NC Part
“ทีนี่ ฉันจะกินเธอที่นี่ ฮยอกแจ”ทงเฮกระซิบข้างใบหูขณะที่สองมือจัดการปลดปมผ้ากันเปื้อนสีหวานแล้วโยนมันทิ้ง แล้วหันมารูดรั้งเสื้อยืดตัวบางออกจากร่างด้วยความว่องไว ผิวกายขาวเนียนที่มีรอยที่เขาฝังเอาไว้ทั่วปรากฏให้เห็น ร่างโปร่งจรดเรียวปากลงกับยอดอกสีหวานบนแผ่นอก เรียวลิ้นตวัดดูดเลียมันเล่นราวกับของหวาน
“อา...อ๊ะ คุณทงเฮครับ”ฮยอกแจครางเสียงกระเส่ากับสัมผัสช่ำชองของร่างโปร่ง
“ฮยอกแจวันนี้เธอทำข้าวกล่องอร่อยนะ แต่มันน่าจะไม่อร่อยเท่ากับเธอตอนนี้”ทงเฮเอ่ยก่อนจะดูดยอดอกของฮยอกแจเสียงดังจนแผ่นอกบางแอ่นตาม ฮยอกแจเริ่มเสพติดกับสัมผัสของทงเฮไปเสียแล้ว ถึงแม้จิตใต้สำนึกจะสั่งให้เขาเขินอาย แต่ความต้องการในร่างมันก็มีอิทธิพลเหนือกว่าจนฮยอกแจเป็นฝ่ายร่ำร้องเรียกหาสัมผัสร้อนแรงเช่นนี้
“แด๊ด...แด๊ดดี้ อีกครับ”เด็กน้อยเอ่ยขอ ทงเฮจึงละริมฝีปากออกยกยิ้มเจ้าเล่ห์ ยิ่งฮยอกแจต้องการเขามากเท่าไร เขาก็อยากแกล้งเด็กน้อยตรงหน้า ไหนจะผิวขาวๆที่เปลี่ยนเป็นสีชมพูแทบทั้งร่างเพียงเพราะเขาสัมผัสเบาๆไปตามสรรพางค์กาย ไหนจะดวงตาฉ่ำเยิ้มที่มองอ้อนร้องหาสัมผัส
ฮยอกแจน่าขยี้ น่าย่ำยี น่ารุนแรงใส่จนครางไม่หยุดเสียจริง
“เธอจำได้ไหมว่าเธอมีความผิดติดตัว เธอโกหกฉันเรื่องแผลที่มือ แถมปิดบังฉันเรื่องทำอาหารอีกนะ จำได้ไหม?”ทงเฮเอ่ยพลางจับมือเล็กขึ้นมากดจูบที่ฝ่ามือด้วยความรักใคร่ สายตาคมที่มองมาทำให้เด็กน้อยพยักหน้าหลายครั้ง
“จำได้ครับ ฮยอกแจขอโทษ”
“เธอนี่...มันดื้อจริงๆนะ สงสัยฉันจะต้องทำโทษเธออีกสักหน่อยแล้วมั้ง”ทงเฮเอ่ยก่อนจะละร่างออกจากร่างเล็ก สองแขนเรียวรีบเลื่อนไปคว้ากอดร่างแกร่งรั้งให้เข้าหา เขากลัวว่าทงเฮจะปล่อยเขาค้างเอาไว้เช่นนี้ ถึงจะบอกว่าทำโทษแต่เขาก็ไม่อยากให้ทงเฮทิ้งเขาเอาไว้กลางทาง ทั้งๆที่อารมณ์ความต้องการมันถูกปลุกขึ้นมาขนาดนี้
“แด๊ดดี้กอดผมก่อนสิครับ”
“ฉันกลับมากอดเธอแน่ ตอนนี้ฉันขอหาอะไรเล่นสนุกกับเธอก่อนนะ”ทงเฮเอ่ยเช่นนั้นก่อนจะละจากร่างบางไปเปิดตู้เย็นอะไรมาเล่นสนุกกับเด็กน้อย พลันหางตาเหลือบไปเห็นซองเยลลี่สองซองที่วางอยู่บนชั้น เขาพอจะจำได้ว่ามันเป็นของโปรดของเด็กน้อย
“กินไหม?”ทงเฮหยิบมันขึ้นมาชูถามฮยอกแจ เด็กน้อยที่ยังสับสนกับการกระทำของร่างโปร่งจึงพยักหน้ารับงงๆ เช่นนั้นทงเฮจึงก้าวเข้าหาฮยอกแจที่นั่งอยู่บนเคาน์เตอร์ครัว
“ชอบกินใช่ไหมเยลลี่ยี่ห้อนี้”
“ครับ ชอบ ชอบมาก”
“งั้นกินสิ”มือหนาจัดการฉีกซองเยลลี่ออกแล้วหยิบขนมสีหวานขึ้นคาบที่ริมฝีปากก่อนจะยื่นหน้าเข้าไปใกล้ใบหน้าหวาน ฮยอกแจเข้าใจในสิ่งที่ทงเฮต้องการทันที เรียวปากสีหวานอ้าออกหมายจะงับเยลลี่จากปากอีกฝ่าย
“อื้อออ”ฮยอกแจครางฮือด้วยความขัดใจเมื่อร่างโปร่งขยับใบหน้าถอยหนีไม่ยอมให้เขากัดเยลลี่ได้อย่างที่ต้องการ ทงเฮแกล้งเย้าแหย่เด็กน้อยด้วยการขยับใบหน้าเข้าหาดวงหน้าหวานจนใกล้พอที่ร่างบางจะฉกชิงเยลลี่จากเขา แต่เมื่อเรียวปากอิ่มเผยอออก เขาก็เลื่อนใบหน้าหนีอยู่เช่นนั้นแกล้งเล่นอยู่หลายครา เด็กน้อยที่ถูกขัดใจเพราะโดนแกล้งเลื่อนมือไปรั้งไหล่แกร่งให้ขยับเข้าหา แต่คนที่แรงเยอะกว่าก็ขืนกายหนี
“แด๊ดดี้ ฮื้ออ”ยิ่งเห็นฮยอกแจหงุดหงิดและส่งเสียงไม่พอใจ คนมากประสบการณ์ก็ยิ่งได้ใจ รอยยิ้มเจ้าเล่ห์ปรากฏที่มุมปาก ยิ่งกระเซ้าเย้าแหย่ เรียวปากแดงๆนั่นก็ยิ่งเม้มเข้าหากันด้วยความหงุดหงิดใจ เห็นแล้วมันยิ่งน่าแกล้ง น่าขัดใจอีกนานๆ
“แด๊ดดี้ ป้อนให้ฮยอกแจกินสิครับ”ฮยอกแจเปลี่ยนมาใช้วิธีการอ้อนเสียงหวาน แม้จะขัดใจกับการกระทำของเจ้านายขี้แกล้งแต่เขาก็ทำได้แค่ร้องงอแงฟึดฟัดในลำคอแทน เมื่อเห็นเด็กน้อยงอแงทงเฮจึงยอมอยู่นิ่งให้ฮยอกแจงับเยลลี่ได้ ฟันซี่เล็กกัดลงช้าๆ
รสชาติหวานอมเปรี้ยวที่ชอบทำให้ฮยอกแจรู้สึกดี แต่ไม่ทันที่เจ้าตัวจะได้ลิ้นรสขนมหวานของโปรดได้นาน สัมผัสอุ่นร้อนของทงเฮก็เข้ามาทาบทับ เรียวลิ้นร้อนกวาดไล้หยอกล้อกับเรียวลิ้นเล็กแลกเปลี่ยนความหวานของขนมเนื้อหยุ่นภายในปาก ขณะที่มือหนาลูบไล้ไปตามกาย ปลายนิ้วที่แตะลงกับยอดอกสีหวานทำให้ฮยอกแจสะดุ้งแอ่นอกเข้าหาสัมผัสอย่างสมยอม
ฮยอกแจคลั่งไคล้สัมผัสของทงเฮ อยากให้แด๊ดดี้แตะต้องไปทั้งตัวเลย
“แด๊ดดี้ ฮื้ออ..ชอบ”ฮยอกแจครางสะท้านเมื่อทงเฮพรมจูบลงมาตามลาดไหล่ เรียวลิ้นร้อนลากไล้เม้มชิมผิวบาง
“คุณป้าบอกผมว่าห้ามให้แด๊ดดี้ทำรอยนอกเสื้อ ทำไมเหรอครับ”ฮยอกแจถามเสียงสั่นขณะที่ทงเฮกำลังบรรจงดูดเม้มแต่งแต้มร่องรอยความเป็นเจ้าของลงบนแผ่นอกบาง
“หึ ป้าเขาคงกลัวเราเขินมั้ง”ทงเฮตอบเช่นนั้นก่อนจะหันกลับไปสนใจผิวกายเนียนใสต่อ
“ทำไมล่ะครับ มันไม่ดีเหรอ?”
“รอยพวกนี้มันหมายความว่าเธอโดนฉันรักมาแล้วไงล่ะ”คำตอบที่ชัดเจนแจ่มแจ้งจากน้ำเสียงที่หนักแน่นของทงเฮ ทำให้ใบหน้าหวานขึ้นสีระเรื่อ เด็กน้อยรู้สึกว่าพวงแก้มของเขากำลังร้อนเพราะความเขินอาย มือเล็กเลื่อนไปแตะลำคอของตัวเองที่มีรอยแดงที่ทงเฮฝากเอาไว้รอยใหญ่ อะไรกันเขาก็หลงคิดว่ามันเป็นรอยที่น่าภูมิใจมาตลอด
“ฮื้ออ.. แด๊ดดี้หลอกผม ไหนบอกว่าเป็นสัญลักษณ์ว่าผมเป็นของแด๊ดดี้ไงครับ”ฮยอกแจกระเง้ากระงอด ทงเฮเห็นท่าทางแสนน่าเอ็นดูจึงขยับเข้าไปกดจูบย้ำๆที่เรียวปากอิ่มสีสด
“ฉันหลอกเธอตรงไหน รอยพวกนี้ฉันทำให้นายเวลาฉันรักนาย และมันจะไม่มีใครมาทำรอยทับได้ เพราะมันเป็นรอยของฉัน เธอน่ะเป็นของฉัน ของฉันทั้งตัว ทั้งชีวิต รู้ตัวหรือเปล่า”ทงเฮเอ่ยถามพลางใช้ปลายนิ้วเกลี่ยพวงแก้มนุ่ม เด็กน้อยที่ด้อยประสบการณ์กว่าเมื่อได้ยินคำอธิบายของเจ้านายก็ยอมโอนอ่อนไม่ติดใจสงสัย แม้ทงเฮจะกำลังดูดดึงแต่งแต้มรอยใหม่ที่ลำคอเขาเพิ่มเติม
“แด๊ดดี้ ผมเป็นของแด๊ดดี้นะครับ”คำพูดแสนน่าเอ็นดูทำให้ทงเฮหลุดรอยยิ้มออกมา ปลายจมูกโด่งคลอเคลียกับปลายจมูกรั้นก่อนจะกดจุมพิตลงที่เรียวปากอิ่มย้ำๆหลายครา
ไม่ใช่แค่ฮยอกแจที่หลงใหลในสัมผัสของทงเฮ ทงเฮเองก็หลงใหลฮยอกแจจนหัวปักหัวปำไม่ต่างกัน
“ฉันขอเล่นสนุกอะไรกับเธอหน่อยก็แล้วกัน เด็กดี”ทงเฮเอ่ยก่อนจะละออกจากร่างบางอีกครา เด็กน้อยที่ถูกหยุดสัมผัสวาบหวิวเอาไว้กลางคันได้แต่มองตามด้วยความเสียดาย แต่เมื่อเห็นร่างโปร่งเปิดตู้เย็นออกมองหาของในนั้นเจ้าตัวก็อดสงสัยไม่ได้
“หาอะไรเหรอครับ ให้ผมช่วยไหมแด๊ดดี้”
“กำลังหาของมาเล่นกับเธอ อันนี้น่าจะดี สตอเบอร์รี่นี่ก็ด้วย น้ำแข็งด้วยดีไหมนะ?”ทงเฮเอ่ยพลางหยิบของจากตู้เย็นสองสามอย่างออกมาแล้วเดินกลับมาวางมันไว้ข้างกายบาง ฮยอกแจมองของในมือของทงเฮด้วยความสงสัย เมื่อมือหนาหยิบก้อนน้ำแข็งก้อนนึงเข้าปากและอมมันไว้
ร่างโปร่งขยับเข้าหาเด็กน้อยที่นั่งรอเขาอยู่บนเคาน์เตอร์ครัว มือหนาเลื่อนไปโอบเอวบางเอาไว้ ก่อนที่ทงเฮจะอ้าปากใช้ลิ้นเย็นๆแตะลงที่ยอดอกสีหวาน สัมผัสเย็นวาบทำให้เจ้าตัวสะดุ้งเฮือก มือบางเผลอฟาดแรงเข้าที่ไหล่แกร่ง ทงเฮเห็นเช่นนั้นจึงจับมือบางข้างที่ตีเขาขึ้นมากดจูบด้วยความหมั่นเขี้ยว ก้อนน้ำแข็งที่ยังละลายไม่หมดในปากแตะสัมผัสเข้าที่หลังฝ่ามือบางจนฮยอกแจต้องดึงมือหนี
“แด๊ดดี้ ฮยอกแจเย็น ฮื้อออ ไม่เอา”
“เธอไม่ชอบจริงๆเหรอฮยอกแจ หื้อ”ทงเฮเห็นท่าทางที่กึ่งขัดขืนกึ่งสมยอมของฮยอกแจแล้วก็ยกยิ้ม เขารู้ดีว่าฮยอกแจคงรู้สึกตื่นเต้นกับอุปกรณ์เสริมความเร่าร้อนของคืนนี้ไม่มากก็น้อย แต่สัมผัสแปลกใหม่ที่เขาไม่เคยลองกับเจ้าตัวก็ทำให้เด็กน้อยดูต่อต้านกับมันพอสมควร ปลายลิ้นลากเล่นกับยอดอกที่มันแข็งขืนสู้กับเรียวลิ้นเขาเรียบร้อย เสียงครางกระเส่าของฮยอกแจบ่งบอกได้ดีว่าเจ้าตัวชื่นชอบ
แรงจิกเบาๆที่ลาดไหล่ทำให้ทงเฮเงยหน้ามองใบหน้าหวาน ฮยอกแจเชิดใบหน้าหวานขึ้นด้วยความเปี่ยมสุข เด็กน้อยหลับตาพริ้มแผ่นอกบางแอ่นเข้าหาเขาเพราะความต้องการ เห็นเช่นนั้นทงเฮจึงเปลี่ยนมาคาบก้อนน้ำแข็งที่ยังหลงเหลือแล้วลากมันลงบนผิวเนียน ความเย็นจากก้อนน้ำแข็งมันเย็นมากกว่าที่สัมผัสจากเรียวลิ้นทำให้ฮยอกแจดิ้นหนี แต่แขนแกร่งก็ยึดเอวบางเอาไว้แน่น
เด็กน้อยครางสะท้านเมื่อก้อนน้ำแข็งลากไปตามลาดไหล่ ไล่ลงมาที่ยอดอกของเขาครั้งแล้วครั้งเล่าจนเขาเริ่มรู้สึกชาไปกับสัมผัสเย็นๆ แต่ปลายนิ้วเรียวที่อุ่นกว่าก็ขยี้ลงปรนเปรอให้เขาสลับกัน อุณหภูมิร้อนสลับเย็นที่ทงเฮเล่นสนุกกับร่างกายฮยอกแจทำให้เด็กน้อยแทบคลั่ง
“ฮื้อออ แด๊ด”ฮยอกแจสะดุ้งอีกคราเมื่อทงเฮหยิบก้อนน้ำแข็งอีกก้อนลากลงที่กลางสันหลังของเขา แผ่นหลังเล็กถดหนีสัมผัสเย็นวาบ นั่นหมายถึงแผ่นอกที่แอ่นเข้าหาริมฝีปากและเรียวนิ้วของร่างโปร่งอย่างช่วยไม่ได้ สัมผัสที่ถูกปลุกเร้าจากทั้งด้านหน้าและด้านหลังทำให้ฮยอกแจยิ่งต้องการ ความคับแน่นกลางกายมันดุนดันเสียจนฮยอกแจลืมอาย มือบางเร่งปลดกางเกงขาสั้นของตัวเองพร้อมรูดรั้งชั้นในลง ส่วนอ่อนไหวที่กำลังเรียกร้องสัมผัสถูกเจ้าตัวรูดรั้งเพื่อปรนเปรอความสุขให้ตัวเอง
“ยังไม่ได้บอกให้ทำได้เลยนะครับ เด็กดี เดี๋ยวนี้เราชักจะดื้อใหญ่แล้วนะ สงสัยแด๊ดดี้จะต้องทำโทษหนักหน่อยแล้วสิ”ทงเฮเอ่ยพลางจับมือบางให้ละออกจากกลางกาย คำว่าทำโทษของทงเฮทำให้ฮยอกแจอดจะตื่นเต้นและเขินอายไปกับ ’บทลงโทษ’ที่กำลังจะตามมาเร็วๆนี้ไม่ได้
มือหนาเลื่อนไปหยิบกล่องสตอเบอร์รี่สีสดที่วางอยู่ข้างๆมาเปิดออก นิ้วยาวเด็ดขั้วใบของผลไม้สีแดงสดทิ้งทีละลูก ก่อนที่มีหนาจะหยิบสตอเบอร์รี่ลูกโตขึ้นมาถือไว้ 5 ลูก ฮยอกแจมองผลไม้โปรดในมือของทงเฮด้วยความสงสัย แต่ไม่ทันจะเอื้อนเอ่ยอะไรมือหนาก็หยิบสตอเบอร์รี่มาจ่อที่เรียวปาก
“ชิมสิ ว่าอร่อยไหม”ได้ยินเช่นนั้นฮยอกแจจึงอ้าปากรับผลไม้ในมือของทงเฮมาทานพลางยิ้มหวาน ถึงจะบอกว่าลงโทษ แต่ถ้าทงเฮจะใจดีป้อนของโปรดให้เขาแบบนี้มันก็อดที่จะมีความสุขไม่ได้
“อร่อยมากเลยครับแด๊ดดี้ ทานด้วยกันไหมครับ”
“ไม่ล่ะ ถ้าอร่อย...งั้นเธอกินให้หมดนี่ อ้าปาก”ทงเฮเอ่ยเช่นนั้นก่อนที่เรียวปากอิ่มจะอ้าออกตามคำสั่ง มือหนาส่งสตอเบอร์รี่ลูกโตเข้าไปในโพรงปากเล็กช้าๆ แต่เมื่อเด็กน้อยทำท่าจะเคี้ยวมือหนาก็จัดการบีบข้างแก้มนิ่มเบาๆ
“อย่าเพิ่งเคี้ยว ฉันจะให้นายกินได้ก็ต่อเมื่อฉันสั่ง”ทงเฮเอ่ยเช่นนั้นก่อนที่นิ้วยาวจะจัดการดันสตอร์เบอรี่ที่เหลือในมืออีก 3 ลูกเข้าไปในโพรงปากเล็กจนหมด เด็กน้อยเริ่มเข้าใจคำว่าบทลงโทษของเจ้านายเสียแล้ว ความคับแน่นในโพรงปากทำให้เด็กน้อยทำให้เพียงครางฮือ อยากจะร้องประท้วงใดๆก็ทำไม่ได้
“ฮื้อออ”ฮยอกแจครางแผ่วเมื่อทงเฮหันไปหยิบกระปุกโยเกิร์ตออก มือหนาค่อยๆราดมันลงต้นขาด้านในของเขาและเทเรื่อยมาหยุดที่กลางกายของเขาเสียชุ่ม สัมผัสเย็นของเนื้อโยเกิร์ตทำให้เรียวขาเล็กและสะโพกบางกระตุก นี่เขาจะต้องโดนทงเฮเล่นกับความเย็นอีกนานไหมนะ
ทงเฮคุกเข่าลงกับพื้น ก่อนจะจับฝ่าเท้าเล็กวางพาดลงบนไหล่กว้าง ใบหน้าคมเลื่อนเข้ากดจูบที่ต้นขาขาว เรียวลิ้นร้อนลากชิมเนื้อโยเกิร์ตที่เคลือบอยู่บนผิวเนียนช้าๆ เมื่อปลายลิ้นเคลื่อนเข้าใกล้กลางกาย ทงเฮก็จงใจแตะสัมผัสเพียงแผ่วเบาและอ้อยอิ่ง
“อา..อ๊ะ”ฮยอกแจหลุดเสียงครางหวิวด้วยความสุขสม มือบางจิกลงกับขอบเคาน์เตอร์หมายจะระบายความเสียวซ่าน ดวงตาคู่กลมฉ่ำมองสบกับดวงตาคมอย่างออดอ้อน เด็กน้อยมองปลายลิ้นที่ตวัดเลียชิมผิวของเขาไปทั่ว
จังหวะที่ทงเฮละริมฝีปากออกแล้วใช้ลิ้นเลียขอบปากที่เลอะโยเกิร์ตมันดูน่าหลงใหลจนฮยอกแจอยากเรียกร้องให้ทงเฮปรนเปรอเขาเสียเดี๋ยวนั้น เมื่อโยเกิร์ตบนต้นขาข้างหนึ่งหมดทงเฮก็หันไปสนใจต้นขาขาวอีกข้าง ร่างโปร่งไม่แตะต้องหรือสัมผัสส่วนอ่อนไหวที่กำลังคับแน่นร้องหาสัมผัสจากเขา
“ฮื้อออ”สะโพกบางแอ่นยกขึ้นเพื่อส่งสัญญาณให้คนโตกว่ารับรู้ถึงความต้องการ แต่ทงเฮก็เลือกที่จะละเลยมันเพราะอยากเห็นฮยอกแจต้องการเขามากกว่านี้ น้ำสีแดงอ่อนๆจากสตอเบอร์รี่ที่ฮยอกแจคาบไว้ไหลซึมมาตามขอบปากอิ่มนั่นทำให้ทงเฮไม่ละสายตาจากใบหน้าหวาน หยดน้ำสีหวานไหลลงเปรอะมาถึงปลายคางมน ยิ่งมองยิ่งน่าขย้ำ อยากจะย่ำยีให้ร้องขอครั้งแล้วครั้งเล่า อดจะจินตนาการไม่ได้เลยว่าหากในโพรงปากแดงๆนั่นไม่ใช่ผลไม้สีสด แต่เป็นความเป็นชายของเขามันจะเสียวซ่านแค่ไหน
“อยากให้ฉันทำอะไรเด็กดี”
“อื้ออ”ฮยอกแจเหลือบมองส่วนอ่อนไหวของตัวเองทั้งที่หน้าแดงซ่านด้วยความเขินอาย เด็กน้อยไม่รู้จะสื่ออย่างไรให้ทงเฮรับรู้เด็กน้อยจึงเลือกที่จะยกสะโพกขึ้นแล้วส่ายไปมาตรงหน้าทงเฮ ท่าทีการยั่วยวนแบบที่เจ้าตัวไม่ได้ตั้งใจจะทำมันทำให้ทงเฮอดไม่ไหว เรียวปากร้อนเล็มไล้กินโยเกิร์ตบนส่วนกลางกายของฮยอกแจเสียหมด ก่อนที่โพรงปากจะอ้ารับความแข็งขืนเข้าไปทั้งหมด
ความอบอุ่นของทงเฮทำให้ฮยอกแจครางกระเส่า ยิ่งทงเฮเร่งเร้าจังหวะขยับเข้าออกขึ้นลงเด็กน้อยยิ่งดิ้นพล่าน มือหนาของทงเฮลูบไล้ปะป่ายไปทั่วกายขาว ปลายนิ้วยาวหยอกล้อกับหน้าท้องบางแกล้งกดเบาๆให้ฮยอกแจหดเกร็ง และนั่นยิ่งทำให้ฮยอกแจซ่านเสียวเสียจนต้องขยับสะโพกรับกับจังหวะที่ทงเฮปรนเปรอ
“อื้อออ อา..อา..”ฮยอกแจครางในลำคอเมื่อร่างกายสัมผัสถึงฝั่งฝันที่ใกล้จะไปถึง โพรงปากอิ่มที่อ้าออกเพราะสตอเบอร์รี่ลูกโตทำให้เด็กน้อยรู้สึกปวดกรามมันอึดอัดจนฮยอกแจอยากจะรีบเคี้ยวมันให้หมดแต่ติดว่าเด็กน้อยยังกลัวการขัดขืนคำสั่งของทงเฮ เข่าทั้งสองของเด็กน้อยหนีบเข้าหากัน ทำให้ทงเฮต้องใช้มือข้างหนึ่งกดเรียวขาเล็กเอาไว้ข้างหนึ่ง
“แอ๊ด..แอ๊ดดี้..อื้ออ”ฮยอกแจเรียกอีกฝ่ายเสียงอู้อี้ นิ้วเรียวทั้งสิบเลื่อนไปขยุ้มกลุ่มผมสีเข้มของร่างหนาระบายความซ่านเสียวในช่วงท้อง ดวงตาคู่สวยฉ่ำปรือมองใบหน้าหล่อคม เด็กน้อยอยากร่ำบอกให้คนเร่งจังหวะให้เร็วกว่านี้ ความคับแน่นที่กลางกายมันทำให้เจ้าตัวอึดอัด
“อ๊ะ อื้อ”ฮยอกแจครางด้วยความขัดใจ เมื่อจู่ๆโพรงปากร้อนละออกจากส่วนกลางกายของร่างบางขณะที่เจ้าตัวกำลังจะใกล้ถึงฝั่งฝัน เด็กน้อยคว้าไหล่แกร่งเอาไว้หมายจะดึงรั้งอีกร่างเอาไว้ แต่ทงเฮก็หยัดกายขึ้นยืนสบตากับเด็กน้อย ปลายนิ้วยาวเกลี่ยมุมปากที่เลอะคราบน้ำสีแดงอ่อนๆก่อนจะใช้ปลายลิ้นเลียชิมรสชาติของมัน
“หวานดีเนอะ”ทงเฮกระซิบก่อนจะแนบริมฝีปากอิ่มเข้าหาโพรงปากสีแดงสด ปลายลิ้นตวัดเลียทำความสะอาดน้ำสตอรเบอร์รี่รสหวานอมเปรี้ยว จูบซับทำความสะอาดให้ฮยอกแจลงมาที่ปลายคางมนและลำคอขาว ก่อนที่เรียวนิ้วจะสอดควานเข้าไปล้วงสตอร์เบอร์รี่ลูกโตที่ช้ำเพราะแรงกัดออกจากปากอิ่ม
“แด๊ดดี้ อย่าทำโทษผมแบบนี้เลยนะครับ ปวดไปหมดแล้ว”เมื่อความคับแน่นในโพรงปากหายไป เด็กน้อยก็เอื้อยเอ่ยขอเสียงสั่น มือบางยกขึ้นนวดแก้มตัวเองเบาๆเพื่อคลายความเมื่อยกราม
“ทำไมเธอมันน่าแกล้งแบบนี้นะฮยอกแจ”ทงเฮกดจูบย้ำๆบนเรียวปากสีเชอร์รี่ด้วยความหมั่นเขี้ยวก่อนจะบดจูบร้อนลงด้วยความกระหายหา ทงเฮสอดลิ้นร้อนเข้าตวัดหยอกล้อกับเรียวลิ้นเล็กด้านใน รสชาติหวานอมเปรี้ยวที่ยังหลงเหลือทำให้จูบครั้งนี้ยิ่งน่าค้นหา
“ผมไม่ไหวแล้วแด๊ดดี้ ทำผมเถอะนะ ช่วยผมเถอะครับ”เมื่อริมฝีปากอวบอิ่มของฮยอกแจเป็นอิสระ เด็กน้อยขอร้องเสียงหวาน มือบางเลื่อนไปเกาะแขนแกร่ง ดวงตาคู่สวยมองออดอ้อนดูน่ารักน่าชัง
“อยากมากเลยเหรอ”
“ครับ”เด็กน้อยพยักหน้ารับทั้งที่พวงแก้มขึ้นระเรื่อเพราะความเขินอาย ฮยอกแจรู้สึกกระดากใจทุกครั้งที่ยอมรับว่าตัวเองมีความต้องการ
“หึ งั้นเดี๋ยวฉันมา”ทงเฮละออกจากร่างบางอีกครั้งก่อนจะหันไปเปิดตู้เย็นหลังใหญ่ เด็กน้อยพอจะคาดเดาได้ว่าบทลงโทษในครัวมันคงจะยังไม่จบลงง่ายๆอย่างที่เขาคิด ขณะที่นั่งรอทงเฮกลับมาหาเด็กน้อยก็หนีบขาทั้งสองเข้าหากันแล้วขยับเบาๆเพื่อหวังจะคลายความปวดหนึบที่ส่วนอ่อนไหวไปได้บ้าง
“ใช้นี่...ทำให้ตัวเองเสร็จสิ เด็กดี”ทงเฮเดินกลับมาพร้อมกับบางสิ่งในมือ ฮยอกแจมองแตงกวาญี่ปุ่นขนาดใหญ่ในมือหนาแล้วกลืนน้ำลายด้วยความฝืดคอ ไม่ต้องบรรยายให้มากความเขาก็พอจะเข้าใจว่าทงเฮต้องการให้เขาทำอะไรกับผักรูปทรงยาวในมือ
“มะ...ไม่ไหวมั้งครับ มัน...มันใหญ่มากเลย”
“ของฉันใหญ่กว่านี้อีกนะ ยังเข้าไปในตัวเธอได้เลย เด็กดี”ทงเฮเอ่ยเช่นนั้นก่อนจะส่งต่อแตงกวาลูกโตใส่มือเล็ก ริมฝีปากร้อนกดจูบลงตามลาดไหล่บางและแผ่นอกเนียน ก่อนจะจัดการครอบครองยอดอกสีสวยเพื่อปลุกเร้าอารมณ์ใคร่ให้กับฮยอกแจขึ้นอีกครั้ง
“เร็วสิ ลังเลอะไร”ทงเฮกระซิบถามอีกคราเมื่อเห็นฮยอกแจยังไม่ยอมทำตามคำสั่ง เรียวปากอิ่มเม้มเข้าหากันด้วยความลังเล ทั้งสับสน ทั้งเขินอาย ทงเฮเห็นเช่นนั้นจึงล้วงกระเป๋ากางเกงหยิบกระเป๋าสตางค์ออกมา ซองถุงยางด้านในถูกดึงออกมาฉีกออกแล้วสวมใส่ลงบนแตงกวาลูกโตให้ฮยอกแจ
“ถุงยางมันลื่น พอจะช่วยให้เข้าไปได้ง่ายๆ”
“แต่แด๊ดดี้...”
“ไม่มีคำว่าแต่สำหรับฉันนะ เด็กดี”ร่างโปร่งกระซิบข้างใบหูก่อนจะขบเม้มมันเบาๆ พลางส่งเสียงครางต่ำเสียงพร่าให้ร่างบางได้ยิน เด็กน้อยเม้มปากแน่นพยายามกลั้นความเขินอายเอาไว้ก่อนที่สองขาจะค่อยๆแยกออกวางยันลงบนเคาน์เตอร์ครัว มือข้างหนึ่งยันเอาไว้เพื่อไม่ให้ร่างของเขาไถลลงไปที่พื้น
สะโพกบางยกขึ้นด้วยความเขินอาย ยิ่งเห็นสายตาที่จับจ้องมาที่ร่างกายก็ยิ่งรู้สึกไม่กล้ากระทำสิ่งที่หน้าอายมากกว่านี้ มือเล็กเลื่อนแตงกวาลูกโตไปจ่อที่ช่องทางด้านหลัง เขาใช้ส่วนปลายของมันถูเบาๆที่ปากทางเข้า ไอเย็นจางๆที่ยังคงหลงเหลือจากลูกแตงกวามันทำให้ฮยอกแจเม้มปากแน่น
“อื้อออ..อ่ะ”ฮยอกแจครางในลำคอเมื่อเขาค่อยๆชำแรกแทรกความคับใหญ่เข้าไปในร่างได้ครึ่งนึง ความลื่นของถุงยางมันช่วยทำให้การสอดใส่ราบลื่นมากกว่าที่คิด ฮยอกแจดันเข้าไปจนเกือบสุดก่อนจะค้างคามันเอาไว้
“แด๊ดดี้ มันแน่น”เด็กน้อยพูดเช่นนั้นพลางส่งสายตาเว้าวอนไปให้กับทงเฮ แม้ขนาดของมันจะไม่ได้ใหญ่โตเท่ากับของทงเฮ แต่ความแข็งขืนของมันก็มีมากกว่าจนทำให้เด็กน้อยรู้สึกอึดอัดไปหมด
“น่ารัก ทำไมเธอทั้งน่ารักน่ากินแบบนี้นะ”ทงเฮเอ่ยชมภาพตรงหน้า ดวงตาคู่สวยของฮยอกแจปรือฉ่ำมองเขายิ่งมองก็ยิ่งรู้สึกต้องการ ใบหน้าหวานที่ยั่วเย้าออกมาอย่างเป็นธรรมชาติมันยิ่งทำให้เขาอยากย่ำยี คนมากประสบการณ์ใช้สายตามองสำรวจร่างของฮยอกแจอย่างจาบจ้วง
เมื่อร่างกายเริ่มปรับตัวเข้ากับสิ่งแปลกปลอมที่แทรกเข้ามาในร่างได้ มือบางก็จับลูกแตงกวาขยับเข้าออกช้าๆ ความเสียวซ่านที่ได้รับทำให้เด็กน้อยร้องครางกระเส่า สะโพกสวยขยับรับกับจังหวะที่ตัวเองเร่งปรนเปรอให้กับร่างกายตัวเอง
“ซี้ดดด..แด๊ดดี้ อ่ะ”ฮยอกแจสูดปากครางเสียงดังเมื่อเขาบังเอิญดุนดันผักในมือเข้าไปโดนจุดกระสัน์ด้านในร่างกาย เมื่อเจ้าตัวเริ่มรู้จักร่างกายตัวเองและชินกับความแปลกใหม่ที่ได้เรียนรู้ก็เริ่มสนุกและสุขสมไปกับมัน
ร่างโปร่งก้มลงดูดดุน และขบเม้มวนอยู่แถวแผ่นอกขาว ยอดอกสีหวานถูกสะกิดและโลมเลีย ยิ่งฮยอกแจครวญครางเขายิ่งถูกใจ มือหนาเลื่อนลงช่วยกอบกุมรูดรั้งส่งให้คนตัวเล็กไปถึงฝั่งฝันพร้อมๆกับจังหวะที่เจ้าตัวกำลังส่งผักทรงยาวเข้าออกร่างกายตัวเองไม่หยุด
"ชอบใช่ไหมเด็กดี"
"อา..อ๊ะ ชอบครับ"ฮยอกแจครางกระเส่า ร่างบางดิ้นเร่าเพราะถูกปลุกเร้าทั้งส่วนบนและด้านล่าง ทงเฮจดจ้องมองเด็กในความดูแลที่กำลังมัวเมาไปกับรสชาติเซ็กส์ที่เขาหยิบยื่นให้
"แด๊ดดี้...ผมทำถูกใช่ไหมครับ อา อืมม”
"เก่งที่สุด เด็กดีของฉัน"คำตอบ รอยยิ้มมุมปากและสีหน้าพึงพอใจของทงเฮเป็นการตอบรับที่ทำให้เด็กน้อยที่เขินอายกับการกระทำเก้ๆกังๆของตัวเองรู้สึกใจชื้น เด็กน้อยเร่งขยับมือส่งจังหวะเข้าออกให้เร็วยิ่งขึ้นเมื่อเห็นสายตาของทงเฮจับจ้องไปที่ส่วนล่างของตน
เด็กน้อยอยากเอาใจเจ้านายที่เขารัก ฮยอกแจอยากทำให้ทงเฮพึงพอใจกับการกระทำของเขา อยากเป็นคนเก่งที่ทงเฮเอ่ยปากชม ยิ่งเห็นความต้องการผ่านสายตาของทงเฮเด็กน้อยยิ่งกระแทกกระทั้นจังหวะให้เร็วและแรงขึ้น
"อ๊ะ แด๊ดดี้ ซี้ดด"ฮยอกแจในวันนี้แตกต่างจากเด็กน้อยในครั้งแรกที่พบเจอ เจ้าตัวกล้าที่จะตอบสนองความต้องการของร่างกายอย่างตรงไปตรงมา และนอกเหนือจากการปรนเปรอความต้องการตัวเองแล้ว ฮยอกแจก็เรียนรู้ที่จะเอาอกเอาใจทงเฮมากขึ้น หากเจ้าตัวรู้ว่าอะไรที่ทำให้ทงเฮพอใจเด็กน้อยก็จะยิ่งทำมันบ่อยครั้งมากขึ้น
"อ๊ะ แด๊ด"ฮยอกแจร้องด้วยความตกใจเมื่อมือหนาจับมือเขาให้หยุดขยับ แล้วจับท่อนแตงกวาถอนออกจากช่องทางที่ตอดรัด เด็กน้อยที่ถูกขัดอารมณ์กลางทางมองคนอายุมากกว่าหวั่นๆ ไหล่บางลู่ตกลงเพราะกังวลว่าเมื่อครู่เขาเผลอทำอะไรไม่ถูกใจคุณทงเฮไปหรือเปล่า
"ฉันยังไม่ให้เธอเสร็จง่ายๆหรอกเด็กดี เรามาเริ่มของเล่นชิ้นต่อไปดีกว่า หลับตาลงสิ"ได้ยินคำสั่งเช่นนั้นเด็กน้อยจึงรีบหลับตาลงทันที แม้หัวใจกำลังเต้นแรงเพราะความต้องการถูกหยุดยั้ง บวกกับความตื่นเต้นและหวั่นใจกับของเล่นชิ้นใหม่ที่ทงเฮว่า แด๊ดดี้ของเขาจะเล่นสนุกอะไรกับร่างกายเขาอีกนะ
เด็กน้อยได้ยินเสียงเปิดและปิดประตูตู้เย็นอยู่ไม่ไกล สัมผัสจากกายร้อนที่โน้มเข้ามาใกล้ทำให้รู้ว่าร่างโปร่งเดินกลับมาหยุดยืนตรงหน้าเขาแล้ว เสียงซองพลาสติกถูกฉีกออกทำให้ฮยอกแจอดสงสัยไม่ได้ว่าทงเฮกำลังจะเล่นอะไรกับร่างกายเขาต่อ เด็กน้อยแอบปรือตาขึ้นมองแต่เหมือนว่าคนมากประสบการณ์จะรู้ทัน มือหนาเลื่อนมาปิดดวงตาคู่สวยเอาไว้ไม่ให้ฮยอกแจทันเห็นสิ่งที่อยู่ในมือ
"แด๊ดดี้...อะไรเหรอครับ"
"เราชอบรสหวานใช่ไหม?"ทงเฮเอ่ยถามก่อนที่ริมฝีปากอิ่มจะถูกจูบซับเบาๆแล้วละออก
"ครับ ผมชอบรสหวาน"
"ฉันก็ชอบ ฉันชอบให้ตัวเธอหวานๆ หวานไปทั้งตัวเลยยิ่งดี"ทงเฮเอ่ยเช่นนั้นก่อนที่ริมฝีปากสีเชอร์รี่จะถูกบางสิ่งที่เย็นพอๆกับน้ำแข็งเมื่อครู่แตะเข้า ฮยอกแจสะดุ้งชะงักไปเล็กน้อยด้วยความตกใจ
"ลองชิมสิ หวานไหม"ลิ้นเล็กแลบออกมาแต่น้อยก่อนจะสัมผัสลิ้มรสความหวานจากสิ่งแปลกปลอมตรงหน้า รสหวานสังเคราะห์และเนื้อสัมผัสบ่งบอกวันมันน่าจะเป็นไอติมแท่งเล็กๆรสแตงโมแบบที่คุณป้าแม่บ้านเคยแกะให้เขากิน
"ไอติมเหรอครับ"
"อืม ไอติม ฉันชอบ"
"อ๊ะ"ฮยอกแจสะดุ้งเมื่อความเย็นถูกไล้ลงมาที่ลำคอของเขา หยดน้ำที่ละลายมันกำลังกลิ้งไปตามผิวลงไปจนถึงหน้าท้อง แผ่นท้องบางหดเกร็งความเย็นที่ทงเฮมอบให้เขาอีกครั้งมันทำให้เด็กน้อยสะท้าน
"ซี้ดดด"ฮยอกแจสูดปากเสียงดังเมื่อความเย็นถูกแตะเข้าที่ยอดอกสีหวาน แม้ร่างกายจะถดตามสัญชาตญาณแต่ทงเฮก็รั้งเอวเขาเอาไว้ไม่ให้หนี ลิ้นร้อนละเลงเลียชิมน้ำหวานที่เลอะไปทั่วแผ่นอกและท้องบาง มือหนาละออกจากดวงตาคู่กลมเพื่อให้เด็กน้อยได้เห็นร่างกายของตนที่กำลังเปรอะเปื้อนไปด้วยความหวานที่เขาสรรค์สร้าง
"หวานที่สุดเลยเด็กดี หวานไปทุกส่วนเลยรึเปล่านะ"ทงเฮเอ่ยพลางก้มลงจูบซับต้นขาขาว แท่งไอติมที่เริ่มละลายไปบางส่วนถูกทงเฮลากเล่นลงมาถึงหน้าท้องล่าง ฮยอกแจสูดหายใจเข้าลึกๆลุ้นว่าของหวานแท่งเย็นจะถูกลากลงไปหยอกล้อกับร่างกายส่วนไหนต่อ
"อ๊าาา แด๊ดดี้ เย็น"ฮยอกแจครางลั่นเมื่อจู่ๆทงเฮใช้ความว่องไวจับขาเขาแยกออกกว้างแล้วสวนแท่งไอศกรีมสีหวานเข้าไปในช่องทางที่ถูกขยายเอาไว้ก่อนหน้าจนสุด เด็กน้อยดิ้นเร่าสะโพกบางขยับหนีมือหนา ช่องทางคับกำลังตอดรัดความเย็นในร่างอย่างไม่มีปราณีเจ้าของร่าง
ทงเฮมองช่องทางตอดรัดของฮยอกแจที่กำลังกลืนกินไอศครีมรสโปรดของเขาอย่างตะกละตะกลาม สายตาคมจับจ้องรูจีบเล็กๆกำลังขมิบถี่ยิบตอดรัดแท่งเย็นๆ มือเล็กจิกลงกับเคาน์เตอร์ครัว ความเย็นมันทำให้เขาชาแต่ขณะเดียวกันมันก็ทำให้เขารู้สึกเสียวซ่านจนหลุดเสียงครางไม่เป็นภาษา
"แด๊ดดี้ เอาออก...เอาไอติมออกนะ อื้ออ หนูเย็น"ฮยอกแจครางอ้อนเสียงหวาน ดวงตาคู่สวยที่ฉ่ำเยิ้มคลอด้วยหยดน้ำตาใสๆนั่นยิ่งทำให้ร่างโปร่งยิ่งอยากแกล้ง มือหนาบีบขย้ำก้นสวยจนเป็นรอยมือบนผิวเนียนขาว ขณะที่สายตาจดจ้องช่องทางสีหวานที่เริ่มมีหยดน้ำหวานละลายเลอะออกมา
"อื้อออ"เด็กน้อยครางแผ่วเมื่อความอุ่นของเรียวลิ้นทงเฮสัมผัสเข้าที่ปากทางเข้าของเขา ทงเฮ้ตวัดชิมความหวานจากกายบาง ปลายลิ้นซุกซนดันฉกเข้าไปด้านในกายบาง ความซ่านเสียวที่ได้รับทำให้สะโพกบางยกลอยขึ้นจากเคาน์เตอร์
“แด๊ด..อา..ไม่ไหว หนูไม่ไหว อื้อ”ฮยอกแจบิดเร่าครวญครางเสียงดังเมื่อทงเฮยังคงตวัดลิ้นเล่นกับช่องทางด้านหลังของเขาไม่หยุด ไม่ไหวแล้ว เจ้านายของเขากำลังทำให้เขาคลั่ง
"รู้ไหมเธอหวานกว่าไอศครีมอีกนะ ฉันชอบ"ทงเฮเอ่ยชมก่อนที่มือหนาจะดึงแท่งของหวานออกจากช่องทางสีสวย ทงเฮจัดการโยนมันทิ้งลงถังขยะลวกๆก่อนจะหันกลัมมาสนใจร่างบางตรงหน้าที่กำลังต้องการเขาอย่างเห็นได้ชัด
"แด๊ดดี้ครับ หนูไม่ไหว แด๊ดดี้นะ เข้ามาหาหนูนะ"
"แด๊ดดี้ก็จะไม่ไหวแล้ว หนูอ้อนเก่งขนาดนี้ ขอแด๊ดกินหน่อยนะครับ"ทงเฮกระซิบเสียงพร่าขณะที่มือหนาเร่งปลดตะขอและรูดซิปกางเกงตัวเองออกพร้อมชั้นใน ความใหญ่โตที่พองคับขึ้นเพราะความต้องการกำลังเรียกร้องที่จะชำแรกแทรกเข้าหาความคับแน่นจากเด็กน้อย
"แด๊ดดี้ แด๊ดดี้ทงเฮ"ฮยอกแจมองความใหญ่โตของเจ้านายพลางใช้มือข้างหนึ่งเลื่อนมารูดรั้งความเป็นชายของทงเฮเบาๆ
"ไม่ต้องแล้วครับ แด๊ดพร้อมจะเขาไปในตัวเราตั้งนานแล้ว”ทงเฮเอ่ยพลางจับมือบางๆขึ้นมาจูบที่หลังมือแผ่วเบาพร้อมรอยยิ้มที่บ่งบอกถึงความกระหายหา
“แด๊ดดี้เข้ามาได้แล้ว”เด็กน้อยอ้อนเสียงหวาน ได้ยินเช่นนั้นร่างโปร่งจึงใช้ความเป็นชายของตัวเองถูเบาๆที่ปากทางคับแน่น
“ต้องให้แด๊ดขยายของหนูก่อนไหม หื้ม จะเจ็บหรือเปล่า”ทงเฮว่าพลางใช้ส่วนปลายของแกนกายแข็งขืนกดเข้าเบาๆที่ช่องทางสีหวานแต่ก็ยังไม่ยอมชำแรกเข้าไปอย่างที่เด็กน้อยต้องการ
"ทำเถอะครับแด๊ดดี้ นะ ไม่ต้องใช้นิ้วแล้ว หนูไม่เจ็บแล้ว หนูอยาก"เส้นความอดทนเส้นสุดท้ายขาดผึงทันทีที่คำพูดแสนยั่วยวนหลุดจากปากอิ่มที่เขารักใคร่ ทงเฮกดแทรกกายเขาเข้าลึกในช่องทางรักคับแคบทีเดียวจนสุด
“อ๊าาาา”เด็กน้อยหยีตาเพราะความคับตึงที่ช่วงล่าง เขายังไม่ชินกับขนาดของทงเฮเสียที เมื่อสอดแทรกเข้าไปจนสุดทงเฮก็จับเรียวขาเล็กทั้งสองขึ้นเกี่ยวเอว สองแขนแกร่งช้อนแผ่นหลังเล็กขึ้นโอบอุ้มขณะที่เด็กน้อยรีบใช้สองแขนโอบกอดแผ่นหลังของร่างโปร่งไว้แน่น
“แด๊ดดี้ หนูกลัวตก”
“ท่านี้ต้องเกาะฉันแน่นๆนะเด็กดี สัญญาว่าจะไม่ทำให้ตกนะ”
“อื้อ ได้ครับ”
ขณะที่กายทั้งสองยังคงผสานแนบแน่น ทงเฮประครองเอวบางให้ขยับสะโพกรับกับแรงกระแทกที่เขาส่งเข้าหา เมื่ออยู่ในท่าทางนี้เด็กน้อยที่ขยับตัวได้ยากจึงเลือกเกาะแผ่นหลังแกร่งเอาไว้แน่น ใบหน้าหวานแนบลงกับบ่าแกร่ง ลมหายใจอุ่นร้อนกระทบอยู่ที่ข้างลำคอ เสียงหอบหายใจสลับครางหวานจากเรียวปากอิ่มที่ดังอยู่ใกล้ๆหูยิ่งเร้าให้ความต้องการยิ่งพุ่งสูง สะโพกปอดกระแทกความเป็นชายเข้าหาช่องทางที่ตอดรัดเขาจนปวดหนึบ
"ดะ..แด๊ด อ๊าา อ่ะ"ฮยอกแจครางกระเส่าเมื่อทงเฮกระแทกความเป็นชายเข้าย้ำที่จุดกระสันด้านใน เรียวนิ้วทั้งสิบจิกลงกับแผ่นหลัง ขยุ้มเสื้อเชิ้ตเนื้อดีเสียจนยับยู่ยี่
"ซี้ดด ฮยอกแจ เธอรัดฉันแน่นไปแล้ว"
"แรง..อื้อ แด๊ดดี้แรงไปแล้ว"
"เธอมันน่าฟัดไปทั้งตัวเลย ให้ตายสิ อาา"ทงเฮกระซิบเสียงพร่าก่อนจะปล่อยเด็กน้อยในอ้อมกอดให้ยืนลงกับพื้น เขาจัดท่าให้ฮยอกแจยืนโก้งโค้งหันหน้าเข้าหาเคาน์เตอร์ครัว ก้นกลมกลึงขาวเนียนถูกทงเฮขยำเล่นด้วยความหมั่นเขี้ยว ก่อนที่ทงเฮจะแทรกกายเข้าหาความอุ่นร้อนในร่างบางอีกครา
มือหนาคว้าแขนเรียวข้างหนึ่งดึงรั้งมาทางด้านหลัง ใบหน้าหวานเงยเชิด แผ่นหลังเล็กแอ่นตามแรงดึงของร่างโปร่ง เมื่ออยู่ในท่านี้มันยิ่งทำให้เขาสัมผัสร่างบางได้ลึกซึ้งขึ้น ร่างทั้งร่างของเด็กชายสั่นคลอนไปตามแรงส่งจากทงเฮ ริมฝีปากอิ่มสีเชอร์รี่เผยอขึ้นดูยั่วเย้าน่ามอง
"อื้ออ ลึกจัง แด๊ดดี้ อ๊ะ"ริมฝีปากร้อนพรมจูบไปตามแผ่นหลังขาวเนียน เขาดูดเม้มเนื้อขาวเพื่อสร้างร่องรอยความเป็นเจ้าของไว้เมื่อเห็นว่ารอยเก่าของเขาเริ่มจางหาย ลิ้นร้อนลากลงตามกระดูกสันหลังของฮยอกแจ ลมหายใจอุ่นๆที่ถูกเป่าลงกลางหลังจุดอ่อนที่ทำให้เด็กน้อยครางลั่น เข่าอ่อนจนต้องจิกขอบเคาน์เตอร์ครัวแน่น ทงเฮประครองเอวบางเอาไว้ขณะที่เขายังคงขยับกายแทรกหาเด็กน้อยไม่หยุด
เสียงกระทบกันของร่างทั้งสองระคนกับเสียงครางกระเส่าดังทั่วห้องครัวที่ไร้คนนอก บทรักร้อนแรงมอมเมาฮยอกแจให้ลุ่มหลงจนร้องขอซ้ำแล้วซ้ำเล่า
เสียงกระทบกันของร่างทั้งสองระคนกับเสียงครางกระเส่าดังทั่วห้องครัวที่ไร้คนนอก บทรักร้อนแรงมอมเมาฮยอกแจให้ลุ่มหลงจนร้องขอซ้ำแล้วซ้ำเล่า
"อื้อ หนูเสียว อ๊า หนูไม่ไหวแล้ว อ่าา อ๊ะ ดีจัง"
"ทำไมวันนี้หนูยั่วแด๊ดจังนะ ซี้ดด แด๊ดจะไม่ไหวแล้วเหมือนกัน"ทงเฮเอ่ยพลางเร่งจังหวะสอดใส่กระแทกกายเข้าหาอีกร่างจะหวะถี่เร็วรัวขึ้นขับส่งพาทั้งสองร่างไปถึงฝั่งฝัน แรงบีบรัดจากช่องทางของเด็กชายถี่ยิบจนทงเฮปวดหนึบ
"อ๊าาา"ฮยอกแจครางลั่นก่อนร่างทั้งร่างจะกระตุกเกร็งและปลดปล่อยหยาดหยดอารมณ์ความต้องการออกมาเมื่อถึงปลายทางฝั่งฝัน เรียวขาอ่อนแรงเสียจนร่างโปร่งต้องเหนี่ยวรั้งเอาไว้
"ซี้ดดด"ทงเฮสูดปากครางเสียงพร่า สะโพกหนาส่งแรงกระแทกครั้งสุดท้ายก่อนจะฉีดความอุ่นร้อนเข้าช่องทางรักของคนตัวเล็ก ร่างโปร่งพรบจูบที่แก้มนิ่มและใบหูเล็ก ก่อนจะถอดถอนแกนกายออกแล้วรวบตัวร่างนุ่มนิ่มเข้ามากอดแนบอก
