[NC part] SF: เสื้อตัวนี้พี่ไม่ชอบ

"พะ...พี่ทง..."ฮยอกแจที่ถูกรุกอย่างไม่ทันตั้งตัวเอ่ยเรียกชื่ออีกฝ่ายเสียงสั่น  

"ว่าไงครับ คนดี"ทงเฮจงใจใช้เสียงต่ำกระเส่ากระซิบถามข้างใบหูเล็ก นั่นยิ่งทำให้ฮยอกแจสติกระเจิดกระเจิงไปใหญ่ ทงเฮรู้ดีว่าจุดอ่อนของฮยอกแจอยู่ที่ใบหู เพียงแค่งับเม้มเบาๆสลับกับครางกระเส่าเรียกชื่อเจ้าตัว ฮยอกแจก็ยอมโอนอ่อนตามสัมผัสของเขาแล้ว

"ฮ่ะ ... อื้ออ พอ"ฮยอกแจหลุดเสียงครางหวาน  มือบางเลื่อนไปเกาะไหล่แกร่ง นิ้วเรียวจิกลงกับเสื้อแจ็คเก็ตยีนส์ตัวหนาเพื่อหาที่เกาะเกี่ยว “ยะ...อย่าแกล้งน้อง อ่ะ...พี่จ๋า..”ยิ่งฮยอกแจอ้อนขอ ทงเฮก็ยิ่งอยากแกล้ง เด็กดื้อของเขาน่ารักเสียจนอยากแกล้งซ้ำๆ อยากจะทำให้เจ้าตัวครางซ้ำแล้วซ้ำเล่า

ขณะที่ริมฝีปากยังสาละวนอยู่กับใบหูซ้ายขวาของร่างบาง ร่างโปร่งก็เอื้อมไปเอนเบาะของคนตัวเล็กให้นอนลง จัดการปลดเข็มขัดนิรภัยของฮยอกแจออกแล้วสอดมือเข้าไปใต้เสื้ออีกฝ่าย ลูบไล้วนเวียนหน้าท้องบาง ลากลงต่ำไปที่ขอบกางเกงสกินนี่ แกล้งใช้นิ้วลากผ่านหว่างขาก่อนจะลูบวนขึ้นมาที่หน้าท้องอีกครั้ง ฮยอกแจเป็นพวกไวต่อสัมผัส เพียงแค่สัมผัสแผ่วเบาของทงเฮก็ทำให้เขาแทบคลั่ง ไม่ว่าทงเฮจะแตะตรงไหน จูบตรงไหนเสียงครางหวานก็ดังไม่หยุดปาก

"อืมมม คนดี ฮยอกแจอาา"

"พี่ อ๊ะ พี่ทงเฮ"ทงเฮอาศัยจังหวะที่ฮยอกแจกำลังเผลอถอดเสื้อฮู้ดสีชมพูของฮยอกแจออก เหลือเพียงเสื้อเชิ้ตขาวคอกว้างอันเป็นสาเหตุที่ทำให้เขาโมโหในวันนี้ ร่างโปร่งงับเข้าที่ลาดไหล่ที่โผล่พ้นเสื้อ จงใจฝังคมเขี้ยวแรงๆจนทำให้ฮยอกแจสะดุ้ง

"น้องเจ็บนะ"ฮยอกแจมุ่ยหน้ามองคนใจร้ายที่กำลังแกล้งทำให้เขาปั่นป่วน สัมผัสวาบหวิวสลับกับความเจ็บปวดมันทำให้ฮยอกแจยิ่งรู้สึกตื่นเต้นอย่างบอกไม่ถูก ไม่บ่อยครั้งนักที่ร่างโปร่งสัมผัสเขาแบบนี้ ทั้งยังอยู่ในสถานที่ที่แปลกใหม่ ถึงแม้จะกลัวว่าใครอาจจะมาเห็นเข้าแต่เขาก็อดยอมรับไม่ได้ว่าเขากำลังรู้สึกชอบทุกสัมผัสที่ทงเฮมอบให้

ร่างโปร่งฝังคมเขี้ยวสลับกับกดจูบไปตามแนวลาดไหล่และไหปลาร้าที่โผล่พ้นเสื้อ ฝ่ามืออุ่นลูบไล้ผิวเนียน ลากไล้ไปทั่วหน้าท้องบางและแผ่นอก ก่อนที่นิ้วเรียวจะแตะสัมผัสเข้ากับยอดอกใต้ร่มผ้า

"อ่ะะ อา...พี่"

"เด็กดื้อไม่เชื่อฟังพี่จะต้องทำโทษนะครับ รู้ไหม"ทงเฮพึมพำก่อนจะเปลี่ยนจากการฝังคมเขียวเป็นการดูดดึงผิวเนื้อขาวจนเกิดสี รอยรักสีชมพูเข้มรอยแล้วรอยเล่าถูกทงเฮสร้างขึ้น ปกติทงเฮจะไม่ทำรอยบริเวณไหปลาร้าเพราะบางครั้งมันก็โผล่พ้นเสื้อแล้วเจ้าตัวก็จะงอแงเพราะเขินเวลาโดนเพื่อนทัก แต่วันนี้เขาขอลงโทษเด็กดื้อหน่อยก็แล้วกัน

‘แคว่ก’

“พี่ทงเฮ ทำอะไร”ฮยอกแจถามขึ้นด้วยความตกใจเมื่อทงเฮกระชากคอเสื้อของเขาที่มันกว้างอยู่แล้วให้มันขาดกว้างขึ้นไปอีก ทงเฮไม่ตอบอะไรแต่กลับไล้เล็มผิวขาวที่โผล่พ้นจากเสื้อ ทงเฮจงใจฉีกเสื้อจนขาดชนิดที่เจ้าตัวจะเอาไปเย็บกลับก็ใส่ไม่ได้ แม่งเอ้ย..จะรุนแรงกับฮยอกแจก็ใจไม่แข็งพอ ขอระบายกับเสื้อต้นเหตุหน่อยก็แล้วกัน

"อ๊ะ อย่าที่คอ อื้มม"ฮยอกแจอ้อนเสียงหวานเมื่อเรียวปากของทงเฮแตะเข้ากับลำคอของตน ทงเฮยอมรับว่าเขาอยากจะฝังรอยรักเอาไว้ในที่คอสักครั้ง โดยเฉพาะยิ่งกับตอนนี้เขาอยากจะลงโทษเด็กน้อย แต่เขาก็ยอมทำตามที่อีกคนห้าม เพราะไม่อยากให้เจ้าตัวงอน ปลายนิ้วยังคงสะกิดเล่นกับยอดอกสีสวยที่บัดนี้มันกำลังชูชันสู้ปลายนิ้วแผ่นอกบางแอ่นขึ้นตามสัมผัส

"ถ้ายังจะใส่แบบนี้บ่อยๆ พี่จะทำรอยทุกที่บนตัวเลยนะ แล้วไม่ต้องคิดจะเอาเสื้อไปเย็บ พี่จะเผาทิ้ง"ทงเฮขู่พลางเงยหน้ามองตาคนใต้ร่างก่อนจะกดจูบเบาๆที่หน้าผากคนตัวเล็ก มือหนาละออกจากเสื้อ เปลี่ยนเป้าหมายไปที่กางเกงสกินนี่สีดำ ทงเฮจัดการปลดเข็มขัดและรูปซิปกางเกงลง สอดล้วงเข้าไปลูบไล้แกนกายที่แข็งขืนผ่านชั้นใน ฝ่ามืออุ่นกอบกุมและขยับขึ้นลงช้าๆ สัมผัสของเนื้อผ้าทำให้ฮยอกแจรู้สึกรำคาญใจ 

"น้องจะไม่ใส่แล้ว อ่ะ อาา พี่ แบบนี้มันอึดอัดนะ"ฮยอกแจประท้วงเมื่อเห็นว่าทงเฮไม่มีทีท่าจะสัมผัสกับส่วนอ่อนไหวตรงๆเสียที สัมผัสผ่านเนื้อผ้ามันทำให้เขารู้สึกไม่เพียงพอ นิ้วเรียวเลื่อนไปเกี่ยวขอบกางเกงในของตัวเอง แต่ก็ถูกมือหนารวบเอาไว้

"อย่าพึ่ง"

"ฮื้อออ ไม่ชอบ พี่ทำให้น้องหน่อยไม่ได้เหรอ ถอดให้น้องก่อนสิ"ฮยอกแจอ้อนเสียงหวาน ดวงตาหวานเยิ้มมองอีกคนอย่างเว้าวอน 

"ทำตัวเองให้พี่ดูหน่อยสิครับ พี่อยากเห็น"ทงเฮยกยิ้มมุมปากพลางเลื่อนมือไปเปิดไฟในรถให้สว่างขึ้นเพื่อที่เขาจะมองคนตรงหน้าได้ถนัดๆ ยิ่งเห็นฮยอกแจทำหน้าเคอะเขินปนไม่พอใจ เขาก็ยิ่งอยากแกล้ง แม้จะโดนขัดใจแต่แก้มขาวๆก็ขึ้นสีระเรื่อ ดวงตาคู่สวยฉ่ำเยิ้มเพราะความต้องการที่พุ่งสูง ไหนจะผิวขาวๆที่ตัดกับสีรอยรักเต็มลาดไหล่ ฮยอกแจของเขาน่ารักและน่ารังแกที่สุด

"ปิดไฟนะ"ฮยอกแจอ้อนอีกครั้ง มือบางเลื่อนไปจับแขนอีกคนเขย่าเบาๆให้เห็นใจ เหลือบหันมองนอกรถก็ยิ่งรู้สึกเก้อเขิน ถึงฟิล์มจะหนาแค่ไหน แต่ถ้าในรถเปิดไฟคนข้างนอกก็คงมองเข้ามาเห็นไม่ยาก

"ไม่ต้องกลัวหรอก แถวนี้คนผ่านไปมาไม่เยอะ"

"แต่น้องเขิน"ฮยอกแจบอกเสียงอ่อน ยิ่งเห็นทงเฮไม่ยอมตามใจง่ายๆคนขี้เขินก็ยิ่งกดดัน ความต้องการในร่างกับสายตาร้อนแรงของทงเฮมันบอกให้เขาทำตามสิ่งที่คนรักบอก แต่ความกระดากอายมันก็ทำให้เขาไม่กล้าที่จะยอมรับความต้องการของตัวเอง

"แต่พี่อยากเห็นนี่นา...ทำให้พี่ดูหน่อยนะครับ"ทงเฮเป็นฝ่ายทำเสียงอ้อนบ้าง มืออุ่นเลิกเสื้อขึ้นสูงก่อนจะใช้ริมฝีปากครองครองยอดอกสีชมพู เรียวลิ้นตวัดเล่นสลับดูดเม้มยิ่งทำให้คนตัวเล็กบิดเร่า ดวงตาคู่คมมองจ้องใบหน้าหวาน เขาอยากมองหน้าคนรักที่กำลังเคลิบเคลิ้มไปกับสัมผัสของเขา มือข้างนึงของฮยอกแจขยุ้มกลุ่มผมของทงเฮเพื่อระบายความเสียว ส่วนอีกข้างก็กำลังถูกชักนำให้ไปวางลงบนแกนกลางลำตัว

"อ๊ะ อ่าา พี่...อื้ออ"ฮยอกแจครางหวาน แผ่นอกบางแอ่นรับสัมผัส ทงเฮจัดการรูดรั้งกางเกงสกินนี่และชั้นในตัวบางลง ฮยอกแจเองก็ให้ความร่วมมือโดยการยกสะโพกให้อีกฝ่ายถอดออกได้ง่าย 
ฝ่ามืออุ่นของทงเฮวางทาบทับมือเรียวชักนำให้กอบกุมส่วนอ่อนไหวและขยับขึ้นลงเป็นจังหวะ

"อื้ออ อ่ะะ ทงเฮ"เมื่อทงเฮชักจูงให้เด็กดื้อทำตามที่ต้องการได้แล้วเขาก็ละมือออก หันกลับมาให้ความสนใจแผ่นอกเนียน ปลายนิ้วสะกิดเล่นกับยอดอกสีหวาน ในขณะที่ริมฝีปากอุ่นพรมจูบไปทั่ว บรรจงขบเม้มแต่งเติมรอยรักซ้ำแล้วซ้ำล่า  

"ฮื้ออ พี่ทง...อ๊ะ"ฮยอกแจครางหวานเมื่อทงเฮลากปลายลิ้นจากแผ่นอกลงมาบริเวณท้องน้อย สัมผัสหวิวๆทำให้หน้าท้องหดเกร็ง เห็นอย่างนั้นทงเฮจึงทำแบบเดิมวนซ้ำๆ ทุกครั้งที่ปลายลิ้นลากลงต่ำแผ่นอกบางก็ถดหนี เสียงครางปนกับเสียงหอบหายใจยิ่งทำให้ทงเฮได้ใจ

ความเสียวซ่านแสนรัญจวนใจกำลังทำให้ฮยอกแจคลั่ง มือบางข้างที่ว่างจิกลงกับเบาะที่นั่งข้างคนขับ ยิ่งทงเฮปลุกเร้าฮยอกแจก็ยิ่งเร่งจังหวะขยับมือให้เร็วขึ้น แผ่นอกบางขยับขึ้นลงหอบหายใจถี่ มือบางขยับรูดรั้งเพิ่งส่งให้ตัวเองไปถึงฝั่งฝัน “อ๊ะ..อา..ซี้ดด”ปลายเท้าจิกลงกับพื้นรถ ร่างทั้งร่างเกร็งเพราะสัมผัสปลุกเร้า

ทงเฮมองเด็กน้อยของเขาที่กำลังตกอยู่ในห้วงความต้องการแล้วยกยิ้ม เด็กดื้อของเขาเวลาที่ยอมโอนอ่อนทำตามที่เขาชักจูงช่างน่ารักน่ามองแต่ความคิดที่มีตั้งแต่เริ่มก็ทำให้ร่างโปร่งละออกจากร่างบางกะทันหัน มือหนาจับข้อมือเล็กให้หยุด คนที่โดนขัดอารมณ์มองหน้าอีกฝ่ายด้วยความไม่เข้าใจ

"เมื่อกี้น้องบอกอยากกลับบ้านนี่นา ป่ะ กลับกัน"ทงเฮยิ้มยียวนอย่างคนเหนือกว่า คนตัวเล็กที่โดนขัดอารมณ์มองอีกคนอย่างไม่พอใจ ทั้งค้าง ทั้งหงุดหงิด เขากำลังเสียรู้ให้ทงเฮ ให้ตายเถอะคนตรงหน้ากำลังลงโทษเขาด้วยวิธีที่ตามไม่ทันจริงๆ

“ใจร้าย”

“ไม่ได้ใจร้ายนะครับ นี่คือการลงโทษ เด็กไม่ดีจะต้องถูกทำโทษแบบนี้”ทงเฮเอ่ยก่อนที่มือหนาจัดการรูดรั้งเสื้อเชิ้ตที่ป่านนี้กลายเป็นเศษผ้าวิ่นๆออกจากกายบาง ก่อนที่เขาจะใช้มันผูกพันธนาการสองมือเอาไว้

"พี่จะทำอะไร"ฮยอกแจเอ่ยถามด้วยความตกใจ

"ป้องกันเด็กแถวนี้ทำตัวเองจนเสร็จบนรถ"

"ฮื้อออ..ได้ไงอะ ไม่เอาอย่างนี้สิ"ฮยอกแจหน้างอเสียงอ่อนอ้อนร่างโปร่ง วิธีการลงโทษที่ทงเฮกำลังทำมันมากเกินไป เมื่อครู่ทงเฮก็เร้าเสียจนเขาเกือบถึงฝั่งฝันแต่สุดท้ายก็โดนปล่อยให้ค้างเสียดื้อๆ ทั้งอึดอัดกาย ทั้งทรมาณ

"เราดื้อก่อนไง แบบนี้แหละ คราวหน้าจะได้ไม่ดื้ออีก แล้วเนี้ยจำไว้ว่าถ้ายังใส่เสื้อโป๊ๆไปให้คนอื่นดูอีก ไม่ใช่แค่เสื้อที่จะขาด เราเองก็ต้องโดนลงโทษแบบนี้"ทงเฮคาดโทษ ฮยอกแจมองค้อนคนรักที่ทำหน้าตาราวกับเป็นผู้ชนะ โดยไม่สนใจความอึดอัดของเขาเลยสักนิด ความต้องการที่มันแน่นอยู่กลางหว่างขาทำให้ฮยอกแจนั่งหนีบขาเข้าหากัน พยายามหายใจเข้าออกช้าๆเพื่อสงบอารมณ์

“ทำแบบนี้น้องค้างอะ”ฮยอกแจพึมพำบ่น มือเรียวที่ถูกมัดเข้าด้วยกันเลื่อนไปวางแหมะที่กลางลำตัวหวังจะแอบใช้มือช่วยให้ตัวเองถึงฝั่งฝันโดยไม่ต้องรอชักช้า

“อย่ามาใช้วิธีนี้”ทงเฮคว้าสองมือของฮยอกแจเอาไว้ ก่อนจะใช้ชายเสื้อที่ยังเหลือพื้นที่ไปมัดผูกเอาไว้กับที่จับเหนือศีรษะ

“พี่ทงเฮฮฮฮ”ฮยอกแจลากเสียงยาวประท้วงโวยวายสีหน้ายุ่ง แม้ทงเฮจะไม่ได้มัดมือเขาจนแน่น แต่มันก็ทำให้เขาสลัดไม่หลุดเช่นกัน ทงเฮจะใจร้ายกับเขามากไปแล้วนะ!!

“ฟังพี่ อย่าดื้อ ถึงบ้านเมื่อไรเดี๋ยวพี่จะทำให้เสร็จเอง”ทงเฮเอ่ยสั่งเสียงเข้ม ยิ่งทำให้เจ้าตัวหน้างอ ทงเฮงับริมฝีปากอิ่มๆที่ยื่นยาวนั่นไปหนึ่งครั้งด้วยความหมั่นเขี้ยว ก่อนที่เขาจะรีบสตาร์ทรถออก

ทงเฮรู้ว่าตอนนี้เขาควรรีบขับรถให้ถึงที่หมายเพราะไม่ได้มีแค่ฮยอกแจที่ต้องอดกลั้นกับความต้องการที่มี เพราะตัวเขาเองก็อยากสัมผัสฮยอกแจไม่ต่างกัน

“พี่ทงเฮ..น้องหนาว”ฮยอกแจเรียกอีกฝ่ายเสียงอ้อน ทงเฮเอื้อมมือไปหยิบฮู้ดสีชมพูที่เขาโยนไว้เบาะหลังกลับมาคลุมตัวให้ร่างเล็ก ก่อนจะปิดแอร์ฝั่งที่หันไปทางฮยอกแจให้

“พี่ทงเฮ แก้มัดให้น้องหน่อย น้องเมื่อยแขน”

“จะแอบช่วยตัวเองอีกรึเปล่า”

“ฮื้อออ ไม่เอาแล้วก็ได้ แต่น้องเมื่อยแขนจริงๆ”ฮยอกแจยังคงอ้อนต่อ ใบหน้าหวานง้ำงอ ความอึดอัดที่พร้อมจะระเบิดออกมาตรงหว่างขาทำเอาเขาอยากจะร้องไห้ น้ำตาหยดใสๆคลอหน่วง ทั้งอึดอัด ทั้งอาย จะเรียกให้อีกคนช่วยก็คงไม่เห็นใจ วันนี้ทงเฮแกล้งเขาแรงเกินไปแล้ว

“ฮึกก..”ฮยอกแจหลุดเสียงสะอื้นเมื่อรู้สึกทนไม่ไหว นอกจากจะใจร้ายไม่ยอมช่วยเขาแล้วยังเย็นชาไม่ยอมเห็นใจเขาที่ถูกมัดมือจนแขนเริ่มชานี่อีก

“เป็นอะไร”

“เมื่อย .. อึดอัด”ฮยอกแจพึมพำเสียงแผ่ว พยายามฮึบสู้เพื่อกลั้นน้ำตาเอาไว้ แต่สุดท้ายก็กลั้นไม่ไหวปล่อยให้น้ำตาไหลอาบแก้ม เสียงเครือๆของฮยอกแจที่ดังขึ้นทำให้ทงเฮรีบใช้จังหวะไฟแดงไปปลดปมที่มัดมือทั้งสองไว้กับที่จับในรถ เมื่อแขนสองข้างตกลงบนตัก ฮยอกแจก็ยกเสื้อเชิ้ตที่ยังคงพันธนาการมือเรียวขึ้นมาเช็ดน้ำตา

“ฮึกกก..”

“ไม่ต้องร้องแล้ว มานี่มา”ทงเฮเอ่ยพลางดึงคนตัวเองให้เอนพิงซบบ่าของเขา มือหนาลูบกลุ่มผมนิ่มปลอบโยนคนขี้แย

“มันอึดอัดจริงๆนะ..”ฮยอกแจยังคงอ้อนเสียงหวาน ดวงตามองอ้อนอีกคนที่กำลังมีสมาธิใจจดจ่อกับการขับรถ

“อดทนแปปเดียวนะ เชื่อสิ ว่าเราจะชอบถ้าพี่ยังไม่ทำให้เราตอนนี้”

“ฮื้อออ”ฮยอกแจครางในลำคองอแงไม่ชอบใจ อ้อนขนาดนี้แล้วก็ยังไม่สนใจกันอีก .. คนใจร้าย ..

“หื้ม..จะทำอะไรครับ”ทงเฮเอ่ยถามเมื่ออีกได้รับสัมผัสขยุกขยิกแถวบริเวณซอกคอ

“ไม่รู้ น้องจะทำอะไรจะไม่บอกพี่แล้ว คนใจร้าย”ฮยอกแจตัดพ้ออย่างเอาแต่ใจ เรียวปากอิ่มเลื่อนไปกดจูบต้นคอของอีกฝ่ายเบาๆแล้วขบเม้ม มาถึงตรงนี้ในเมื่อทงเฮแกล้งให้เขาอึดอัด เขาก็จะทำให้ทงเฮต้องอึดอัดบ้าง

สัมผัสนุ่มๆจากคนรักทำให้ทงเฮเม้มปาก ฝ่ามือบีบพวงมาลัยแน่นพยายามข่มใจไม่ให้หลงไปตามเกมส์ของคนรัก เรียวปากดูดเม้มไปตามลำคอ สลับกับสัมผัสอุ่นชื้นของปลายลิ้นที่ลากไล้ไปมาช้าๆ ทงเฮพอจะเข้าใจแล้วว่าฮยอกแจคิดจะทำอะไร

“ตัวดี ทำแบบนี้คืนนี้ไม่อยากนอนใช่ไหมครับ หื้ม”มือหนาเลื่อนไปบีบต้นขาเล็กเบาๆแทนการปราม เขาชักจะเริ่มรู้สึกว่าคิดผิดที่ปล่อยให้เจ้าตัวดีอารมณ์ค้าง

“พี่ทงเฮ ..อ๊ะ..อ๊ะ อา..พี่ทงเฮ”ฮยอกแจแกล้งครางข้างๆหู ทงเฮถอนหายใจยาว พยายามประคับประครองสติให้นิ่ง เห็นอาการของคนรักแล้วฮยอกแจยิ่งได้ใจ ตอนที่ทงเฮกำลังอดกลั้นอยูคือเวลาเอาคืนของฮยอกแจ

“รีบๆกลับนะ.. กลับไปกินฮยอกแจนะ”เด็กช่างพูดเอ่ยพลางกดจูบไล่ลงมาตามลาดไหล่แกร่ง เสียงหวานๆกับสัมผัสที่จงใจแกล้งทำให้ทงเฮเหยียบคันเร่งมิด อยากจะฝ่าไฟแดงมันทุกที่ตอนนี้เขาอยากจะรวบหัวรวบหางกินฮยอกแจเข้าไปทั้งตัวแล้ว

“อยากกินจะแย่อยู่แล้วครับ คนดี”

“น้อง..ก็อยากกิน..อยากกินไอติมพี่ทงเฮ”ฮยอกแจเอ่ยเสียงกระเส่าก่อนจะเลื่อนใบหน้าลงต่ำ ทงเฮละแขนข้างซ้ายออกจากพวงมาลัยเพื่อให้อีกคนทำอะไรได้ถนัด ฮยอกแจกดจูบไปตามแผ่นอกแกร่งผ่านเสื้อเชิ้ตสีดำของคนรัก

“ซี้ดดด”ทงเฮเผลอสูดปากเมื่อสัมผัสของคนตัวเล็กไล่ลงต่ำลงเรื่อยๆ จนหยุดที่หน้าขา ฮยอกแจอ้าปากใช้ฟันงับซิปกางเกงยีนส์แล้วรูดลงช้าๆ แต่เพราะข้อจำกัดของท่านั่งและพื้นที่ของรถทำให้ฮยอกแจรูดซิปลงได้เพียงครึ่ง จมูกโด่งกดเข้าขยี้กับส่วนแข็งขืนใต้กางเกงยีนส์สีเข้ม ใช้ริมฝีปากงับเล่นเบาๆก่อนที่เจ้าตัวจะละออกขึ้นมาพึงซบกับไหล่แกร่งอีกครั้ง

“แย่จังน้า.. ซิปถอดยาก น้องอดกินไอติมพี่ทงเฮ”ทงเฮถอนหายใจยาวอย่างอดกลั้น ไอ้ความรู้สึกหวิวๆเมื่อครู่มันทำให้อะไรๆเกือบจะดีแต่ก็ต้องค้างเพราะเจ้าตัวหยุดลงเสียดื้อๆ  

หงุดหงิดใจเหลือเกินกับไฟแดงตรงหน้า ตัวเลขนับถอยหลังเข้าสู่ไฟเขียวดูขยับช้าไปมากในเวลานี้ การกระทำเกินความคาดหมายของฮยอกแจทำให้ทงเฮกำลังอึดอัด ส่วนกลางของเขามันกำลังแข็งขืน เมื่อครู่นอกจากที่เขาลุ้นว่าฮยอกแจจะทำอะไร ไอ้ลมหายใจอุ่นๆกับปลายจมูกที่เหมือนจะจงใจกดลงให้สัมผัสกับส่วนนั้นของเขามันยิ่งทำให้เขาอยากจับแฟนเขาฟัดให้รู้แล้วรู้รอด

“อีกนิดเดียวจะถึงแล้วครับ ฮยอกแจ”ทงเฮเอ่ยเสียงเข้ม พยายามอย่างหนักที่จะต้องโฟกัสสมาธิกับถนนตรงหน้า และต้องพยายามข่มใจไม่ให้เขาจับเด็กดื้อฟัดระหว่างทาง

“พี่ทงเฮจ๋า น้องอยากให้ไอติมพี่ทงเฮเข้ามาในตัวน้อง”คำเชิญชวนแสนเย้ายวนทำให้ทงเฮกัดริมฝีปากแน่น คิดผิดรึเปล่าวะที่จะลงโทษเด็กดื้อ นี่มันเหมือนเขากำลังลงโทษตัวเองอยู่ชัดๆ จะทนไม่ไหวแล้วโว้ยยยยยยย

ทันทีที่รถเลี้ยวเข้าจอดภายในบ้าน ร่างโปร่งก็รีบละจากพวงมาลัยหันไปฟัดแก้มคนช่างยั่วข้างกาย บดริมฝีปากของตนเข้ากับริมฝีปากอิ่ม ความต้องการที่มีท้วมท้นทำให้จูบครั้งนี้จาบจ้วงและร้อนแรง ลิ้นร้อนสอดเข้าไปในโพรงปากเกาะเกี่ยวหยอกล้อแลกสัมผัสกับลิ้นนุ่ม ในขณะเดียวกันมือหนาปลดเปลืองเสื้อเชิ้ตที่มัดสองมือเล็กเอาไว้ออก ทันทีที่ถูกปลดจากพันธนาการ ฮยอกแจก็เลื่อนมือไปจับที่เป้ากางเกงของทงเฮ นิ้วเรียวปลดซิปลงจนสุด ฝ่ามือบีบส่วนแข็งขืนผ่านเนื้อผ้าบางๆของชั้นใน

“อื้มมม”ทงเฮครางต่ำในลำคอ มือหนาเลื่อนลงไปมอบสัมผัสเช่นเดียวกันกับที่อีกฝ่ายมอบให้ เขาจูบย้ำๆที่ริมฝีปากแดงอยู่หลายครั้งก่อนจะละออกมาจ้องตาคู่สวยที่ฉ่ำเยิ้ม ตอนนี้ฮยอกแจของเขาพร้อมเสียยิ่งกว่าพร้อม

“อยากทำในรถ หรือไปในบ้าน”

“ถึงบ้านแล้ว ไปข้างในเหอะ ในรถมันแคบ”

“ถ้าในรถมันแคบ อยากลองนอกรถไหม?”

 “ห้ะ?”ฮยอกแจอึ้งไปกับข้อเสนอไปไม่น้อย แต่รอยยิ้มที่จริงจังของทงเฮก็ทำให้เขารู้ทันทีว่าทงเฮคงไม่ได้เพียงแค่ล้อเขาเล่นๆ

“ลองไหมครับ คนดี”

“วันนี้พี่คิดจะให้น้องตื่นเต้นทั้งคืนเลยเหรอ”ฮยอกแจถาม แต่ทงเฮไม่ได้ตอบ เขาปีนเบาะข้ามไปทาบทับร่างบาง ประกบจูบซ้ำอีกครั้งฉกชิมความหวานจากโพรงปากอีกฝ่าย มือหนาถอดรูดสกินนี่สีดำที่ยังกองอยู่ที่เรียวขาเล็กออกไปให้พ้นทาง

ทงเฮถอนริมฝีปากออกแล้วยกยิ้มหวานให้คนรัก ฮยอกแจยังดูไม่เข้าใจกับการกระทำของเขาเท่าไรนัก ร่างโปร่งจึงฉุดนำร่างเปลือยเปล่าของคนรักออกไปนอกรถ ก่อนที่จะประกบจูบเข้ากับริมฝีปากแดงอิ่มอีกครั้ง ทงเฮจูบฮยอกแจครั้งแล้วครั้งเล่า มือหนาประครองกอดเอวบางเอาไว้ ส่วนอีกข้างก็หยอกล้อกับยอดอกที่ถูกละเลย

“พี่..อื้ออ ..ถ้าทำตรงนี้คนผ่านหน้าบ้านเขาเห็น”ฮยอกแจเตือนสติร่างสูง เพราะรั้วบ้านของเขาไม่ได้เป็นรั้วบ้านแบบทึบ หากมีใครขับรถผ่านไปมาก็คงจะมาเห็นบทรักของเขาทั้งสองคนเป็นแน่ ทงเฮได้ยินดังนั้นจึงใช้วิธีเปิดประตูที่นั่งด้านหลังออกเพื่อเป็นฉากกั้นบังไม่ให้คนผ่านไปมาผ่านเห็นเขาง่ายนัก

“แค่นี้ก็ไม่มีคนเห็นแล้วครับ”

“อื้ออ พี่จะทำตรงนี้ให้ได้เลยใช่ไหม”ฮยอกแจเอ่ยถามทั้งๆที่รู้คำตอบดี ร่างบางเชิดหน้าขึ้นปล่อยให้ทงเฮซุกไซร้ซอกคอเขาได้ถนัด เขาเองก็ชักจะสนุกกับบทรักที่ทงเฮอยากลองครั้งนี้เสียแล้ว

มือทั้งสองเลื่อนไปโอบรอบคออีกฝ่ายอย่างเต็มใจ ระหว่างที่ทงเฮไล้เล็มความหวานจากผิวกายขาวๆ เขาก็ดันประตูรถด้านที่นั่งคนขับให้ปิดลงก่อนจะจัดท่าให้ร่างบางหันเข้าหาตัวรถ สองมือเรียวท้าวกับตัวรถอย่างรู้งาน

ร่างโปร่งขยับกายเข้าประชิดแผ่นหลังบาง ทงเฮบรรจงพรมจูบไปทั่ว ปลายจมูกไล้ตามสันหลัง ลมหายใจอุ่นๆที่รดทำเอาฮยอกแจครางเสียงสั่น ฮยอกแจถดแผ่นหลังหนีสัมผัสวาบหวาม สันหลังเป็นอีกหนึ่งจุดอ่อนที่ทงเฮรู้ดีว่าเพียงสัมผัสแผ่วๆฮยอกแจก็พร้อมจะอ่อนปวกเปียกใส่เขา

“อย่าดื้อสิครับ อยู่นิ่งๆ”ทงเฮเอ่ยพลางประครองลำตัวอีกคนไม่ให้ดิ้นหนี ทงเฮยังคงวนเวียนอยู่กับแผ่นหลังบาง ปลายลิ้นลากขึ้นช้าๆ สลับกับกดจูบแผ่วๆกลางสันหลัง

“อ๊า ไม่ ไม่เอา..อ๊ะ อา..อย่าเอาแบบนี้ ฮื้อออ”ฮยอกแจครางหวาน สัมผัสของทงเฮมันทำให้เสียวซ่านไปทั้งร่าง แต่ทว่าขณะเดียวกันก็กลับทำให้ทรมาณจนต้องถอยหนี 

“พร้อมรึยังครับ.. หื้ม”กระซิบถามข้างใบหูพลางงับเล่นเบาๆ

“พอ ไม่เอาแบบนี้..อ๊ะ..เสียว”ท่าที่เขาหันหลังให้ทงเฮแบบนี้เป็นท่าที่ฮยอกแจรู้สึกเสียเปรียบที่สุด เพราะทั้งแผ่นหลัง ทั้งใบหูต่างก็ถูกร่างโปร่งเล่นงานเอาได้ง่าย มือหนาเลื่อนลงไปกอบกุมส่วนอ่อนไหวของอีกร่างรูดรั้งขึ้นลงเพื่อปลุกเร้าฮยอกแจอีกทาง ความชื้นแฉะที่ส่วนปลายเป็นสัญญาณบอกให้รู้ว่าฮยอกแจกำลังอึดอัด

“พี่ทงเฮ เข้ามาสักทีเถอะ น้องจะไม่ไหวแล้วนะ”

“อยากให้พี่เข้าไปขนาดนั้นเลยเหรอ หื้มมม เด็กดี”ทงเฮกระซิบถาม มืออีกข้างจับส่วนแข็งขืนของตนไปถูไถเข้ากับก้นนิ่ม ทงเฮอยากจะเข้าไปใจจะขาด เพียงแต่อยากได้ยินคนตรงหน้าร้องขอก่อน

“อื้ออ เข้ามาได้แล้ว นะ นะครับ”ฮยอกแจหันกลับมาสบตาอ้อนขอ ร่างบางแยกขาออกเล็กน้อย พร้อมแอ่นสะโพกขึ้นเปิดทางให้อีกฝ่ายเข้ามาสะดวก ทงเฮเห็นท่าทางออดอ้อนของคนรักก็ไม่ชักช้า เขาสอดส่วนแข็งขืนเข้าไปสำรวจความอุ่นร้อนภายในกาย แรงบีบรัดภายในทำให้เขาซี้ดปากครางเสียงต่ำ

“อ่ะ.. แฟน น้องเสียว..ฮื้ออ”

“อาาาา..คนดีครับ อย่ารัดพี่แน่นสิ”ทงเฮค้างส่วนแข็งขืนเอาไว้เพื่อให้อีกฝ่ายปรับตัว มือหนาข้างหนึ่งเลื่อนไปหยอกล้อกับยอดอกที่ชูชันแข็งเป็นไต กดจูบข้างแก้มคนรักเพื่อให้ผ่อนคลายลง

“อ๊ะ อื้ออ พี่ทงเฮ พี่..”เมื่อคนตัวเล็กคุ้นเคยกับความคับแน่น เอวสอบเริ่มขยับช้าๆ ความคับอุ่นจากช่องทางคับแน่นยิ่งปลุกเร้าอารมณ์ดิบให้พุ่งสูง เรียวปากกดจูบย้ำๆที่ขมับร่างบาง ทุกครั้งที่ขยับเข้าออกทงเฮจงใจควานหาจุดสำคัญด้านในของคนรัก

“อ๊า..ตรงนั้น..อ่ะ อ่ะ”ฮยอกแจครางลั่นเมื่อส่วนแข็งขืนกระแทกโดนจุดกระสัน ความเสียวซ่านแผ่นซ่านไปทั่วร่าง มือบางจิกเกาะขอบรถแน่น ขาเรียวสั่นจนแทบยืนไม่อยู่ เงาที่สะท้อนผ่านฟิล์มสีดำทำให้คนตัวเล็กเขินจนต้องเบือนหน้าหนี สีหน้าของทงเฮที่กำลังทำรักกับเขามันเซ็กซี่เกินไปแล้ว

“ชอบไหมครับ คนดี”กระซิบถามพลางเร่งจังหวะขยับเข้าออกให้เร็วขึ้น ทุกการขยับทงเฮจงใจกระแทกเข้าให้เน้นย้ำจุดเสียวซ่านด้านใน เสียงครางหวานใกล้หูครั้งแล้วครั้งเล่าเร่งเร้าให้ทงเฮส่งแรงกระแทกเร็วและแรงยิ่งขึ้น

“อ๊ะ..ชอบ น้องชอบ อ๊ะ..อา..พี่ทงเฮรักฮยอกแจมั้ย”

“ซี้ดดด รักสิครับ รักมากเลยนะ เด็กดื้อ อ่า”ทงเฮเอ่ยตอบข้างใบหูเล็กสลับกับเสียงครางพึงพอใจ มือหนาเลื่อนนิ้วไปแตะริมฝีปากอิ่ม ฮยอกแจแลบลิ้นเลียปลายนิ้วคนรักเล่นช้าๆ ก่อนจะอ้าปากรับนิ้วเรียวทั้งสองเข้าไปดูดดุน สัมผัสอุ่นชื้นภายในโพรงปากและความนุ่มของลิ้นที่ตวัดเล่นกับนิ้วทำให้ทงเฮยิ่งรู้สึกกระหายหาร่างตรงหน้า

ทงเฮกดจูบหลังลำคอขาว เรียวปากกดจูบซ้ำๆผิวกายหอมของฮยอกแจกำลังเรียกร้องให้เขาทำรอย เขาชั่งใจอยู่เพียงชั่วครู่เขาก็ขบเม้มฝังรอยรักเอาไว้รอยใหญ่ ขอทำสักรอยคงไม่เป็นไรหรอกมั้ง

“อื้ออ อ่ะ..อ๊ะ”ฮยอกแจครางอู้อี้ ใช้ฟันงับปลายนิ้วอีกคนเบาๆให้รู้ตัว ทงเฮถอดถอนนิ้วออกจากโพรงปากอุ่นอย่างเสียดาย มือหนาเลื่อนไปประครองเอวบางจับบังคับให้คนตัวเล็กขยับสะโพกรับกับจังหวะของเขา

“ว่าไงหื้ม..อยากได้อะไรครับ”

“อื้ออ เปลี่ยนท่าหน่อยอ อ๊ะ อ๊ะ..อื้ออ อยากเห็น..หน้า อา..”ฮยอกแจเอ่ยความต้องการ มีหรือที่ที่ทงเฮจะไม่ตามใจ มือหนาละออกจากเอวเล็ก ถอดถอนกายออกจากร่างเพื่อให้อีกฝ่ายเลือกท่าได้อย่างที่ต้องการ

"ท่านี้นะ"ร่างบางพลิกกายหันกลับมาหาคนรัก แผ่นหลังเนียนเอนพิงตัวรถ แขนเรียวสองข้างเลื่อนขึ้นโอบรอบคออีกฝ่ายเพื่อหาที่ยึดเกาะ ก่อนจะยกเรียวขาข้างนึงขึ้นเกี่ยวเอวสอบอย่างคนรู้งาน ร่างโปร่งจับท่อนแข็งขืนสอดเข้าไปในช่องทางคับแคบอีกครา

"ซี้ดดดด"ทงเฮสูดปากเมื่อแทรกกายเข้าไปในอีกร่างจนสุด เขาเริ่มขยับเข้าออกอีกครา ท่านี้ทำให้ช่องทางรักยิ่งบีบรัดเขาแน่นขึ้น “ทำไมวันนี้น่ารักจังเลยครับ อยากมากเลยเหรอ หื้ม อ่ะ”

“อื้อออ จะไม่อยากได้ไงล่ะ อ๊ะ อา..พี่ทำน้องอยากตั้งแต่ในรถแล้วนะ”ฮยอกแจตอบกลับกระเง้ากระงอด เหตุการณ์บนรถที่ทงเฮแกล้งให้เขาอดทนอยู่นานสองนานมันยิ่งทำให้ความต้องการเขาเพิ่มสูง 

“ขอโทษนะที่ให้รอ ... อา... เอางี้ไหม พี่จะทำชดเชยให้หลายๆรอบเลย”ทงเฮแกล้งแหย่ถามเพราะรู้ดีว่าเจ้าตัวคงปฏิเสธ แต่ผิดคาดฮยอกแจกลับพยักหน้ารัว

“อื้ออ พี่อยากทำกี่รอบน้องก็ไม่ว่าเลย อ๊ะ อ๊า”ฮยอกแจครางกระเส่า ความต้องการที่อดกลั้นทำให้ฮยอกแจรู้สึกไม่เพียงพอ ยิ่งรู้สึกมากก็ยิ่งอยากให้อีกคนสัมผัสร่างมากขึ้นเท่านั้น ฮยอกแจยอมรับว่าตอนนี้เขายอมทำตามทงเฮทุกอย่างหากร่างสูงต้องการ 

“5 ได้ไหม”

“อ๊ะ อื้ออ ถ้าพี่ไหว ขอ 5 รอบ 5 ที่ไม่ซ้ำเลยก็ยังได้ อ๊ะ”คำตอบที่เหนือความคาดหมายทำให้ทงเฮยิ่งรู้สึกตื่นเต้นระคนประหลาดใจ เอวสอบเร่งขยับให้เร็วขึ้น เสียงครางเร่งเร้าของคนตรงหน้าทำให้เขายิ่งกระแทกกระทั้นเข้าหาอีกฝ่ายไม่ยั้ง

"อาาา...อ่ะ เสียวชะมัด อ๊ะะ"ฮยอกแจครางกระเส่า สะโพกเล็กขยับรับกับแรงกระแทกของร่างสูง นิ้วเรียวจิกลงข่วนกับแผ่นหลังแกร่งระบายความซ่านเสียวที่ได้รับ

"อาา ฮยอกแจทำไมตอดขนาดนี้เนี้ย หื้มมม"ร่างสูงแทบริมฝีปากเข้าที่ข้างแก้มนิ่ม กระซิบเอ่ยถามเสียงพร่า น้ำเสียงและคำพูดของทงเฮยิ่งทำให้คนตัวเล็กยิ่งรู้สึกสนุกไปกับบทรัก

"พี่..อ๊ะ กระแทกแรงๆ อ๊ะะะ ตรงนั้น ตรงนั้นน"ฮยอกแจพร่ำบอกเสียงหวานเมื่อทงเฮกระแทกเข้าถูกจุด ความวูบโหวงภายในช่องท้องทุกครั้งที่ขยับเข้าออกทำให้ฮยอกแจครางไม่เป็นภาษา 

ขณะที่ทั้งสองขยับเอวกระแทกกระทั้นใส่กันไม่ยั้ง ฮยอกแจก็เหลือบมองตามไฟหน้าของรถที่ขับผ่านไปมาอยู่ตลอด ถึงแม้จะรู้ดีว่าคงไม่มีใครมาสนใจรั้วบ้านคนอื่นในเวลาดึกดื่นแบบนี้ แต่ทั้งเสียงครางและเสียงเนื้อกระทบกันของทั้งสองมันก็ดังมากพอที่จะเรียกให้คนหันมาสนใจได้ไม่ยาก

"อืมม เสียวชะมัดเลย ฮยอกแจ"ทงเฮครางพลางเร่งขยับเอวเข้าออกให้แรงขึ้น มือหนาข้างหนึ่งท้าวเข้ากับตัวรถ โถมเอนตัวเข้าไปใกล้คนตัวเล็กมากขึ้น มืออีกข้างประครองเรียวขาเล็กให้ยกสูง ยิ่งทำเช่นนี้เขายิ่งเข้าไปได้ลึก

"อ๊ะ โคตรลึกเลย...พี่ พี่ทงเฮ เค้าเสียว อ๊าาา"ฮยอกแจร้องครางข้างใบหูร่างโปร่ง เรียวปากนิ่มอ้างับที่บ่าแกร่ง ความซ่านเสียวที่ท่วมท้นทำให้ฮยอกแจเลือกจะฝังเขี้ยวลงบนกายอีกคนแรง

"ซี้ดดด เมียครับ เสียวมากเลยเหรอ อ่ะ ชอบให้พี่กระแทกแรงๆแบบนี้ใช่ไหม หื้ม"ทงเฮเอ่ยถาม ความเจ็บบริเวณบ่าที่แล่นริ้วเพราะแรงกัดจากฮยอกแจมันยิ่งเร้าอารมณ์ให้เขาเร่งกระแทกเข้าออกให้เร็วและแรงขึ้น  

"อื้ออ อื้อ ดี แบบนี้ดี ... จะไม่ไหวแล้ว ฮื้ออ เอาเมียแรงๆเลยนะ พี่ทงเฮ .. ผัว อื้อออ อ๊ะ"เมื่อความต้องการของทั้งคู่พุ่งสูงสรรพนามที่ใช้เรียกเฉพาะเวลาร่วมรักก็หลุดออกจากปาก นั่นยิ่งเร้าอารมณ์ดิบภายในร่าง ต่างฝ่ายต่างขยับเข้าหากันกระแทกกระทั้นไม่หยุดต่างฝ่ายต่างปรนเปรอให้กันและกัน เสียงครางและเสียงสูดปากดังขึ้นเป็นระยะสอดประสานกันกับเสียงเนื้อที่กระทบ

มือเรียวข้างหนึ่งเลื่อนไปดันปิดประตูรถที่ทำหน้าที่เป็นฉากกั้นไม่ให้คนเห็น ทงเฮเลิกคิ้วมองการกระทำของคนรัก แต่เมื่อได้ยินคำอธิบายเขาก็ยกยิ้ม 

"แบบนี้ตื่นเต้นกว่า อ๊ะะะ อาา"ฮยอกแจครางหวาน ทั้งความเสียวซ่านจากสัมผัส ทั้งความตื่นเต้นเพราะระแวงว่าจะมีใครขับรถผ่านมาเห็นมันทำให้บทรักครั้งนี้สนุกกว่าครั้งไหนๆ 

"อาา อยากให้คนเห็นเหรอ หื้มม เด็กดื้อ ซี้ดด"

"เห็นก็ดี อ๊ะะ เขาจะได้รู้ว่า อื้ออ พี่..อ๊ะ ผัวน้องลีลาดีแค่ไหน"คำพูดแสนท้าทายถือดียิ่งทำให้ร่างโปร่งรู้สึกแปลกใหม่ คืนนี้ฮยอกแจทำให้เขาประหลาดใจได้ครั้งแล้วครั้งเล่า 

"ทำไมยั่วขนาดนี้ ซี้ดด เมียครับ อื้มม โคตรชอบเลย"

"ชอบมากมั้ย อ่ะะ อ๊ะะ ชอบเอาเค้าไหม"

"ที่สุด"ทงเฮก้มลงครอบครองยอดอกสีหวาน เขาใช้ฟันงับมันเบาๆพอให้ฮยอกแจรู้สึก ดูดเม้มเล่นราวกับมันเป็นของหวาน โลมเลียสลับซ้ายขวาเร่งเร้าอารมณ์อีกฝ่าย แรงจิกที่แผ่นหลังคือคำปฏิกิริยาตอบรับที่ยิ่งเร้าให้ทงเฮรุกหนัก ทั้งสะโพกที่เร่งกระแทกกระทั้นเข้าหา ฝ่ามือที่เลื่อนไปสาวรูดรั้งตามความปรนเปรอให้คนรัก 

"ทงเฮ อ๊ะ อ๊าา ไม่ไหวแล้ว อื้ออ เมียไม่ไหวแล้ว อะะ แรงๆ แรงเลย"ร่างบางที่ถูกปรนเปรอทั้งด้านบนและด้านล่างร้องครางลั่นเมื่อใกล้ถึงฝั่งฝัน ทงเฮเองก็ไม่ต่างกันแรงบีบรัดของฮยอกแจมันทำให้เขาแทบคลั่ง ฮยอกแจจะร้อนแรงไปแล้ว

"อ๊ะะ อ๊ะ อ๊ะ อาาาา"นิ้วเรียวจิกลงบนบ่าแน่น ก่อนครางลั่นกระตุกเกร็งปลดปล่อยความต้องการออกมาเปรอะหน้าท้องแกร่ง

"ปล่อยในนะ"ขออนุญาตเสียงกระเส่า

"อื้ออ เอาเลย"

"ซี้ดด ฮยอกแจ อ่าาา"ทงเฮที่ถูกช่องทางตอดรัดเร่งกระแทกส่วนอ่อนไหวเข้าออกเร็วๆอีกสองสามครั้งก่อนจะปลดปล่อยทุกหยาดหยดเข้าไปในช่องทางอุ่น มือหนาปล่อยเรียวขาเล็กลงจากเอว ก่อนจะรีบเลื่อนมาประครองเอวบางเมื่อคนตัวเล็กขาสั่นจนยืนแทบไม่อยู่ 

"พี่ชอบไหม?"ร่างบางถามทั้งที่ยังหอบหนัก มือบางเกาะบนไหล่อีกคน ศีรษะเอนพิงอกแกร่ง ทั้งทงเฮและฮยอกแจต่างคนต่างเหงื่อท่วมกายกิจกรรมเมื่อครู่ 

"ชอบสิครับ วันนี้เด็กดื้อมาเวอร์ชั่นยั่วขนาดนี้ พี่ห้ามใจไม่อยู่เลย"ทงเฮหอบหายใจพลางกดจูบที่เรือนผมชื้นเหงื่อ 

"ก็วันนี้เราอยาก ... เราชอบนะ แบบนี้ ตื่นเต้นดี”

"กล้านะเรา ไหนตอนแรกบอกเขิน กลัวคนเห็นไงครับ"

"ก็ตอนนั้นมันมีรถขับผ่านมาช้าๆ เราก็เลยคิดว่าเขาจะเห็นไหม พอคิดว่ามันสนุกที่ต้องลุ้นว่าจะคนเห็นหรือไม่เห็น มันก็ตื่นเต้นดีออก"ฮยอกแจยิ้มซน วันนี้ไม่รู้อะไรดลใจให้เขากล้าบ้าบิ่นขนาดนี้

"ถ้าเขาเห็นจะทำยังไง พี่ไม่ต้องรีบพาเราเข้ารถเหรอ"

"เห็นก็ดีไงครับ จะได้อวด"ฮยอกแจยิ้มหวานก่อนจะขยับเข้าไปกระซิบพูดข้างใบหูคนรักต่อ "ว่า 'ผัว' เราเอาเก่ง"

"เดี๋ยวนี้ร้ายนักนะเรา อยากโดน 'เอา' อีกสักทีสองทีไหม"ทงเฮเอ่ยถามพลางขยับเอวกระแทกส่วนที่ยังคาอยู่ภายในเข้าไปอีกครั้งให้ฮยอกแจสะดุ้งเล่น ก่อนจะถอนตัวออก

"ไม่อะ"

"?"

"ไม่เอาแค่ทีสองที ขออีก 4 ทีไม่ได้เหรอ พี่บอกเราเองนะว่าคืนนี้ 5 รอบ"ฮยอกแจยกยิ้มยั่ว มือเรียวลูบไล้ตามแนวสันกรามของคนรัก ก่อนจะลากลงมาลูบที่แผ่นอกและหน้าท้อง มือบางปลดกระดุมเสื้อเชิ้ตของคนรักออกสองเม็ดแล้วกดจูบเบาๆบนมัดกล้าม

“ไหวใช่ไหม หื้ม อย่าฝืนนะ”ทงเฮถามด้วยความเป็นห่วง เพราะเขารู้ดีว่าเมื่อไรที่เขาเริ่ม เขาจะไม่หยุดลงง่ายๆ มีครั้งหนึ่งที่เขาเคยเอาแต่ใจเสียจนฮยอกแจสลบไปคาเตียง

“พี่อะแหละ ไหวไหม วันนี้น้องอยากจะแย่อยู่แล้ว”

"ถ้าน้องอยาก พี่ก็ไม่ขัดอยู่แล้วครับ แล้วอยากทำที่ไหนบ้างล่ะครับ หื้ม"ทงเฮเอ่ยถาม พลางใช้แขนเสื้อเชิ้ตซับเหงื่อให้คนรัก

"ขอที่สุดท้ายในห้องน้ำ ที่อื่นแล้วแต่คุณแฟนได้เลย แต่คราวนี้พี่ต้องถอดเสื้อเหมือนน้องนะ เมื่อกี้เกาะหลังแล้วมันลื่น"

"ถอดให้พี่สิครับคนดี"

"ไม่บอกก็ถอดให้อยู่แล้ว"ฮยอกแจยิ้มหวานก่อนจะดันอีกคนให้พิงตัวรถแทนที่เขา เรียวปากอิ่มกัดงับกระดุมเสื้อเชิ้ตเม็ดที่เหลือแล้วปลดออกอย่างช่ำชอง ดวงตาคู่สวยจดจ้องใบหน้าอีกฝ่ายที่กำลังมองเขาตอบ ระหว่างที่สาบเสื้อค่อยๆถูกปลดออก ปลายจมูกรั้นก็ลากผ่านหน้าท้องแกร่ง กดจูบเบาๆ ยิ่งลงต่ำ ความวูบโหวงในช่องท้องก็ยิ่งเพิ่ม มือเรียวรูดรั้งถอดกางเกงของร่างสูงที่ยังกองอยู่ที่ขาออกให้พบทาง เรียวปากอิ่มกดจูบย้ำๆที่ท้องน้อยแล้วลากลิ้นแตะส่วนกลางของลำตัวอีกฝ่ายแผ่วเบาก่อนจะละออก

"ยั่วขนาดนี้ อย่าหวังว่าพี่จะจบที่ห้ารอบเลยครับ"ทงเฮรวบร่างเปลือยเปล่าเข้ามากอด ฮยอกแจหัวเราะคิกคักกับปฏิกิริยาของคนรัก ก่อนที่แขนแกร่งจะจับยกอุ้มร่างบางขึ้นพาดบ่าแล้วพาเดินเข้าบ้าน การกระทำอันแสนรวดเร็วทำเอาฮยอกแจไม่ทันตั้งตัว มือเรียวเกาะบ่าแกร่งเอาไว้

"พี่ทงเฮ ครัวเหรอ"

"อื้ม พี่หิว"

"หิวน้องเหรอ"

“ครับ .. รับรองว่าพ่จะกินเป็นทั้งของคาวทั้งของหวานเลย”ทงเฮเอ่ยพลางวางร่างบางลงบนโต๊ะกินข้าวในครัว ก่อนที่จะหันไปเปิดตู้เย็น มองหาสิ่งที่จะเป็นอุปกรณ์สร้างความแปลกใหม่ให้กับบทรักวันนี้

“น้ำแข็งไหม”

“เอาสิครับ ไม่เคยลองเลย”ฮยอกแจเอ่ยรับ รู้สึกตื่นเต้นไม่น้อยกับความตั้งใจในการสร้างบทรักครั้งใหม่ของทงเฮ ฮยอกแจมองตามเข้าไปในตู้เย็น พาลคิดว่ามีอะไรที่พอจะสร้างความสุขให้ทงเฮได้บ้าง

“ชอคโกแลตไม่ต้องเนอะ เคยแล้ว เหนียวตัวใช่ไหม”

“อื้อออ เอาอย่างอื่นบ้างสิครับ ผลไม้มีไหม”

“อื้ม มีนะ .. พี่ดู... หื้ม?”ทงเฮเลิกคิ้วเมื่อเด็กดื้อของเขาปีนลงจากโต๊ะลงมายืนข้างๆเขา มือเรียวดันประตูตู้เย็นที่เขากำลังมองหาของให้ปิดลง ก่อนที่จะเปิดช่องฟรีซออกแล้วหยิบไอศครีมสตอเบอร์รี่ที่เคยซื้อเอาไว้ออกมาแกะ

“พี่ทงเฮว่า...ระหว่างน้องกินไอติมนี่ กับไอติมของพี่ อันไหนจะอร่อยกว่ากันเหรอ”ฮยอกแจเอ่ยถามพลางแลบลิ้นเลียไอศครีมแท่งสีชมพูช้าๆ ปลายลิ้นเล็กตวัดเลียไอศครีมก่อนจะส่งแท่งเล็กๆทั้งแท่งเข้าไปในโพรงปาก สายตาและท่าทางที่ยั่วเย้าทำเอาทงเฮอดจินตนาการไม่ได้ว่าหากแทนที่ไอศครีมเป็นตัวตนของเขามันคงจะรู้สึกดีไม่น้อย

“เลิกกินไอติมนั่นเถอะน่า”ฮยอกแจถอนริมฝีปากออกจากไอศครีมแท่งสีชมพูแล้วยกยิ้มหวาน มือบางดันให้ทงเฮขยับไปพิงกับโต๊ะกินข้าวก่อนที่ตัวเองจะย่อตัวคุกเข่ากับพื้น ปลายลิ้นเย็นๆแตะเข้ากับต้นขาของร่างโปร่ง ความเย็นที่สัมผัสทำเอาทงเฮสะท้าน ขนาดฮยอกแจยังไม่ทันสัมผัสส่วนอ่อนไหวของเขา แต่ความเสียวซ่านมันก็เล่นงานเสียจนเขาต้องท้าวมือกับโต๊ะ

“น้องขออนุญาตทานไอติมของพี่ทงเฮนะครับ”ฮยอกแจยิ้มหวาน ก่อนที่เจ้าตัวจะจัดการ ‘กินไอติม’ ที่อร่อยกว่าอย่างตะกละตะกลาม 

----------- 

อย่าลืมกลับไปอ่านพาร์ธต่อให้เด็กดีกันนะคะ <3