[NC Part] เหมียวจิน

-NC Part-

“แดฮวีจะช่วยเหมียวจินเองนะ”คนตัวเล็กกระซิบบอกข้างๆเจ้าแมวยักษ์แล้วแตะจมูกเบาๆที่กลุ่มผมสีเข้ม เลียนแบบเวลาที่เขามักจะหอมหัวเหมียวจินตอนเป็นแมว ก่อนจะขยับไปนั่งข้างๆกายแกร่ง มือเล็กเลื่อนไปที่ส่วนกลางกายที่แข็งขืนบ่งบอกว่าอีกฝ่ายกำลังมีอารมณ์มากแค่ไหน นิ้วเรียวลูบวนที่ส่วนปลายที่มีของเหลวใสๆปริ่ม เสียงครางต่ำๆในลำคอของจินยองทำให้แดฮวีรู้สึกเขิน

“แดฮวี แบบนั้น แบบนั้น อืมม..”จินยองครางเสียงกระเส่า ยามที่แดฮวีใช้ฝ่ามือรูดรั้งตามความยาวเพื่อส่งให้อีกฝ่ายไปถึงฝั่งฝัน เรียวปากสีแดงเม้มแน่นเข้าหากัน เขาพยายามไม่สนใจใบหน้าหล่อคมที่กำลังมองเขาด้วยความโหยหา ต่อให้บอกว่าเป็นแมว แต่ตามองเห็นเป็นคนแบบนี้ มันก็อดจะคิดลามกไม่ได้

“ซี้ดดดด ดะ..แดฮวี..อ่ะ”ร่างสูงสูดปากคราง เมื่อสัมผัสนุ่มๆจากฝ่ามือแปรเปลี่ยนเป็นสัมผัสอุ่นร้อนของโพรงปากเล็ก ไม่รู้เหมือนกันว่าอะไรดลใจให้แดฮวีเลือกทำแบบนี้ คนตัวเล็กครอบครองความเป็นชายของคนตรงหน้าอย่างไม่นึกรังเกียจ เขาดูดดุน โลมเลียในแบบที่คิดว่าจินยองจะชอบ สัญชาตญาณดิบของจินยองสั่งให้มือหนาเลื่อนลงมาขยุ้มจิกกลุ่มผมสีน้ำตาลอ่อนของแดฮวีเพื่อระบายความกระสันต์  

ปลายลิ้นเล็กตวัดเลียวนหยอกล้อที่ส่วนปลาย สลับกับห่อริมฝีปากเพื่อดูดเม้มเป็นจังหวะช่วยเร่งเร้าเจ้าแมวยักษ์ของเขา ร่างบางเร่งจังหวะขยับเข้าออกให้เร็วขึ้นเมื่อเขาได้ยินเสียงครางหวิวคล้ายกับตอนที่เขาช่วยให้เหมียวจินเสร็จ แดฮวีเหลือบมองหน้าขาที่เต็มไปด้วยกล้ามเนื้อเหยียดเกร็ง อีกไม่นานเหมียวจินของเขาคงจะถึงฝั่งฝันแล้ว

“แดฮวี ไม่เอาแล้ว หยุด”จินยองร้องห้ามเสียงแข็งพลางใช้ฝ่ามือดันไหล่คนตัวเล็กให้ละออก แดฮวีผงะด้วยความตกใจเมื่อจู่ๆคนที่ทำท่าว่าใกล้จะถึงฝั่งฝันก็สั่งห้ามเขา  

“ทะ...อ๊ะ!”แดฮวีร้องเมื่อร่างกายของเขาถูกอีกร่างจับพลิกนอนคว่ำแล้วร่างสูงก็โผกายขึ้นทาบทับ ฟันคมๆของจินยองฝังเข้าที่ซอกคอขาวสลับกับดูดดุนแรงๆจนแดฮวีรู้สึกเจ็บ สัมผัสที่เต็มไปด้วยแรงราคะของจินยองทำให้สติของมนุษย์ข้างใต้กระเจิดกระเจิง

“อื้ออ...จินยอง อ๊ะ”แดฮวีครางแผ่ว เมื่อเสียงลมหายใจร้อนๆและเสียงจูบที่ดังใกล้ๆใบหูกระตุ้นให้ร่างบางยิ่งรู้สึกกระหายหา แดฮวีย่นคอหนีแมวยักษ์ที่กำลังพยายามรุกเร้า แต่คนเอาแต่ใจก็ซุกไซร้ดอมดมกลิ่นหอมจากเจ้านายไม่หยุด จินยองลากปลายลิ้นที่ท้ายทอยขาวช้าๆ ยิ่งเห็นแดฮวีสั่นไปทั้งร่างเจ้าตัวยิ่งได้ใจ มือหนาปัดป่ายลูบไล้เคล้นคลึงไปไปทั่วกายบาง จินยองพยายามใช้เล็บคมๆเกี่ยวกางเกงออกจากร่างของแดฮวี แต่ดูเหมือนว่าเขาจะพยายามเกี่ยวมันออกเท่าไรก็ไม่เป็นผล

“แดฮวี เอาออกหน่อย จินยองอยากทำแดฮวี”จินยองกระซิบข้างใบหูเล็กแล้วใช้เขี้ยวคมงับเล่นเบาๆ  เจ้าแมวยักษ์ครางเสียงต่ำยามที่กดสะโพกถูไถส่วนแข็งขืนกับต้นขาเล็ก แดฮวีรู้ดีว่าจินยองกำลังห้ามอารมณ์ที่กำลังคุกรุ่นเอาไว้ไม่อยู่ หากปล่อยเอาไว้อย่างนี้ดีไม่ดีเสื้อผ้าเขาได้ถูกฉีกเพราะฝีมือเจ้าเหมียวเอาแต่ใจแน่ๆ

มือเรียวช่วยปลดเปลื้องกางเกงสแลคสีดำออกพร้อมชั้นในตัวบางช้าๆ ผิวขาวน้ำนมของร่างบางดึงดูดสายตาของเจ้าแมวยักษ์ ถึงแม้เขาจะเคยเห็นร่างกายของแดฮวีมาหลายต่อหลายครั้งในตอนที่เขาเป็นแมว แต่พอได้มองใกล้ๆแบบนี้เขายิ่งรู้สึกหลงใหลในร่างกายของเจ้านายตัวเล็ก มือหนาดึงทึ้งเสื้อเชิ้ตนักศึกษาของร่างบางขึ้น เผยให้เห็นแผ่นหลังบาง เอวคอดเล็กน่ามอง จินยองแลบลิ้นเลียริมฝีปากก่อนจะก้มลงลากเรียวลิ้นช้าๆที่กลางสันหลัง

“อื้อออ...เหมียวจิน ยะ...อ่า..”คนตัวเล็กครางเสียงหวาน สัมผัสของริมฝีปากและเรียวลิ้นของจินยองมันแผ่วเบาแต่เร่าร้อนคอยปลุกปั่นอารมณ์วาบหวามจนแดฮวีทานทนไม่ไหว

“แดฮวีไม่มีกลิ่นปลาทู แต่แดฮวีหอม”ร่างสูงเอ่ยกระซิบบอกขณะที่มือหนาฟอนเฟ้นกายข้างใต้ด้วยแรงราคะ ริมฝีปากก็ดูดดุนเนื้อขาวจนเกิดรอยสีเข้มเอาไว้จนทั่ว “แดฮวีน่ากิน แต่จินยองกินไม่ได้”

“หยุดพูดได้แล้วเหมียวจิน”

“เหมียวจินพูดไม่ได้เหรอ ก็แดฮวีน่ากิน”

“ฮื้อออ...จะทำอะไรก็ทำ ไอ้แมวบ้า”คนขี้อายอย่างแดฮวีซุกใบหน้าลงกับหมอนด้วยความเคอะเขิน คำพูดที่ดูจะไร้เดียงสา ทว่ามันกลับปลุกปั่นให้เขามีอารมณ์จนอยากเร่งให้อีกฝ่ายทำให้เสร็จ

“แดฮวีโกรธจินยองเหรอ”

“ไม่โกรธ รีบๆทำสักทีสิ แดฮวีก็ไม่ไหวแล้วนะ”

จินยองยิ้มเมื่อเจ้านายบอกว่าไม่โกรธ เขาไม่เข้าใจเหมือนกันว่าแดฮวีไม่ไหวกับอะไร แต่ตอนนี้สัญชาตญาณของเขากำลังสั่งให้เขาสนใจบั้นท้ายขาวๆของเจ้านายแทนเรื่องอื่น มือหนาคว้าเอวเล็กจัดท่าให้เจ้านายตัวบางอยู่ในท่าคลานที่เขาคุ้นเคย ไม่ต้องบอกให้เสียเวลาจินยองก็รู้ว่าเขาควรทำอะไรต่อ ร่างสูงทาบทับความเป็นชายกับร่องคับแคบ  

“เดี๋ยว เหมียวจิน!! อย่าเพิ่งใส่เข้ามา”แดฮวีรีบร้องห้าม เมื่อร่างสูงทำท่าจะรุกล้ำเข้ามาโดยไม่ได้เตรียมพร้อมให้เขา เขาเองก็เผลอลืมไปว่าสำหรับจินยองแล้วการเตรียมตัวเล็กๆนอยมันคงไม่สำคัญเท่าไรนัก

“ทำไมล่ะแดฮวี”แมวยักษ์ช่างสงสัยขมวดคิ้วหน้ายุ่ง เขาไม่ชอบเลยเวลาที่เจ้านายไม่ตามใจเขา ร่างสูงอ้าปากงับไหล่บางแทนการประท้วง

“แดฮวีเจ็บนะจินยองอย่ากัด”คนตัวเล็กดุ แต่คนเอาแต่ใจไม่ฟัง เขางับซ้ำๆที่ไหล่มนด้วยความดื้อดึง ร่างกายส่วนล่างก็บดเบียดเข้าหาร่างบางไม่หยุด

“ถ้าเหมียวจินดื้อ จะไม่ให้ทำนะ”

“แดฮวี”จินยองขมวดคิ้วด้วยความขัดใจ แต่เมื่อมือบางเลื่อนมาลูบไล้เส้นผมและใช้นิ้วเรียวลูบใบหูของจินยองคนตัวสูงถึงได้ร้องครางเสียงต่ำ และยอมหยุดกัดคนตัวเล็ก เมื่อเจ้าเหมียวยักษ์เริ่มอารมณ์ดีแดฮวีจึงเอี้ยวตัวไปแตะริมฝีปากเข้ากับริมฝีปากหยัก แดฮวียิ้มเมื่อลิ้นร้อนเลียริมฝีปากเขาแทนการจูบตอบ

“อื้มม..แดฮวี จินยองอยากแล้ว”จินยองประท้วง

“จินยองดูนะ ถ้าจะทำแดฮวีต้องทำแบบนี้ก่อน”แดฮวีบอกก่อนจะเลื่อนฝ่ามือไปที่บั้นท้าย ริมฝีปากเม้มแน่นพยายามข่มความเขินที่มันทำให้แก้มเห่อร้อน ร่างบางโก่งสะโพกขึ้น นิ้วเรียวค่อยๆสอดแทรกลึกเข้าไปในกาย เพราะห่างหายจากกิจกรรมรักไปนานเจ้าตัวจึงต้องพยายามข่มความเจ็บเอาไว้

“อึก...อื้ออ..”ใบหน้าหวานเหยเกกับความอึดอัด เขาสอดแทรกเรียวนิ้วที่สองและสามเข้าไปตามลำดับเพื่อปรับร่างกายให้ชิน เพราะจากที่ใช้สายตากะขนาดดู เหมียวจินของเขาไม่ได้เป็น ‘แมวน้อย’ สักเท่าไรนัก

“แดฮวีเจ็บเหรอ”จินยองเอ่ยถามพลางขยับเข้าไปใกล้ใบหน้าหวาน ริมฝีปากแตะเข้ากับเรียวปากสีเชอร์รี่ที่เม้มแน่นก่อนจะแลบลิ้นเลียเบาๆแทนคำปลอบโยน จุมพิตไม่ประสีประสาที่ร่างสูงมอบให้ทำให้แดฮวีคลี่ยิ้ม แมวน้อยจินยองของเขาน่ารักที่สุด

“ถ้าทำแบบนี้ก่อน แดฮวีจะไม่เจ็บตอนจินยองทำ”

“งั้น คราวหน้าจินยองจะทำให้แดฮวี”คำพูดแสนอ่อนโยนของจินยองทำให้แดฮวีเขิน ดวงตาสีดำขลับที่มองสบกับร่างบางดูจริงจังและมั่นใจในคำพูดของตัวเอง

“ขอบคุณนะจินยอง ตอนนี้...ตอนนี้จินยองทำเลยก็ได้”แดฮวีกระซิบบอก จินยองทำหน้าสงสัยเพียงเล็กน้อย แต่เมื่อเห็นร่างบางถอดถอนเรียวนิ้วจากช่องทางที่เขาถวิลหา ร่างสูงก็ขยับเข้าทาบทับคนตัวเล็กอีกครั้ง ร่างสูงกดความเป็นชายเข้าหาความคับแน่นช้าๆ เสียงครางแผ่วๆของแดฮวีทำให้เขาไม่กล้าทำอะไรรุนแรงอย่างที่คิด

“แดฮวีอย่ารัดจินยอง”ร่างสูงเอ่ยกระซิบข้างใบหูเล็กเมื่อเขาแทรกเข้าไปในร่างบางจนสุด แดฮวีจิกผ้าปูที่นอนจนยับยู่ยี่เพื่อระบายความอึดอัด ขนาดของเจ้าแมวยักษ์มันเกินกว่าที่เขาคาด ร่างสูงมองคนตัวเล็กที่นิ่งไปด้วยความเป็นห่วง ริมฝีปากแตะจูบเบาๆที่ข้างแก้ม ปลายจมูกโด่งคลอเคลียหยอกเย้าช้าๆ

“จินยองขยับได้แล้ว มันอึดอัดนะ”คนตัวเล็กสั่ง เช่นนั้นร่างสูงถึงค่อยๆขยับสะโพกเข้าออกเป็นจังหวะเนิบนาบ เขาอยากสัมผัสร่างกายของแดฮวีให้ลึกซึ้ง ความเสียวซ่านที่สัมผัสทำให้เขาครางออกมาด้วยความสุขสม เขาค่อยๆเร่งจังหวะถี่ขึ้นอย่างเอาแต่ใจเมื่อเห็นว่าเจ้านายของเขาไม่ขัด

“จิน จินยอง..อ่ะ..อ๊า..”คนตัวเล็กครางเสียงหวาน เมื่อส่วนความเป็นชายของร่างสูงกระแทกเข้าสัมผัสกับจุดเสียวซ่านภายในร่าง จินยองเลื่อนฝ่ามือมาทาบทับกับมือของเขาและสอดประสานเรียวนิ้วเข้าหา  สะโพกมนแอ่นรับสัมผัสด้วยความยินดี สัมผัสของจินยองทั้งเร่งเร้าและดุดัน เสียงลมหายใจหอบถี่ที่ดังอยู่ข้างหูมันกระตุ้นให้คนตัวเล็กยิ่งเสียวซ่าน

“ซี้ดด ดีจัง แดฮวี..อาาา”จินยองกระซิบบอกเสียงพร่า ร่างกายของแดฮวีตอดรัดเขาจนแทบทนไม่ไหว สะโพกเร่งขยับจังหวะเร็วและรุนแรงขึ้นเพื่อเร่งให้ไปถึงฝั่งฝัน เขามองดูใบหน้าของคนตัวเล็กที่เหยเกไปตามความเสียวซ่าน ประพรมจูบไปตามข้างแก้มย้ำๆให้อีกฝ่ายรับรู้ถึงตัวตนของเขา

“จิน อ๊ะ...จินยอง..ไม่ไหวแล้ว”

“แดฮวี...อาาาา”

เสียงครางกระเส่าสอดประสาน ดังเคล้าคลอไปกับเสียงของร่างกายทั้งสองที่กระทบ ก่อนที่แดฮวีจะกระตุกเกร็งและปลดปล่อยความรู้สึกวาบหวามเมื่อถึงฝั่งฝัน เป็นจังหวะเดียวกันกับเขี้ยวคมที่ฝังเข้าบนลาดไหล่เล็ก และแดฮวีก็สัมผัสถึงความอุ่นร้อนภายในร่าง ร่างสูงกดแช่กายเอาไว้อย่างนั้นก่อนจะพลิกกายลงนอนข้างๆคนตัวเล็ก สองมือเลื่อนไปโอบกอดเอวคอดแล้วซุกแนบใบหน้าลงกับซอกคอขาว

>Back to Dek-D<