจะรีบกดริมฝีปากของตัวเองลงกับฝ่ามืออีกครั้ง ความปวดจุกที่เขายังไม่ชินมันแล่นไปทั่วช่วงล่าง ทงเฮหยุดค้างไว้เพียงชั่วครู่ก่อนจะขยับเข้าออกช้าๆ แรงตอดรัดของเด็กหนุ่มมันยังทำให้เขาหลงใหลได้ไม่ต่างจากครั้งแรก
มือหนาข้างหนึ่งเลื่อนขึ้นไปหยอกล้อกับยอดอกใต้เสื้อตัวโคร่ง ปลายนิ้วสะกิดเบาๆสลับกับบีบเล่นจนคนตัวเล็กแอ่นแผ่นอกตามสัมผัสของเขา ร่างโปร่งขยับกายสอดแทรกกายเข้าออกด้วยจังหวะที่เร่งเร็วขึ้นเมื่อเขาเห็นฮยอกแจเริ่มขยับสะโพกรับ เด็กน้อยของเขาเรียนรู้เป็นงานได้เร็วกว่าที่เขาคาด
"แด๊ดดี้ ผมเสียว"
"ดูตัวเองตอนนี้สิฮยอกแจ"ร่างโปร่งกระซิบบอกพลางเร่งขยับจังหวะสอดใส่เร็วและแรงขึ้นจนร่างบางคลอนไปทั้งร่าง ฮยอกแจเงยหน้ามองเงาสะท้อนในกระจกแล้วก็ต้องเบือนหน้าด้วยความเขินอาย ภาพของเขาที่แอ่นสะโพกยกสูงรับอีกคนที่กำลังส่งแรงกระแทกจากอีกฝ่ายทางด้านหลัง มือหนาข้างหนึ่งเลื่อนมาวางทาบทับมือบางและสอดประสานเรียวนิ้วเข้าหา ในขณะที่อีกมือยังคงสาละวนกับการปรนเปรอยอดอกเขาไม่หยุด
"อื้ออ แด๊ด ผมยืนไม่ไหวแล้ว อ๊ะ" ฮยอกแจกระซิบบอกเสียงแผ่ว เมื่อทงเฮได้ยินดังนั้นจึงจับร่างบางพลิกกายเปลี่ยนท่า เขาดันแผ่นหลังเล็กให้พิงชิดกำแพง แล้วจับยกขาเรียวข้างหนึ่งขึ้นเกี่ยวเอวเขา เมื่อจัดท่าได้ถนัดร่างโปร่งก็ดันสะโพกแทรกกายเข้าหาความคับแน่นอีกครั้ง สองมือแกร่งยันกำแพงพลางก้มลงจูบเรียวปากอิ่ม
"อ่า เด็กดี ข้างในเธอสุดยอดเลยนะ"
"จริงเหรอครับ อ๊ะ แด๊ด แด๊ดชอบไหม" ฮยอกแจเอ่ยถามแม้จะรู้สึกประหม่า สองมือเรียวเลื่อนขึ้นวางบนไหล่แกร่งหาที่ยึดเหนี่ยว แรงกระแทกที่ร่างโปร่งส่งมามันหนักหน่วงจนร่างบางคลอนไปทั้งร่าง
"ซี้ดด ชอบสิ เด็กดีของฉัน" ทงเฮเอ่ยพลางเร่งสะโพกขยับสอดใส่เข้าออกให้เร็วและแรงขึ้น ยิ่งเห็นเด็กน้อยของเขาดิ้นเร่าเมื่อเขากระแทกเข้าถูกจุดเขาก็ยิ่งแกล้งกระแทกย้ำๆที่จุดเดิม
ไฟกามารมณ์ร้อนแรงกำลังแผดเผาปลุกความใคร่ของทั้งสองให้พุ่งสูง เสียงกระทบกันของร่างกายดังคลอเคลียกับเสียงครางอู้อี้ของเด็กน้อยผู้ไม่ประสากับบทรักเช่นนี้ ยิ่งทงเฮก้มลงดูดดุนยอดอก เด็กน้อยก็ยิ่งมัวเมาไปกับสัมผัสรักที่ร่างโปร่งมอบให้ แผ่นอกบอบบางแอ่นรับปลายลิ้นร้อนที่กำลังเลียวนที่ติ่งไตสีสวย เรียวนิ้วจิกเกร็งบนเสื้อเชิ้ตขยำมันเสียจนยับยู่ยี่
"อืม อ่ะ แด๊ด ผมเสียว"
"มากไหม"
"มากๆเลย" ฮยอกแจตอบเสียงพร่า สติสัมปชัญญะถูกครอบงำด้วยความเสียวซ่าน ทงเฮเห็นดังนั้นจึงยิ่งเร่งขยับกายให้เร็วยิ่งขึ้น แรงตอดรัดที่ช่วงล่างมันทำให้เขากระหายหา ความใสซื่อของเด็กน้อยตรงหน้ามันเร้าอารมณ์เขาเสียจนอยากรังแกกระแทกแรงๆไม่หยุด
"แด๊ด ซี้ด อาาา" มือบางของฮยอกแจเลื่อนไปขยับรูดรั้งส่วนอ่อนไหวปรนเปรอความสุขให้กับตัวเอง ความเสียวกระสันที่ได้รับมันทำเอาปลายเท้าเล็กจิกเกร็งกับพื้น ยิ่งทงเฮขยับกายกระแทกเร็วเท่าไรเขายิ่งเร่งมือรูดรั้งให้เร็วเท่านั้น
"แด๊ด ฮยอกแจมะไหว ไม่ไหว..อื้อออ"ฮยอกแจละล่ำละลักบอกเสียงสั่น เกร็งสะโพกก่อนจะกระตุกเบาๆแล้วฉีดสายธารขุ่นออกมาเลอะฝ่ามือเล็ก บางส่วนกระเด็นเปรอะเสื้อเชิ้ตสีขาวของร่างโปร่ง
"ซี้ดด ฉันก็ไม่ไหวแล้วฮยอกแจ" ทงเฮขยับเข้าออกกระแทกกายเขาแรงๆอีกสองสามครั้งก่อนจะปลดปล่อยน้ำรักสีขุ่นเข้าไปในโพรงรักคับแน่นของฮยอกแจ ความอุ่นวาบภายในร่างทำให้ฮยอกแจสะดุ้งเบาๆ ถึงจะไม่ใช่ครั้งแรกของเขาแต่ฮยอกแจก็ยังไม่ชินกับมันเลยสักนิด
